Η φωτογραφία του Θέμη Μεζάρη με τα δυο μικρά του παιδιά στο Κλεάνθης Βικελίδης, που δημοσίευσε το PRESSARIS, έκανε τον γύρο του διαδικτύου, στέλνοντας το μήνυμα για την μαζική παρουσία του κόσμου στο πλευρό της κιτρινόμαυρης ομάδας.
Ο φίλαθλος του Άρη μίλησε στο Yellow Radio 92,8 και στην εκπομπή «Αθλητικό X-PRESS» με τον Γιώργο Τότσικα:
“Ο Χρηστάκος και ο Σωτήρης είναι 5 χρονών, χωρίς να υπερβάλω στους 9 μήνες είπαν Άρης και στους 11 μπαμπάς. Η πρώτη φωτογραφία της ζωής τους μετά από 6 ώρες που είχαν γεννηθεί ήταν επάνω στην φανέλα του θεού”.
Το μήνυμα που περνάει με τη φωτογραφία που έστειλε:
Το Σάββατο καθίσαμε με τα παιδιά να δούμε τον αγώνα μπάσκετ του «Αυτοκράτορα» και βλέποντας όλο αυτό το κακό παιχνίδι του Άρη, αισθάνθηκα πολύ άσχημα απέναντι στα παιδιά μου και είπα να γυρίσω λίγο τον διακόπτη και να ξεκινήσουμε από Κιλκίς, να τους πάω να δούμε ποδόσφαιρο, κάτι πιο διαφορετικό και πιο ευχάριστο.
Έχουν πάει στο Αλεξάνδρειο όταν ήταν 2 ετών, έχουνε μπει μέσα στη σάλα, έχουν φωνάξει για τον Άρη, αλλά στο Κλεάνθης Βικελίδης ήταν η πρώτη τους φορά, έγινε το βάπτισμα που πρώτα ο θεός να τους ακολουθήσει σε όλη τους την ζωή, όπως έκανε και ο πατέρας μου με εμένα.
Να μην αφήνουμε τα παιδιά μας να ακολουθήσουν την μόδα, αυτό που ζούμε τόσα χρόνια στον Άρη δεν υπάρχει, αυτό που εκφράζει και αυτό που εκπροσωπεί δεν υπάρχει πουθενά, δηλαδή με όλα αυτά που έχουμε περάσει τα τελευταία χρόνια έχουμε χίλια προβλήματα με τα οικονομικά και όσα γίνονται στην Ελλάδα, αλλά έχουμε και τον Άρη μας που είναι μια καψούρα και δεν μπορούμε να την αφήσουμε.
Εάν πηγαίνει συχνά στο γήπεδο:
Από το 1989 την κοπανούσα κρυφά από το σπίτι, άλλαζα λεωφορείο τρένο περπατούσα χιλιόμετρα από τον ΟΣΕ μέχρι το γήπεδο και ξανά πίσω μόνο και μόνο για να έρθω να δω τον Άρη και δεν θα σταματήσω ποτέ να το κάνω.
Η καλύτερη του εμπειρία με τον Άρη:
Ήμουν σε πολλούς αγώνες, από το ’89 έχω γραφτεί στον Σούπερ 3, όσο άντεχα κρατούσα και ένα σύνδεσμο εδώ στο Κιλκίς, πρώτα ο θεός θα τον ξανά ανοίξουμε δεν υπάρχει περίπτωση, ήμουν σε όλους του τελικούς και στην Πάτρα επίσης και στην Ρώμη.
Τέλος μια ευχή για τον Άρη:
Θέλω να ζήσουμε όλοι αυτό που ζήσαμε στο ΟΑΚΑ, αλλά αυτή τη φορά να φύγουμε με έναν τίτλο, ευτυχώς εμείς ζήσαμε και τον μπασκετικό Άρη, είδαμε πολλά εκπληκτικά πράγματα και συνέχισε να μας κάνει χαρούμενος ο «Αυτοκράτορας». Αλλά στο ποδόσφαιρο ο καημός μας είναι ένας τίτλος.
