Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος μίλησε για το τρίποντο της νίκης στο Λαύριο, για την δική του επιστροφή στο μπάσκετ και την Εθνική, αλλά και για την παρουσία του Παναγιώτη Γιαννάκη στον Άρη.
Η συνέντευξη του Έλληνα φόργουορντ στο sport24.gr:
Αρχικά, πες μας για τις στιγμές πριν από το μεγάλο σουτ. Στο time out, οι οδηγίες “κατέληγαν” σε εσένα ή ήταν άλλος ο παίκτης που θα έπαιρνε την προσπάθεια;
“Οι οδηγίες ήταν ακριβώς αυτές. Αυτό ήταν το πλάνο. Εκείνοι τη στιγμή όλοι ξέραμε ότι ο Βον είναι ζεστός, παράλληλα όλοι θα προσπαθούσαν να κλείσουν τον Αθηναίου, οπότε θέλαμε να παίξουμε ένα απλό πικ εν ρολ, για να βάλουμε ένα καλάθι και να πάμε σε παράταση ή να πετύχουμε κάποιο τρίποντο. Πήραμε το ρίσκο με το τρίποντο και μας βγήκε“.
Τι θεωρείς ότι κάνατε καλά στην τελευταία περίοδο -ειδικότερα στα τελευταία λεπτά- και γυρίσατε το ματς; Ή αν προτιμάς, τι κάνατε λάθος στο προηγούμενο διάστημα και βρεθήκατε πίσω στο σκορ…
“Δεν ήμασταν καθόλου σοβαροί. Σε ακόμα ένα παιχνίδι εκτός έδρας δεν ήμασταν σοβαροί. Στη συνέχεια βελτιωθήκαμε, ειδικά στην άμυνα. Επιτρέψαμε στο Λαύριο να σκοράρει 20 πόντους στην πρώτη περίοδο, αριθμός που κρίνεται απαράδεκτος για μία ομάδα που θέλει να έχει αρχές στο παιχνίδι της και να παίζει άμυνα. Αυτό άλλαξε στο τέλος και φέραμε το ματς εκεί που θέλαμε“.
Σε προσωπικό επίπεδο, έχει ξεκινήσει πολύ καλά τη χρονιά και η σεζόν αυτή φαίνεται να είναι συνέχεια των προηγούμενων που επίσης βοήθησες τα μέγιστα τις ομάδες σου. Ως αποτέλεσμα, βρίσκεσαι ξανά στη λίστα των διεθνών. Φανταζόσουν πριν από μερικά χρόνια -όταν έφυγες από τον Ολυμπιακό- ότι θα επιστρέψεις στην Εθνική ομάδα;
“Ναι, η Εθνική είναι κάτι που είχα πάντα στο μυαλό μου. Μου έλειπε πάρα πολύ να παίζω για την Εθνική. Δεν κρύβω πως και τα προηγούμενα χρόνια ήμουν καλά και είχα καλές σεζόν, αλλά τα πάντα χάνονται σε αυτές τις ομάδες. Μπορεί δηλαδή να κάνεις μία τρομερή εμφάνιση και να μην έχει τον αντίκτυπο που θα έχει μία νίκη σε μία ομάδα όπως ο Άρης. Πάντα ο σκοπός μου ήταν να παίζω όσο πιο καλά μπορώ για να μπορέσω κάποια στιγμή να κληθώ ξανά στην Εθνική“.
Θα ήθελες να μας πεις την άποψη σου για την “κόντρα” της FIBA με τη EuroLeague;
“Λίγο έως πολύ όλοι καταλαβαίνουν τι γίνεται και όλοι έχουν συναίσθηση του αποτελέσματος που έχει αυτή η κόντρα. Το βλέπουμε τώρα, που οι Εθνικές θα απαρτίζονται από παιδιά που δεν έχουν βρεθεί ποτέ μαζί. Όλο αυτό μόνο κακό κάνει στο μπάσκετ. Πρέπει όλοι να κάνουν ένα βήμα πίσω, προκειμένου να βρεθεί μία λύση. Είναι μία πίτα που ο καθένας θέλει για τον εαυτό του αλλά δεν είναι έτσι… Αυτοί που την πληρώνουν στο τέλος είναι οι παίκτες, Για τους οποίους δηλαδή πηγαίνει ο κόσμος στα γήπεδα. Για αυτούς γίνονται τα πρωταθλήματα και όχι για όσους κάθονται σε μία καρέκλα. Προφανώς κι αυτοί είναι απαραίτητοι διότι κάποιος πρέπει να διοικεί και να δίνει την κατεύθυνση, αλλά δεν μπορούμε να πιούμε το αίμα και να πεθάνουμε τους παίκτες“.
Αν κάποιος είναι μακριά, δύσκολα μπορεί να καταλάβει αυτά που πέρασες. Θέλω να μας πόσο δύσκολο ή πόσο εύκολο ήταν να μην τα παρατάσεις. Να μην το βάλεις κάτω…
“Δεν μπορώ να δεχτώ ότι ένας τραυματισμός θα με αφήσει εκτός γηπέδου. Είναι κάτι που δεν δέχομαι ως χαρακτήρας και ως προσωπικότητα. Για εμένα πάντως ήταν πολύ εύκολο να συνεχίσω. Είχα την τύχη μέσα στην ατυχία μου να κάνω οικογένεια. Ουσιαστικά η οικογένεια μου είναι αυτή που με στήριξε και μου έκανε πολύ εύκολο το να μην τα παρατήσω. Βρήκα μία πολύ καλή γυναίκα η οποία με στήριξε πολύ“.
Όταν σε κάλεσε ο coach Γιαννάκης για τον Άρη, ποιες ήταν οι πρώτες σου σκέψεις και ποιους στόχους έβαλες;
“Αυτό που σκέφτηκα αρχικά ήταν να καταφέρουμε να κλείσουμε το deal. Και στη συνέχεια να κάνουμε μία ομάδα η οποία θα μπορέσει να κάνει πρωταθλητισμό. Αυτό είναι που μου λείπει, αυτό είναι που θέλω κι αυτό είναι που κάποιες φορές μου προκαλεί εκνευρισμό. Γενικά δεν μπορώ να δεχτώ ότι θα χάσουμε δίχως να έχουμε δώσει το 100%“.
Μετά από περίπου έναν μήνα επίσημων υποχρεώσεων, η ομάδα παρουσιάζει μία αδυναμία στα εκτός έδρας ματς. Το είδαμε και στο ματς με το Λαύριο, παρά το γεγονός ότι κάνατε την ανατροπή. Τι θεωρείς ότι πρέπει να αλλάξετε;
“Είναι αυτό που μας έλειψε και χθες. Να είμαστε σοβαροί από την αρχή. Η ομάδα έχει χτιστεί για την άμυνα. Πρέπει να παίζουμε ομαδικά. Και δεν αναφέρομαι στην επίθεση. Η επίθεση είναι και θέμα ημέρας και θέμα τύχης πολλές φορές. Μπορεί να τα κάνεις όλα τέλεια και να μην μπαίνουν τα καλάθια. Αλλά το βασικό είναι να βάλουμε βάσεις. Δεν έχουμε βάσεις, θέλουμε αρκετή δουλειά. Κι αυτό θα έρθει μόνο μέσα από την συγκέντρωση. Γιατί έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το πρόγραμμα με τα ταξίδια δεν μπορείς να πεις ότι θα δουλέψω στην προπόνηση. Είναι τόσες πολλές οι υποχρεώσεις που δεν υπάρχει η πολυτέλεια να δουλέψουμε πολλές ώρες. Αλλά όταν είμαστε στο παρκέ πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι και να κάνουμε αυτά που μας λέει ο coach“.
Αντίστοιχα, εντός έδρας φαίνεται πως είστε ικανοί για το καλύτερο, όπως φάνηκε με τον ΠΑΟΚ και τον Άρη. Είναι τελικά τόσο μεγάλη η ώθηση που σας δίνει ο κόσμος;
“Εντάξει, αυτός ο κόσμος και αυτό το γήπεδο είναι κάτι ξεχωριστό. Είναι πολύ θερμοί και δεν κρύβω ότι στο παιχνίδι με την ΑΕΚ, ο κόσμος είναι εκείνος που το πήρε. Ναι μεν παίξαμε καλά, αλλά το κάτι παραπάνω το έδωσε ο κόσμος. Δεν είναι εύκολο να έχει 4.000 και 5.000 κόσμο πάνω από το κεφάλι σου να φωνάζουν“.
Μέχρι πού πιστεύεις ότι μπορεί να φτάσει ο Άρης φέτος;
“Όλα αυτά τα χρόνια ποτέ δεν έβαζα τέτοιους στόχους. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το σήμερα και το αύριο. Να μπορέσουμε να είμαστε όσο πιο καλοί γίνεται κάθε μέρα. Τώρα το που θα φτάσουμε, είναι και κάποιες φορές θέμα τύχης“.
Η παρουσία του coach Γιαννάκη στον πάγκο είναι καταλυτική;
“Χωρίς τον Παναγιώτη Γιαννάκη τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά. Η προσωπικότητα και η φυσιογνωμία του coach είναι αυτή που θα μπορέσει να καλμάρει τα πράγματα και να κάνει τελείως διαφορετική την εικόνα της ομάδας“.
Τέλος, θα ήθελες να αφιερώσεις κάπου τη χθεσινή νίκη και το μεγάλο σουτ που έβαλες;
“Στους συμπαίκτες μου θα το αφιέρωνα. Πραγματικά το αξίζουν έκαναν μία πολύ μεγάλη προσπάθεια. Εγώ δεν κατάφερα να βοηθήσω στη διάρκεια του παιχνιδιού όπως μπορώ, οπότε πιστεύω πως αυτή η νίκη αξίζει σε όλους!“
