Το ότι ο Άρης περνάει την πιο δύσκολη πενταετία (και βάλε…) της ιστορίας του, το γνωρίζουν και τα… τσιμέντα του Κλεάνθης Βικελίδης. Το ότι βρίσκεται σε μια παρατεταμένη κρίση είναι επίσης ορατό δια γυμνού οφθαλμού…
Από αυτή την σκληρή πραγματικότητα, μέχρι το όργιο της προπαγάνδας υπάρχει τεράστια απόσταση. Μια προπαγάνδα στην πόλη της εσωστρέφειας που αργά ή γρήγορα ξεγυμνώνεται. Ειδικά τις τελευταίες βδομάδες.
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Σε αυτό τον προβληματικό διοικητικά και κυρίως οικονομικά Άρη, όπου ακόμη ο κόσμος του προσπαθεί να κρατήσει ζωντανή την περηφάνια του, να μαζέψει τα κουράγια του και να κρατήσει ψηλά το κεφάλι, υπάρχουν συγκεκριμένες δυναμικές:
Α. Ο Νίκος Γκάλης παίρνει το μπασκετικό “Νόμπελ”, μπαίνει στο Hall Of Fame, η σημαία και η φανέλα του Άρη λάμπουν εκτυφλωτικά και “συστήνονται” σε εκατομμύρια κόσμου ανά τον πλανήτη, παρουσία των ιερών τεράτων του αθλήματος, ενώ ο ίδιος γίνεται αντικείμενο αποθέωσης στο αεροδρόμιο κατά την επιστροφή του στον “μικρόκοσμο” της Θεσσαλονίκης.
Β. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης, των τίτλων ως παίκτης, των θριάμβων ως προπονητής, “τοτέμ” στην μπασκετική κοινότητα, επιστρέφει κάτω από αντίξοες συνθήκες, βάζει πλάτη και παλεύει για να αφήσει έργο, συσπειρώνοντας τον κόσμο, όταν κατά γενική ομολογία εάν δεν ήταν εδώ, το καράβι μπορεί να είχε βυθιστεί. Από μόνος του “παράγει” έργο στο παρκέ, αλλά και αναγνωρισιμότητα για τον έναν και μοναδικό “Αυτοκράτορα”.
Γ. Ο Άρης, μακριά για 4η χρόνια από την διάτρητη Σούπερ λίγκα των γηπέδων με 200-300 φιλάθλους, κλείνει φιλικό με το κλαμπ θρύλο του πλανήτη, την Μπόκα Τζούνιορς, η οποία κάνει το “λάθος” να έρθει στην Ευρώπη μόνο για τον κιτρινόμαυρο σύλλογο! Για καμία άλλη συνάντηση, για κανέναν άλλο λόγο. Θα έπρεπε να παίξει κανά δυο αγώνες ακόμη με τον (συμπαθή κατ’ άλλα) Αλμωπό Αριδαίας, άντε και με τη Βέροια και να κάτσει στ’ αυγά του.
Τελικά ήταν τρία τεράστια “λάθη” που δεν “έπρεπε” να κάνει η κιτρινόμαυρη οικογένεια. Και τα έκανε σε πείσμα όλων, αντλώντας ενέργεια από το DNA της, από το αίμα της και μόνο και όχι από “μεταγγίσεις” άλλων υποτιθέμενων σωτήρων.
Λάθη που τελικά “λάθη” βλάπτουν σοβαρά την… προπαγάνδα σε μια πόλη που πάντα ήταν και θα είναι ελεύθερη, σε πείσμα της μειοψηφίας.
