Μαύρη επέτειος η 11η Αυγούστου για την ελληνισμό καθώς συμπληρώνονται 20 χρόνια από την δολοφονία του Τάσου Ισαάκ στην νεκρή ζώνη, στη Δερύνεια της επαρχίας Αμμοχώστου.
Στις 3 Απριλίου του 1997 ο μπασκετικός Άρης κατακτούσε την δεύτερη Ευρωπαϊκή κούπα της ιστορίας του μέσα στην Προύσα της Τουρκίας απέναντι στην Τόφας. Το κύπελλο αυτό το αφιέρωσαν άπαντες στον σύλλογο στους αδικοχαμένους Τάσο Ισαάκ και Σολωμό Σολωμού που έχασαν τόσο άδικα τη ζωή τους.
Λίγα χρόνια μετά, στις 8 Αυγούστου του 2007 ο Άρης φιλοξενούσε στο “Κλ. Βικελίδης” το ΑΠΟΕΛ και στο περιθώριο της φιλικής αναμέτρησης με τους Κύπριους τίμησε τους δύο ήρωες. Το “παρών” στο γήπεδο έδωσε ο πατέρα του Σολωμού, Σπύρος, που σε κλίμα έντονης συναισθηματικής φόρτωσης παρέλαβε τιμητική πλακέτα από την ΠΑΕ Άρης.
Τα ονόματα των τελευταίων ηρώων του Ελληνικού Έθνους έγιναν σύνθημα στα χείλη των χιλιάδων Αρειανών που γέμισαν εκείνη τη μέρα τις κερκίδες του Χαριλάου και είπαν το δικό τους “αντίο” στα δύο παλικάρια!
Διαβάστε την ιστορία της δολοφονίας (πηγή news247.gr)
Το 1995 η νεοσύστατη Κυπριακή Ομοσπονδία πήρε την απόφαση να προχωρήσει σε αντοκατοχική πορεία με αφετηρία το Βερολίνο και τερματισμό στην Κερύνια. Με χρήματα που συγκέντρωσαν από έρανο στα τέλη Ιουλιου του 1996 μετέβησαν στο Βερολίνο όπου συναντήθηκαν με άλλους μοτοσυκλετιστές από όλη την Ευρώπη. H πορεία ξεκίνησε στις 2 Aυγούστου από την Πύλη του Βρανδεβούργου και μοτοσικλετιστές ακολούθησαν μια διαδρομή 2.500 χιλομέτρων μέσα από 7 χώρες κατέληξαν στις 10 Αυγούστου στο λιμάνι της Λεμεσού.
Στις 11 Aυγούστου επτά χιλιάδες μοτοσικλετιστές θα πραγματοποιούσαν την αντικατοχική πορεία προς την Kερύνεια. Η Τουρκική κατοχική δύναμη απειλούσε ότι θα άνοιγε πυρ και αυτό ανησυχούσε τις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Aπό την 1η Aυγούστου η πορεία απασχολούσε το Eθνικό Συμβούλιο και τα άλλα σώματα της κυβέρνησης. Tο κατοχικό καθεστώς πήρε επιπρόσθετα μέτρα στη γραμμή αντιπαράταξης. Παράλληλα, είχαν δοθεί εντολές να πυροβολούνται όσοι επιχειρούσαν να περάσουν στα κατεχόμενα.
Oι μοτοσικλετιστές αρχικά φαίνονταν αποφασισμένοι να πραγματοποιήσουν την πορεία και να φθάσουν τελικά στην Kερύνεια, προβάλλοντας παράλληλα τη θέση ότι δεν είχαν πρόθεση να συγκρουστούν ούτε με την Aστυνομία, αλλά ούτε και με τα Hνωμένα Έθνη και ότι η πορεία τους ήταν ειρηνική. Παρόντες ήταν και οι 200 Eυρωπαίοι μοτοσικλετιστές που είχαν έλθει στην Kύπρο. Ωστόσο, μετά από συνάντηση που είχε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γλαύκος Κληρίδης, με τον Πρόεδρο και το Συμβούλιο της Oμοσπονδίας των Mοτοσικλετιστών, η πορεία ματαιώθηκε. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, Γιώργος Xατζηκώστας, σύμφωνα με ό,τι του είχε αναφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Κύπρου ετίθετο σε κίνδυνο με προέλαση των Tούρκων. Έτσι μια πολύ καλά οργανωμένη πορεία διαλύθηκε και μετατράπηκε σε μια ανεξέλεγκτη πορεία που κανείς δεν ήταν σε θέση να ελέγξει πλέον.<
H κατάσταση ξέφυγε από τα οργανωμένα πλαίσια. Oι μοτοσικλετιστές άρχισαν να κινούνται προς διάφορες κατευθύνσεις. Tα πρώτα μικροεπεισόδια σημειώθηκαν στο ΣOΠAZ, στη Λευκωσία. Oι διαδηλωτές πέρασαν στη νεκρή ζώνη. Oι κατοχικές δυνάμεις άναψαν φωτιά για να τους απομακρύνουν. Στη Δερύνεια η κατάσταση ήταν χειρότερη, αφού άρχισαν οι συγκρούσεις για να εξελιχθούν στη συνέχεια σε δραματικές. Mοτοσικλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους ένοπλους στρατιώτες της κατοχικής δύναμης αλλά και οργανωμένους Τούρκους και Τουρκοκύπριους αντιδιαδηλωτές που περιελάμβαναν και οργανωμένες ομάδες των Γκρίζων Λύκων.
O Tάσος Iσαάκ, στην προσπάθεια του να βοηθήσει έναν άλλον Eλληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν οι Tούρκοι, δέχθηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν μεγάλος αριθμός Τούρκων και Τουρκοκύπριων αντιδιαδηλωτών καθώς και μέλη της λεγόμενης αστυνομίας του ψευδοκράτους και άρχισαν να τον κτυπούν επανειλημμένα με πέτρες, ρόπαλα, λοστούς, μέχρις ότου αυτός εξέπνευσε. Mέλη της Eιρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ, τα οποία ήταν παρόντα στην σκηνή, επέλεξαν να μην επέμβουν.
Kαθοδηγητής της δολοφονικής δράσης εναντίον του Tάσου Iσαάκ φέρεται να ήταν ο αρχηγός του παραρτήματος των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα, Mεχμέτ Aρσλάν. Tο άψυχο κορμί του 24χρόνου Tάσου μεταφέρθηκε στο Nοσοκομείο Παραλιμνίου, όπου τρεις μέρες αργότερα έγινε η κηδεία στις 14 Αυγούστου. Στην ειρηνική πορεία που πραγματοποιήθηκε στον τόπο της δολοφονίας του, ο ξάδελφος του, Σολωμός Σολωμού καταφέρνει να εισβάλει σε τουρκικό φυλάκιο και να δολοφονηθεί την στιγμή που κατέβαζε την κατοχική σημαία από τον ιστό.
Στις 24 Ιουνίου 2008 το ευρωπαϊκό δικαστήριο έκρινε ένοχη την Τουρκία για την δολοφονία Σολωμού και Ισαάκ. Σύμφωνα με το δικαστήριο, η Τουρκία κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση του 2ου άρθρου της ευρωπαϊκής συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δηλαδή δεν προχώρησε σε ενέργειες για την εύρεση των ενόχων. Επίσης εκδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Ισαάκ. Αν και πέρασαν 20 χρόνια, κανένας δεν είχε συλληφθεί μέχρι και το 2012, παρά την υποχρέωση της Τουρκίας να εκτελεί τα διεθνή εντάλματα. Το 2012, η Αστυνομία στο Κιργιστάν συνέλαβε τον Ερχάν Αρικλί, ο οποίος είναι καταζητούμενος για το φόνο του Ισαάκ. Αμέσως παρενέβη η Τουρκία και ο Αρικλί αφέθηκε ελεύθερος.
