Ουδείς μπορεί να κρίνει τον Άρη αγωνιστικά από το παιχνίδι με το Περιστέρι, ούτε φυσικά να προβλέψει την πορεία του στη διάρκεια του πρωταθλήματος. Φάνηκε ωστόσο ότι υπάρχει μια ισορροπία μέσα στο παρκέ, κυρίως σε ότι αφορά την κατανομή των ρόλων στην ομάδα, η οποία θα γίνει εμφανής όταν προστεθούν οι Αμερικανοί, ο Πελεκάνος και ο Σαρικόπουλος.
Κόλιμον – Πάσαλιτς
Ο Άρης έχει δύο οργανωτές που μπορούν να σκοράρουν. Ο Κόλιμον το έκανε στην Βουλγαρία, από τον Πάσαλιτς το είδαμε και το Σάββατο. Για τον πρώτο οι πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι καλός αμυντικός, κυρίως πάνω στη μπάλα επειδή έχει γρήγορα πόδια. Ο Πάσαλιτς δεν είναι τόσο καλός αμυντικός. Αυτοί οι δύο ως επί το πλείστον θα μοιράζονται τον ρόλο του οργανωτή.
Καραποστόλου – Μποχωρίδης – Δήμας
Κάποιες στιγμές θα παίζει και ο Σωτήρης Καραποστόλου, ο οποίος κατά κύριο λόγο θα μοιράζεται την θέση “2” με τον Λευτέρη Μποχωρίδη. Πέμπτος γκαρντ θα είναι ο Τάσος Δήμας που έδειξε πως σαφέστατα μπορεί να προσφέρει λύσεις για συγκεκριμένα λεπτά συμμετοχής λόγω κυρίως της αθλητικότητάς του.
Σάιμον – Πελεκάνος – Βεζένκοφ
Στην θέση “3” ο Άρης έχει τον Τσέιζ Σάιμον και τον Μιχάλη Πελεκάνο. Τον πρώτο δεν τον έχουμε δει ακόμα. Στην Βουλγαρία έδειξε αστάθεια στην απόδοσή του. Προβλημάτισε με την απόδοσή του αρχικά, στη συνέχεια βελτιώθηκε, πήρε προσπάθειες και έδειξε ότι είναι ικανός να “σκοτώσει” τον αντίπαλο με το μακρινό του σουτ, αν και στην Ελλάδα ήρθε ως σκόρερ εντός της γραμμής του τρίποντου. Για τον Πελεκάνο είναι δεδομένα τα πράγματα. Παίκτης ικανότατος και στις δύο πλευρές του γηπέδου, ίσως ο καλύτερος αμυντικός του Άρη, που έχει την δυνατότητα να πάρει επιθέσεις και με διείσδυση (κυρίως) και με σουτ. Ο Σάσα Βεζένκοφ θα προσπαθήσει να βρει χρόνο συμμετοχής μέσα από τον σκληρό ανταγωνισμό, αλλά είναι παίκτης που μπορεί να προσφέρει και στο “4”.
Άουτερμπριτζ – Ασημακόπουλος
Τον πρώτο δεν τον έχουμε δει ακόμα. Στην Βουλγαρία ήταν ο πιο σταθερός από τους τρεις Αμερικανούς. Ικανός στο παιχνίδι στον αέρα λόγω της αθλητικότητάς του, καλός ριμπάουντερ, καλός σουτέρ από μέση απόσταση, αλλά σαφώς θα πρέπει να μάθει την “ευρωπαϊκή” άμυνα. Ο Ασημακόπουλος αποδεικνύει μέχρι στιγμής ότι δικαίως χρίστηκε αρχηγός. Φαίνεται από όλα όσα κάνει εντός κι εκτός γηπέδου και είναι “διάνα” επιλογή στον φετινό Άρη που χρειαζόταν πρωτίστως καλούς χαρακτήρες.
Χαρίσης – Σαρικόπουλος – Τσακαλέρης
Ο Χαρίσης νιώθει πολύ άνετα στο παρκέ και αποδίδει πολύ καλά. Ικανότατος στην επίθεση, παρά τα 33 του χρόνια, ξέρει να παίρνει σωστές θέσεις και είναι και καλός πασέρ. Ο Σαρικόπουλος είναι άλλο ένα στοίχημα. Προέρχεται από καλά πλέι οφ, έμεινε πίσω από τον τραυματισμό του και προσπαθεί να καλύψει το χαμένο έδαφος. Ο Άρης όμως νιώθει πλήρης στην θέση “5” με αυτούς τους δύο. Ο Τσακαλέρης μπορεί να παίξει και στις δύο θέσεις των ψηλών και όπως έδειξε με το Περιστέρι δίνει λύσεις.
* Υπάρχουν στην ομάδα και οι Σπύρος Μούρτος και Νίκος Μποχωρίδης, που θα έχουν συμπληρωματικό ρόλο και θα διεκδικούν θέση στην 12αδα.
ΥΓ: Ο Μπίλι Κις είναι πολύ καλός παίκτης. Χρειάζεται όμως τώρα στον Άρη που μοιάζει να έχει βρει μια πολύ καλή αγωνιστική ισορροπία και οι παίκτες τους ρόλους τους στην ομάδα; Μήπως είναι προτιμότερο να αφήσει ο Άρης τις δύο θέσεις ξένων (μία κοινοτικού, μία μη κοινοτικού) κενές για να τις συμπληρώσει αν αυτό χρειαστεί μέσα στη χρονιά; Ή μήπως όταν υπάρχει ένας ποιοτικός παίκτης διαθέσιμος, τον παίρνει η ομάδα όπως και να έχει, γιατί πάντα ένας καλός παίκτης χρειάζεται; Ευχάριστοι προβληματισμοί για την διοίκηση και την τεχνική ηγεσία…
