19 Ιουνίου 2012. 7 Σεπτεμβρίου 2012. 14 Οκτωβρίου 2012. Τρεις ημερομηνίες θλίψης για τον Άρη. Τρεις ημερομηνίες θρήνου για τον σύλλογο λίγο πριν συμπληρώσει τα 100 χρόνια ζωής. Τρεις κορυφαίες προσωπικότητες του Άρη “έφυγαν” από κοντά μας μέσα σε λιγότερο από τέσσερις μήνες.
Ο Παναγιώτης Σπύρου δεν άντεξε άλλο εδώ και πήγε να βρει τους “κολλητούς” του, Ανέστη Πεταλίδη και Αλκέτα Παναγούλια. Είχε και με τους δύο αδελφική σχέση. Κάτι παραπάνω από φίλοι. Συναρειανοί και συνοδοιπόροι μέσω του Άρη υπήρξαν για δεκαετίες.
Η οικογένεια του Άρη ζει ένα σοκ από την απώλεια αυτών των τεράστιων προσωπικοτήτων. Η λέξη “φτωχότερη” περιγράφει ελάχιστα το μέγεθος της απώλειας στην κιτρινόμαυρη οικογένεια.
Ο Παναγιώτης Σπύρου, άλλος ένας μεγάλος Αρειανός, έφυγε από τη ζωή, γιατί δεν μπορούσε μακριά, ούτε από τον Αλκέτα, ούτε από τον Ανέστη…
Η προίκα που άφησαν αυτοί είναι τεράστια, όπως και το έργο τους στον Άρη. Μακάρι να γίνουν παράδειγμα προς μίμηση για όλους, μακάρι η προσφορά τους στον σύλλογο να γίνει οδηγούς για τους υπόλοιπους.
