O Βασίλης Χρηστίδης μίλησε εφ’ όλης της ύλης για τον Άρη, τον ίδιο, τα δύσκολα, αλλά και την συνέχεια της προσπάθειας των κιτρινόμαυρων.
Stoiximan.gr: Το παιχνίδι σου καλύτερο με επιλογές για Σκόρερ, Κάρτες & Κόρνερ σε κάθε αγώνα του Άρη
Αναλυτικά όσα είπε στο Yellow Radio 92.8:
Για το κενό του πρωταθλήματος
Ένας μήνας που μας δίνει την ευκαιρία και εμείς και ο φίλαθλος κόσμος να χαλαρώσει από τις υποχρεώσεις αν και είναι λίγο δύσκολο να είσαι ένα μήνα μακριά από αγώνες αλλά είναι μια ευκαιρία να τα πούμε.
Για την παιδική του ηλικία
Στο Μαντουλίδη τελείωσα σαν σχολείο. Όλοι ξέρουμε τι μέγεθος έχει εκπαιδευτικά και σαν αναπτυξιακό πρόγραμμα. Ήμουν σε αρκετά καλό επίπεδο. Στα φιλολογικά ήμουν πιο καλός. Απ’ όσο όμως, θυμάμαι τον εαυτό μου και από φωτογραφίες που έχω στο σπίτι ήμουν σε μια μικρή μπασκέτα που την είχα πάρει από πολύ μικρός, ήμουν με μια μπάλα και σούταρα.
Τι σημαίνει μπάσκετ
Το μπάσκετ είναι τρόπος ζωής, τρόπος καθημερινότητας. Είναι το πρώτο και το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτώ μέσα στην μέρα μου. Είναι η καθημερινότητα μου. Δεν υπάρχει μέρα, ακόμα και στις πιο χαλαρές στιγμές, που να μην πω κάτι για μπάσκετ ή να μην πιάσω μια μπάλα ή να μην δω κάτι έστω στο κινητό μου.
Για τον σύλλογο του Άρη
Σίγουρα είναι τιμή να φοράω αυτήν την φανέλα. Όταν ακούει κάποιος αθλητής το όνομα «Άρης» του έρχονται στιγμές και στιγμές στο μυαλό του οι οποίες νομίζω θα μείνουν βαθιά χαραγμένες μέσα στην ιστορία και μπασκετικά και στο ποδόσφαιρο, το οποίο έχει ζήσει κι αυτό ωραίες στιγμές.
Όταν ακούει κάποιος «Άρης» το πρώτο πράγμα που του έρχεται είναι οι φίλαθλοι, το οποίο είναι πολύ σημαντικό κομμάτι για την ομάδα. Η ατμόσφαιρα στο Παλε και στο «Βικελίδης» έχει χαρακτηριστεί από πολλές χώρες παγκοσμίως. Δίνει μια άλλη αύρα είτε το γεμάτο Παλέ είτε το γεμάτο «Βικελίδης». Ειδικά όταν φοράς αυτήν την φανέλα και έχεις πάνω σου τα λάβαρα της είναι κάπως, δεν μπορείς να το περιγράψεις αλλά νιώθεις την αύρα του γηπέδου, του κόσμου.
Για τα άσχημο οδοιπορικό της φετινής χρονιάς
Ήταν μια χρονιά η οποία από την αρχή, όταν ακόμα στηνόταν η ομάδα, μπαίνανε οι στόχοι σιγά – σιγά. Ο κόουτς Αγγέλου προσπάθησε να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να φτιάξει ένα πολύ δυνατό σύνολο. Προσπαθούσαμε από την αρχή στην προετοιμασία να δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό για όλους τους λόγους που είπα πιο πριν, για την ομάδα. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε το πρωτάθλημα και μπορώ να πω πως στην αρχή ήταν ένα ιδιαιτέρα δύσκολο πρόγραμμα με αρκετά καλές ομάδες. Είχαμε και την Ευρώπη και αυτό μας δυσκόλεψε.
Ξεκινήσαμε και πολύ νωρίς αλλά έτσι όπως πήγαν οι αγώνες φτάσαμε σε μια διαδικασία που είμασταν πραγματικά με την πλάτη στον τοίχο αλλά το καλό ήταν ότι σε όλη αυτήν την πορεία από την αρχή μέχρι να ξανά ανατείλει ο ήλιος που ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα, το καλό ήταν ότι όλοι ήμασταν δεμένοι. Ήμασταν από την αρχή μια παρέα που προσπαθούσε να στηρίξει ο ένας τον άλλον και λέγαμε ότι θα γυρίσει. Και εμείς που ήμασταν πιο παλιοί στην ομάδα, προσπαθούσαμε να δώσουμε παραπάνω θετική ενέργεια στους νέους που δεν ήξεραν την διαδικασία και τι σημαίνει ο Άρη και ο κόσμος του. Προσπαθούσαμε οι πιο παλιοί να πούμε «πάμε», «η χρονιά είναι μεγάλη μπορούμε να το γυρίσουμε» και εν τέλει τα καταφέραμε.
Για το πόσο ενωμένη παρέμεινε η ομάδα
Σίγουρα όταν ξεκινάς μια τέτοια διαδικασία μέσα στην χρονιά, είναι μια χρονιά η οποία θέλει το δέσιμο, θέλει να υπάρχει μια πολύ καλή χημεία γιατί εντός και εκτός γηπέδου βοηθάει. Αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε από την αρχή. Ο κόουτς Αγγέλου έδινε μεγάλη βάση σε αυτό και ο κόουτς Καστρίτης συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο. Δηλαδή να είμαστε όλοι μαζί, να παλεύουμε όλοι μαζί για κάθε κατοχή, να είμαστε σαν παρέα και πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει και είμαστε πολύ χαρούμενοι που δείχνουμε πολύ καλύτερο εαυτό πλέον στο γήπεδο. Όταν έρχονται τα θετικά αποτελέσματα και ξέρεις πως πλέον δεν είσαι με την πλάτη στο τοίχο και μπορείς να κοιτάς πιο αισιόδοξα την πορεία του πρωταθλήματος, σε βοηθάει πάρα πολύ.
Για την δήλωσε του “ ο κόσμος κουράστηκε από τα λόγια και εμείς οι ίδιοι έχουμε αδικήσει τους εαυτούς μας”
Ειδικά κι εγώ κάθε παραμονή αγώνα έπρεπε να ανεβάσω στο μπλογκ. Με χαρά μου να έλεγα στον κόσμο αυτά που αισθανόμουν αλλά πραγματικά είχε φτάσει έτσι η κατάσταση που ο κόσμος δεν ήθελε να ακούσει καμία λέξη απλά ήθελε να μας δει να καταθέτουμε την ψυχή μας στο γήπεδο. Νομίζω ότι πλέον αρχίζουμε και δικαιώνουμε και τους εαυτούς μας για όλη την πορεία αυτής της χρονιάς με όλα τα δύσκολα που είχε, με όλα τα σκαμπανεβάσματα που περάσαμε και ο κόσμος πλέον άρχισε να το χαίρεται και είναι ένα πολύ καλό βήμα για την συνέχεια.
Για το τι άλλαξε μέσα σε λίγες εβδομάδες
Το κλίμα και το δέσιμο που είχαμε όλο αυτό το διάστημα μας έκανε ο ένας να δώσει λίγο παραπάνω ενέργεια στον άλλον και όλοι μαζί σαν σύνολο να βγάλουμε αυτήν την αντίδραση γιατί υπήρχαν στιγμές που απορούσαμε γιατί μας συμβαίνει όλο αυτό και γιατί δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Κάναμε ένα ξέσπασμα, πιστεύω ότι το ματς με το Ρέθυμνο ήταν ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι και οι δύο ομάδες θέλανε την νίκη. Βγάλαμε μια πολύ μεγάλη αντίδραση ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο και από εκεί και πέρα νιώσαμε ότι σιγά – σιγά πατάμε ξανά στα πόδια μας, βρίσκουμε τους εαυτούς μας και μπορούμε να κοιτάξουμε πλέον οποιοδήποτε αντίπαλο.
Για τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό
Στο ματς με τον Παναθηναϊκό η ομάδα έκανε μια πολύ καλή εμφάνιση. Παλέψαμε πραγματικά και φτάσαμε το σκορ. Πιστέψαμε ότι θα φεύγαμε με νίκη γιατί όταν φτάνει το ματς στον πόντο μέσα στο ΟΑΚΑ λες «πάμε ένα δεκάλεπτο ακόμα είναι». Δεν το παρατήσαμε στιγμή και η διαφορά στο τέλος ίσως να μας αδίκησε.
Για τις οδηγίες του Καστρίτη σε ένα ταιμ άουτ όταν ήταν στους 12 πόντους
Ο κόουτς ο Καστρίτης αυτό που προσπαθεί να κάνει, γιατί τον γνωρίζω και από το καλοκαίρι, είναι να βγάλει από μέσα σου και την τελευταία ελπίδα να καταθέσεις ότι μπορείς μέσα στο γήπεδο με τον οποιοδήποτε τρόπο. Προσπαθεί να σε πεισμώσει, να σε κάνει να κάνεις το ένα βήμα παραπάνω ώστε να παλέψεις για την νίκη.
Όντως αυτό που μας είπε είναι και μπορούμε να χάσουμε με 30 αλλά και μπορούμε να κερδίσουμε και πραγματικά το πιστεύαμε ότι αν μπούμε και είμαστε σε καλή κατάσταση εκείνο το 6λεπτο θα μπορούσαμε να το παλέψουμε μέχρι τέλους.
Για το αν η ομάδα θα μπορούσε να είναι πιο ψηλά βαθμολογικά
Υπήρχαν παιχνίδια που πραγματικά αδικήσαμε τους εαυτούς μας, αλλά το παρελθόν πλέον είναι παρελθόν. Αυτό που κοιτάξαμε είναι ότι το μέλλον μπορούμε να διορθώσουμε. Τα βάλαμε όλα κάτω, κάναμε τις αυτοκριτικές μας και γίναμε ακόμα πιο δυνατοί και βγάλαμε αυτό το πρόσωπο που είδατε στα τελευταία παιχνίδια και θέλουμε να το ενισχύσουμε και να το κάνουμε ακόμα καλύτερο. Όλοι το θέλουμε για να τελειώσει όσο τον δυνατόν καλύτερα αυτή η σεζόν.
Για τους στόχους που έχει θέσει η ομάδα μέχρι το τέλος της σεζόν
Πλέον έτσι όπως είναι η κατάσταση, πιστεύω πως όσο πιο ψηλά φτάσουμε στην βαθμολογία τόσο το καλύτερο. Γιατί όχι να μπούμε και στα πλέι οφ και να παλέψουμε μέχρι τέλους.
Για τον Καστρίτη
Πρώτα απ’ όλα ο κόουτς είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Είναι νέος ηλικιακά, κάτι διαφορετικό για εμάς. Αλλά ο κόουτς έχει την δική του φιλοσοφία. Είδαμε και πέρυσι με την Κύμη έκανε μια αξιόλογη χρονιά και με το που ήρθε στον Άρη τα πράγματα άλλαξαν, νιώσαμε καλύτερα.
Το πρώτο πράγμα που μας είπε είναι ότι αυτό που συνέβαινε μέχρι στιγμής δεν μας αντιπροσώπευε ούτε σαν σύνολο ούτε σαν ομάδα, μας είπε ότι αδικούσαμε τους εαυτούς μας και προσπαθεί να μας βγάλει όλο το πείσμα, την ενέργεια από την προπόνηση κιόλας, πριν φτάσουμε στα παιχνίδια. Όλα αυτά μας βοήθησαν για την συνέχεια.
Για το πως διαχειρίστηκε τις δύο ήττες και την βαθμολογική πτώση
Μόλις ήρθε είχαμε δύο ήττες με τον Χολαργό και την Κύμη, οι οποίες όπως και να είναι πονέσανε. Σίγουρα θέλαμε να κερδίσουμε και τα δύο παιχνίδια πάρα πολύ αλλά μείναμε στα πόδια μας είδαμε ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορούσε να συνεχιστεί έπρεπε να παλέψουμε και γι’ αυτό κάναμε αρχής γενομένης από το παιχνίδι που πήραμε την πρώτη νίκη μετά την Κύμη έγιναν τα πράγματα πολύ καλύτερα έφτιαξε και η ψυχολογία μας και έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε κάνει αυτό το σερί τώρα.
Για το πόσο τον βοήθησε που γνώριζε τον Καστρίτη
Σίγουρα με βοήθησε. Με τον κόουτς είχαμε μια εξαιρετική συνεργασία το καλοκαίρι στην Εθνική. Για εμένα ήταν πολύ καλό το γεγονός ότι ήρθε ένας άνθρωπος που με ξέρει, το περιβάλλον ήταν γνώριμο αλλά έτσι όπως ήταν η κατάσταση εκείνο το χρονικό διάστημα ήταν το τελευταίο πράγμα αν γνωρίζω ή όχι τον κόουτς. Αυτό που ήταν, ήταν η ομάδα που ακόμα και χωρίς προπονητή έπρεπε να κερδίσουμε.
Για το πως το βίωσε με τον κόσμο
Το μέγεθος του Άρη και ο κόσμος του είναι παντού και σίγουρα ο κόσμος ένιωθε την πίεση, το άγχος. Αλλά και μας έδειχναν το άγχος τους για το μέλλον του Άρη και μας έδιναν την στήριξη τους. Όλα αυτά μπορείς να τα πάρεις σαν δύναμη και ενέργεια και να σε βοηθήσει ακόμα παραπάνω. Αυτό το άγχος και η ένταση του κόσμου είτε με την καλή είτε και με την κακή να σου δώσει ενέργεια και κίνητρο να παλέψεις.
Για το αν έπαιξε ρόλο η παρουσία του κόσμου, ειδικά στο παιχνίδι με τον Ήφαιστο
Η εμβέλεια του κόσμου είναι μοναδική. Το κλίμα που δημιουργείται μέσα στο Παλέ είναι κάτι το μοναδικό. Πραγματικά νιώσαμε την στήριξη, όπως το λέγαμε μεταξύ μας γιατί υπήρξαν στιγμές μέσα στο γήπεδο που λέγαμε «τι γίνεται τώρα» με τον κόσμο. Ήταν τρομερό. Και πραγματικά ήρθε να μας στηρίξει, να μας δώσει παλμό, να μας δώσει ενέργεια γιατί την χρειαζόμασταν και την χρειαζόταν και ο κόσμος για να πάρουμε την αυτοπεποίθηση που έπρεπε.
Για το πως βιώνουν την παρουσία τόσου κόσμου οι Αμερικάνοι
Νομίζω κάθε χρονιά τους Αμερικάνους ότι βιντεάκι κι αν τους δείξεις στο κινητό άμα δεν το ζήσουν, δεν το καταλαβαίνουν. Δηλαδή όσο κι αν τους δείξεις βίντεο με τον κόσμο, αν δεν το νιώσουν είτε όταν βγουν για το ζέσταμα είτε ξεκινώντας τον αγώνα. Δεν μπορείς να το περιγράψεις. Αν δεν το νιώσει ο καθένας δεν μπορεί να το καταλάβει.
Για την συμμετοχή του στην ομάδα τις δύο δύσκολες σεζόν
Διανύω την τρίτη μου χρονιά στην ομάδα. Η φετινή και η περσινή ήταν λίγο πιο δύσκολες. Κάποιος στα δύσκολα χτίζει χαρακτήρα και ωριμάζει. Αλλά είναι κάτι μοναδικό να παίζεις στον Άρη, είναι σαν συναίσθημα απερίγραπτο. Σε συνδυασμό όμως με αυτήν την ένταση και την αίγλη του Άρη σου δίνει μια παραπάνω ευθύνη σαν παίκτη που αυτό σε κάνει καλύτερο και πνευματικά και αθλητικά.
Για τον Βαγγέλη Αγγέλου
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις εικόνες και τις παραστάσεις που έχει μέσα σε αυτό το άθλημα και την εμπειρία που έχει. Ήταν δίπλα σε έναν θρύλο προπονητικά που αυτό από μόνο του σημαίνει ότι δεν είναι κάποιος τυχαίος ο κόουτς Αγγέλου. Μπορεί η φετινή χρονιά να τον αδίκησε, αλλά προσπάθησε να κάνει τα πάντα για εμάς ακόμα και για τις οικογένειες μας. Ήταν δίπλα μας, δεν σταμάτησε στιγμή να μας στηρίζει και αυτό είναι κάτι πολύ αξιοσέβαστο για εμάς τους παίκτες όταν ο προπονητής κάνει τόσα πράγματα για σένα. Η πορεία του κόουτς την φετινή χρονιά, αγωνίστηκα τον αδίκησε το αποτέλεσμα αλλά για τα πράγματα που δεν γνωρίζει ο κόσμος για τη σχέση που είχε μαζί μας και με την διοίκηση ήταν τρομερή η συνεργασία και το δέσιμο που είχαμε αλλά όπως και να έχει μια ομάδα προχωράει.
Για την καλύτερη εικόνα της ομάδας
Το όλο σύνολο ήταν πολύ αθλητικό, αυτό που έστησε φέτος ο κόουτς Αγγέλου και προσπάθησε με τον ερχομό του ο κόουτς Καστρίτης να μας το βγάλει και με το παραπάνω. Το δουλεύουμε και το προσπαθούμε. Πλέον είμαστε και πιο άνετοι και παίρνουμε ενέργεια από την άμυνα και αυτό μας δίνει ώθηση να παίξουμε, οπότε το ένα φέρνει το άλλο.
Για το τι πήγε λάθος
Άμα ξέραμε τι πήγες λάθος θα το διορθώναμε. Νομίζω έτσι όπως ήρθε το δύσκολο πρόγραμμα με τα ντέρμπι και φέτος η Α1 ένα πράγμα που μπορεί να χαίρεται είναι ότι υπάρχει ένα υψηλότερο επίπεδο. Οποιοσδήποτε μπορεί να κερδίσει οπουδήποτε. Όταν ξεκινάς και κάνεις ένα σερί ηττών αυτό σου κάνει την συνέχεια πιο δύσκολή και πιο βαριά τα πόδια μέχρι που φτάσαμε στο σημείο που λέγαμε ότι δεν πάει άλλο πρέπει να αλλάξει αυτή η «συνήθεια».
Για τον Δημήτρη Πρίφτη
Το έργο του κόουτς Πρίφτη όσο ήταν στην ομάδα ήταν πάρα πολύ αξιοσέβαστο. Εγώ θυμάμαι την χρονιά που ήταν ο τελικός κυπέλλου εδώ στην Θεσσαλονίκη, ήταν χρονιές που ο κόουτς έδωσε και την ψυχή του στην ομάδα. Ο κόουτς είναι πολύ έμπειρος, έχει παραστάσεις και αυτή την στιγμή κάνει μια πάρα πολύ καλή χρονιά με την Ούνιξ. Του εύχομαι πραγματικά ότι καλύτερο, καλή συνέχεια στο πρόγραμμα γιατί περάσαν και στην Ευρώπη.
Για τις ατάκες του Αγγέλου και του Πρίφτη
Νομίζω ότι ο κόουτς Αγγέλου είναι με διαφορά ο πρώτος. Γενικά μέσα στην μέρα του και σε πιο χαλαρές στιγμές το έχει. Πάνω σε συζητήσεις είναι ένας άνθρωπος ο οποίος βρίσκει ατάκες, σκέφτεται
Για τον κόουτς Νικολαϊδη
Ότι και να πεις για τον κόουτς Νικολ είναι λίγο. Είναι μια κινούμενη εγκυκλοπαίδεια του αθλήματος, ακολουθεί τα πάντα, παρακολουθεί τα πάντα. Έχει τρομερές γνώσεις. Είναι τιμή μου που συνεργάστηκα μαζί του στο Μαντουλίδη και είναι ακόμα μεγαλύτερη τιμή που τον έχω στον Άρη. Είναι εξαιρετικός και είμαστε όλοι πάρα πολύ χαρούμενοι που τον έχουμε καθημερινά δίπλα μας.
Για τα πράγματα στα οποία δουλεύει:
Πρώτα απ’ όλα αυτό που χρειάζεται ο προπονητής μου για να βγαίνει το καλύτερο δυνατό σύνολο, αυτό προσπαθώ να δουλέψω. Προσπαθώ να εμπλουτίσω όσο γίνεται παραπάνω το παιχνίδι μου, να έχω ακόμα ένα όπλο στην φαρέτρα μου. Καθημερινά όποια αδυναμία, όποια ατέλεια με υπομονή τα καταφέρνουμε.
Σε ποια θέση νιώθει πιο άνετα
Η θέση που, μέχρι να έρθω στον Άρη έπαιζα στις Εθνικές και στο Μαντουλίδη, ήταν σαν 5 αλλά εφόσον οι προπονητές μου είδαν ότι μπορώ να τα προσφέρω και στην θέση 4, αυτό σημαίνει για μένα ότι πρέπει να το δουλέψω για να το κάνω όσο γίνεται καλύτερα.
Για τα μελλοντικά του σχέδια
Ακόμα έχω άλλα δύο χρόνια συμβόλαιο με την ομάδα. Κάτι που από μόνο του λέει αυτήν την στιγμή είναι ο Άρης.
Για τα νέα παιδιά
Για εμάς είναι κάτι πολύ όμορφο, είμαστε ουσιαστικά μια νέα ομάδα. Ο ελληνικός κορμός είναι κάτω των 25, αν εξαιρέσουμε τον Δημήτρη Βεργίνη που είναι 30, και αυτό νομίζω με υπομονή και με σταθερά βήματα μπορεί στο μέλλον να αποδώσει καρπούς. Πιστεύουμε ο ένας στον άλλον πάρα πολύ. Όλοι γνωριζόμαστε από τις Εθνικές. Τόσα χρόνια δηλαδή γνωριζόμαστε, πολύ πριν συναντηθούμε στον Άρη.
Για το αν το δίδυμο Χρηστίδης – Βουλγαρόπουλος μπορεί να είναι το μέλλον για την Ελλάδα
Αυτό ο χρόνος θα το δείξει. Ο Στράτος αυτήν την στιγμή κάνει μια πραγματικά φοβερή δουλειά. Είναι ένα πάρα πολύ ψηλό παιδί που θέλει το χρόνο του. Είναι ακόμα 18 χρονών. Αλλά μελλοντικά μακάρι να μπορέσουμε να σταθούμε σαν δίδυμο μέσα στο Παλέ και να δείχνουμε ένα πολύ καλό εαυτό.
Με ποιον κάνει περισσότερο παρέα
Όλοι. Αν πούμε ότι θα κάνουμε κάτι, θα το κάνουμε όλοι μαζί.
Για το μπασκετικό του πρότυπο
Από τους Έλληνες είναι ο Πρίντεζης. Τα πράγματα που έχει καταφέρει και με την εθνική και με την ομάδα του είναι αξιοθαύμαστα και αξιοζήλευτα. Ο χαρακτήρας του επίσης, η απλότητα του.
Για το αν ήθελε να είναι ένας αγαπητός παίκτης
Σίγουρα ο χαρακτήρας του αθλητή παίζει πολύ σημαντικό ρόλο πέρα από το αν η μπάλα μπαίνει στο καλάθι και αν και κερδίζεις ή χάνεις. Στο τέλος της ημέρας σαν άνθρωπος και σαν χαρακτήρας μετράει περισσότερο από το αν έβαλες ένα νικητήριο σουτ ή το έχασες. Για πολλούς παίκτες ξέραμε ότι ήταν το χρυσό παιδί του Ελληνικού μπάσκετ και ποτέ κανείς δεν λέει ήταν παίκτης που έβαλε το νικητήριο σουτ κάπου, κάποτε. Όλοι κρατάνε τον χαρακτήρα. Θέλω να είμαι όσο πιο αγαπητός γίνεται στον κόσμο, στους συμπαίκτες μου. Να κάνω το κάτι παραπάνω για να το βοηθήσω και νομίζω αυτό είναι μια βάση που πρέπει να την έχουν όλοι οι αθλητές ακόμα και τα μικρά παιδιά που ξεκινάνε τώρα. Πρώτα πρέπει να στηρίζονται στον χαρακτήρα τους και μετά να μπαίνει η τρίπλα, το σουτ, η νίκη και η ήττα.
Για κάποιο ξένο πρότυπο
Θα μιλήσω για την ομάδα μας, αυτός που είχα σαν πρότυπο όταν ήμουν πιο μικρός ήταν το δίδυμο Στακ – Γουίλκινσον. Για μένα ήταν από τα πιο αγαπημένα μου. Και οι δύο ήταν πολύ καλοί παίκτες, πολύ ήρεμοι. Ειδικά ο Γουίλκινσον από αυτό που θυμάμαι εγώ είναι ότι τους έβγαζε μια ηρεμία. Πάντως από την δική μας ομάδα είναι δύο ξένοι τους οποίους θα ξεχώριζα.
Για τους συμπαίκτες
Για όποιον και να πω θα αδικήσω κάποιον άλλον. Το κλίμα μέσα στα αποδυτήρια είναι τόσο καλό. Για τον κάθε έναν ξένο έχεις να πεις κάτι διαφορετικό.
Για το ποιος είναι εκτός γηπέδων
Δεν είμαι πολύ των παιχνιδιών. Προτιμώ να περνάω χρόνο με δικούς μου ανθρώπους, να βγαίνουμε. Μ’ αρέσει η παρέα, μ’ αρέσουν να έχω ανθρώπους δίπλα μου οι οποίοι με βοηθάνε, με στηρίζουν, κάνουμε την πλάκα μας. Ένας αθλητής με αυτό το δύσκολο πρόγραμμα που έχει καθημερινά είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα.
