Ισονομία στην ποδοσφαιρική Ελλάδα δεν υπήρχε ποτέ. Γιατί υπήρχε γενικά στην Ελλάδα, θα αναρωτηθείτε εύλογα. Ας μην το «ανοίξουμε» τόσο το θέμα. Ισονομία, λοιπόν, δεν υπήρχε, ούτε υπάρχει. Το αν υπάρξει στο μέλλον είναι εξαιρετικά αμφίβολο.
Ο Άρης είναι κλασική περίπτωση μιας ομάδας που δεν ευνοήθηκε ποτέ. Το αντίθετο μάλιστα. Όσες φορές έκανε παράπτωμα, είτε οι ποινές και η αυστηρότητα, εξαντλούνταν πάνω του, είτε ξεπερνούσαν τα όρια!
Οι κίτρινοι θεωρούν ότι βρίσκονται στη δίνη του κυκλώνα, ότι αποτελούν μέρος ενός σχεδίου εξόντωσης, αντιλαμβανόμενοι το πώς τους παίζουν οι διαιτητές, αλλά και το πόσο εύκολα κι αυστηρά τιμωρήθηκαν για γεγονότα εκτός γηπέδου, όπως αυτά που έγιναν το περασμένη Σάββατο με τον Ατρόμητο.
Συνολικά, στην Αλκμήνης υπολογίζουν επτά «κλεμμένους» βαθμούς. Επτά βαθμοί που θα έδιωχναν κάθε γκρίνια και πολλά από τα μαύρα σύννεφα πάνω από το Κλεάνθης Βικελίδης. Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι οι συνολικά 11 βαθμοί που έχει ο Άρης, είναι αποκλειστικά «προϊόν» κακών διαιτησιών, αλλά άσχετα από τα δικά του λάθη και τις αδυναμίες, (αυτά δεν μπορούν να διαγραφούν), υπάρχει μια πραγματικότητα με τον ρόλο της διαιτησίας.
Στον Άρη πιστεύουν ότι πληρώνουν το «λάθος» τους να ξεκινήσουν προσπάθειες για την επιβίωσή τους, μέσα από την υπαγωγή στο άρθρο 99. Η ΕΠΟ είναι αρνητική, προβάλλοντας το «αυτοδιοίκητο», έστειλε εδώ και καιρό τα μηνύματά της και «φροντίζει» να τα επιβεβαιώνει με κάθε τρόπο στη σφαίρα επιρροής της.
Πιστεύουν ότι η κιτρινόμαυρη ομάδα είναι στο στόχαστρο με πράξεις που εφαρμόζουν ένα σχέδιο εξόντωσης, γιατί διάλεξε τον συγκεκριμένο μοναχικό δρόμο της επιβίωσης.
Τα παραδείγματα γύρω τους είναι συγκεκριμένα και δείχνουν αυτό που έλεγε χθες και ο δικηγόρος Νίκος Παναγόπουλος, μιλώντας στα ερτζιανά της Θεσσαλονίκης: «Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Οι ποινές είναι «λάστιχο», αλλού τιμωρούν και αλλού δεν τιμωρούν. Περνά από χίλια κύματα κάθε υπόθεση, δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη σε αυτά τα δικαστικά όργανα».
Και πώς να έχει; Όταν από τη μια τιμωρείται ο Άρης με μια αγωνιστική της έδρας, τη στιγμή που υπάρχουν ατιμώρητες πράξεις, όπως τα χαστούκια την ώρα του αγώνα ΟΦΗ-Παναθηναϊκός, οι αηδίες που προκαλούν τη βία, όπως το «σεξ και βία» του Αθανασιάδη ή οι μολότοφ που έπεσαν σε αγώνα της ΑΕΚ.
Είναι φανερό ότι υπάρχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά. Με τον Άρη στους μόνιμα χαμένους.
