Έξι όμορφα κορίτσια. Έξι δημοσιογράφοι, εκτός των Αθηναϊκών τειχών, που τις κέρδισε το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, ο στίβος. Τα σπορ γενικότερα. Δεν νιώθουν άβολα σε χώρους που… ανδροκρατούνται, αλλά αντίθετα έχουν κι επιχειρήματα για να πείσουν ότι δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.
Μιλούν για τα όνειρα τους, τις συνεντεύξεις που λάτρεψαν, γι’ αυτές που θα ήθελαν να κάνουν και για τα απωθημένα τους. Αλλά ως γυναίκες αναφέρονται στον… πιο sexy αθλητή, αλλά και στο πως αντιμετωπίζουν πειράγματα που δέχονται στα γήπεδα!
Oι επτά ερωτήσεις στο θέμα που έκανε το gazzetta.gr, στις οποίες κλήθηκαν να απαντήσουν η Έλενα Οικονόμου, η Έλενα Αντωνίου, η Φανή Μέριανου, η Ρένα Καλαϊτζίδου, η Σοφία Αλατζά και Ελεονώρα Ρωσιάδου είναι οι εξής:
1) Ποιο ήταν το κίνητρο να μπεις σε έναν… ανδροκρατούμενο χώρο εργασίας;
2) Ποια είναι η συνέντευξη που έχεις κάνει και την θεωρείς ξεχωριστή;
3) Ποιο πρόσωπο από τον αθλητισμό (παγκοσμίως) θα ήθελες να του κάνεις συνέντευξη;
4) Ποιον θεωρείς τον πιο sexy Έλληνα αθλητή;
5) Η πιο δύσκολη στιγμή που έχεις αντιμετωπίσει σε γήπεδο;
6) Ένα απωθημένο πάνω στην δουλειά σου;
7) Πως έχεις ή θα αντιμετωπίσεις ένα… πείραγμα της εξέδρας που μπορεί να σε φέρει σε δύσκολη θέση;
ΕΛΕΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Στο συγκεκριμένο θέμα, εκπροσωπεί την πιο γνωστή λίμνη της Ελλάδας. Αυτή των Ιωαννίνων. Γυρίζοντας στο… 2008, διαπιστώνουμε πως το ραδιόφωνο είναι ο… πόλος έλξης που βάζει την Έλενα από τον δρόμο των Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε αυτόν της δημοσιογραφίας.
Ένα χρόνο μετά, τον Ιούλιο του 2009 μπαίνει στην… ζωή της το μέγεθος που λέγεται Αχιλλέας Μπέος, καθώς είναι στο τιμ του γραφείου τύπου του Ολυμπιακού Βόλου! Στην πρωτεύουσα της Μαγνησίας αποκτά εμπειρίες δουλεύοντας επίσης στο ΤRT και τον Ταχυδρόμο! Η συνέχεια του… story γράφει επιστροφή στα Γιάνννενα, όχι πάντως με δυο παπούτσια πάνινα, αλλά με ένα μικρόφωνο στο χέρι. Μεταξύ άλλων εκπομπές αθλητικού περιεχομένου στον Super fm, τον Giga fm, τον StudioE αλλά και γραπτή ενημέρωση στην Αθλητική Γνώμη και στη Match Ιωαννίνων.
Η μεγάλη εμπειρία όμως, αλλά και συνάμα πρόκληση που την έχει κάνει αναγνωρίσιμη σε όλη την πόλη της Ηπείρου (και όχι μόνο) είναι η συμμετοχή της εδώ και 5 χρόνια στην τηλεοπτική αθλητική εκπομπή Sports Arena στο Ioannina TV, την οποία συμπαρουσιάζει με τον δημοσιογράφο Νίκο Σκούμπο.
1. Έλα ντε, καλή ερώτηση! Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί τι κάνω εγώ σε αυτό το μπάχαλο που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο και αθλητική δημοσιογραφία και πόσο μάλλον στην επαρχία. Αφενός η μεγάλη αγάπη για τη δημοσιογραφία από παιδί, αφετέρου η ‘’μέντα’’ που έχω πάρει τόσα χρόνια στο ποδόσφαιρο είναι αυτά που με οδήγησαν να ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτό το χώρο που κάποτε ήταν απλά το χόμπι μου. To the point, που λέμε και στο χωριό μου, αν δεν κουβαλάς τρέλα και δεν έχεις γερό στομάχι δεν αντέχεις σε αυτό το σινάφι ούτε λεπτό.
2. Έχω κάνει πολλές σημαντικές συνεντεύξεις αλλά ιδιαίτερη σημασία για μένα έχει αυτή του Άγγελου Αναστασιάδη. Ο Άγγελος είναι ξεχωριστής πάστας άνθρωπος, αντισυμβατικός, έξω από το κατεστημένο του ελληνικού ποδοσφαίρου και καθόλου επικοινωνιακός με τους δημοσιογράφους. Δεν είναι τυχαίο πως στη μακρόχρονη πορεία του έχει μιλήσει ελάχιστες φορές. Αυτόματα αυτό με κάνει να νιώθω ιδιαίτερη τιμή που με έβαλε στη λίστα των εκλεκτών.
3. Μπορώ να κάνω μια λίστα μιας και είναι αρκετοί; Πέραν των μεγαθήριων του ποδοσφαίρου, με συγκινούν ιδιαίτερα οι αθλητές με αναπηρία και θα ήθελα κάποια στιγμή να μπορέσω να κάνω έναν παραολυμπιονίκη. Ο πρώτος που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Όσκαρ Πιστόριους, λόγω και του σκανδάλου βέβαια.
4. Δυσκολεύομαι να επιλέξω κάποιον από το εγχώριο αθλητικό γίγνεσθαι, οπότε θα πω το παγκόσμιο είδωλο Ντέιβιντ Μπέκαμ…. Οι λόγοι επιλογής νομίζω περιττεύουν!!
5. Η χειρότερη στιγμή καταγράφεται τον Ιούλιο του 2011. Ήταν η πρώτη επίσημη προπόνηση του ΠΑΣ Γιάννινα στο Πανηπειρωτικό Στάδιο με παρουσία αρκετών φιλάθλων στις κερκίδες. Σε ανύποπτο χρόνο μερίδα των οργανωμένων, υποκινούμενοι βέβαια από συγκεκριμένο πρόσωπο, εκτόξευσε φωτοβολίδα με προορισμό το κεφάλι μου!!! Για καλή μου τύχη όμως πέρασε οριακά και έσκασε στο ταρτάν. Ουδείς εκ των συναδέλφων το ‘’σήκωσε’’ το θέμα και φυσικά πέρασε στα ψιλά αφού ήμουν ακόμα πολύ ‘’ μικρή’’ για να ορθώσω ανάστημα στο κατεστημένο της κλίκας και… ο νοών νοείτω.
6. Δεν είμαι άνθρωπος που κρατά απωθημένα. Ίσως στο πίσω μέρος του μυαλού μου, να υπάρχει καμιά φορά η στενάχωρη σκέψη για τη μεταγραφή που ναυάγησε στο παρά ένα σε μία από τις ‘’μεγάλες’’ ΠΑΕ. Ένα από τα μότο μου είναι το ‘’ επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς’’, έτσι δε το έβαλα κάτω και παρά την απογοήτευση μου, επέστρεψα στην πόλη μου και κάθε χρόνο προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη με δεδομένες τις αντιξοότητες της εποχής
7.Αναλόγως… συνήθως με ψυχραιμία, χιούμορ και έξυπνες ατάκες.
EΛΕΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
O μπαμπάς περίμενε τον υιό για να του μάθει ποδόσφαιρο. Όμως τελικά ο… πελαργός έφερε τρίτη κόρη στην σειρά. Εντούτοις η ευχή του έπιασε τόπο και η Έλενα από μικρή έμαθε τα… μυστικά της μπάλας. Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 6 ολόκληρα χρονια αγωνίζονταν σε γυναικεία ποδοσφαιρική ομάδα της Λάρισας. Κάπου εκεί πήρε και την απόφαση να ασχοληθεί με το αθλητικό ρεπορτάζ. Σπουδές στη Θεσσαλονίκη και από το 2009 ρεπόρτερ στο Θεσσαλικό τηλεοπτικό κανάλι TRT.
Το… πακέτο περιλαμβάνει εκφωνηση αθλητικών ειδήσεων αλλα και παρουσίαση της μακροβιότερος τηλεοπτικής αθλητικής εκπομπής στη Θεσσαλια κάθε βράδυ Κυριακής. Ραδιοφωνικά, στο TRT 95,1 με την εκπομπή «Έλενα εισαι offside». Από τις δουλειές για τις οποίες καμαρώνει είναι ότι το 2012 επιμελήθηκε ένα λεύκωμα 420 σελίδων που κυκλοφόρησε απο τις εκδόσεις Μίλητος με θέμα την ένδοξη ιστορία της ΑΕΛ! Τους τελευταίους μήνες πάντως την βλέπετε και στο gazzetta.gr με θέματα που αφορούν την «βυσσινί θύελλα» και γενικότερα τον αθλητισμό της Θεσσαλίας!
1.Πολλοί ισχυρίζονται πως αν μια γυναίκα καταφέρει να επιβιώσει σ’ενα ανδροκρατούμενο χώρο εργασίας, τότε δεν έχει να φοβηθεί τίποτα στη ζωή της. Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσουν οι επαγγελματικές προκλήσεις οπότε πήρα και την απόφαση αυτή…
2.Πέρυσι με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την ίδρυση της ΑΕΛ, προβάλλαμε στην TRT ένα ντοκιμαντέρ δικής μας παραγωγής. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων είχα την τύχη να συνομιλήσω με παλαίμαχους ποδοσφαιριστές που έγραψαν ιστορία με τη «βυσσινί» φανέλα τη χρυσή δεκαετία του ’80 (π.χ. Τσιώλης, Παραφέστας, Βαλαώρας κ.α.). Οι ιστορίες λοιπόν που μου διηγήθηκαν on camera από εκείνη την εποχή δεν πρόκειται να σβηστούν ποτέ από τη μνήμη μου.
3.Χωρίς δεύτερη σκέψη, ο Ζοσέ Μουρίνιο! Σίγουρα μια συνέντευξη μαζί του δεν θα περνούσε απαρατήρητη, αφού έχει τον τρόπο να προκαλεί το ενδιαφέρον…
4.Δεν θα σου πω ποιον θεωρώ sexy αλλά τι πρέπει να διαθέτει αυτός… «κοφτερό μυαλό»
5.Δυσκολες στιγμές στα έξι χρονιά που κάνω ρεπορτάζ στους αγωνιστικούς χώρους πολλές. Αξέχαστη όμως είναι αυτή σε αγώνα εκτός Λάρισας, με έναν οπαδό σκαρφαλωμένο στα κάγκελα του γηπέδου, να με βρίζει επί 90 λεπτά ασταμάτητα. Το τι είχα ακούσει εκείνο το απόγευμα δεν λέγεται…
6.Είμαι ακόμη στο ξεκίνημα και τα απωθημένα είναι πολλά.
7.Στα πειράγματα της εξέδρας, απαντάς πάντα με χαμόγελο!
ΦΑΝΗ ΜΕΡΙΑΝΟΥ
Το Μαθηματικό Πατρών της… έκλεισε το μάτι! Αυτή όμως δεν πέρασε ούτε απ’ έξω. Έρωτας ήταν η αιτία. Μην πάει ο νου σας στο πονηρό. Ερωτευμένη με τον αθλητισμό και την δημοσιογραφία, άφησε την Κέρκυρα πέρασε με το καράβι στην Ηγουμενίτσα, αλλά αντί να… κατηφορίσει προς Πάτρα, πήρε τον δρόμο για την Θεσσαλονίκη! Λίγα χρόνια πριν, πίσω από ένα μικρόφωνο ραδιοφωνικού σταθμού του νησιού, κόλλησε το… μικρόβιο και όλα πήραν τον δρόμο τους.
Στην… Σαλόνικα σπούδασε σε ιδιωτικό ΙΕΚ, αθλητική δημοσιογραφία και εν συνεχεία παρακολούθησε δυο χρόνια στο ανοικτό πανεπιστήμιο την γενική δημοσιογραφία. Στα χρόνια της Θεσσαλονίκης είχε συνεργασίες με αθλητικά ένθετα, δούλεψε στα «Αθλητικά Νέα» και στο site. Η επιστροφή στο νησί των Φαιάκων είχε τα πάντα. Και τηλεόραση και ίντερνετ, ενώ εσχάτως μπορείτε να την ακούτε στο liferadio 102.9.
1) Στην πλειοψηφία τους, οι χώροι εργασίας είναι ανδροκρατούμενοι. Αν δεις, για παράδειγμα τα ποσοστά των πολυεθνικών ή των ομίλων επιχειρήσεων θα δεις ότι αναλογικά με τους άνδρες, οι γυναίκες που εργάζονται σε αυτές είναι σαφώς λιγότερες. Δεν το λέω φεμινιστικά… απλά οι υποχρεώσεις των γυναικών, από μια ηλικία και μετά, είναι διαφορετικές. Ελάχιστες μπορούν να συνδυάσουν καριέρα και οικογένεια.
Η δημοσιογραφία από την άλλη, και δη η αθλητική, έχει «βαπτιστεί» ως ανδρικό επάγγελμα διότι και τα αθλήματα στα οποία αναφέρετε, είναι κυρίως ανδρικά. Πολύ αργότερα εντάχθηκαν οι γυναίκες τόσο στον αθλητισμό, όσο και στα γήπεδα. Μπορεί να μην γίνεται sold out χωρίς την γυναικεία παρουσία, αλλά για να λέμε και την αλήθεια… η πλειοψηφία ανήκει στους άνδρες! Για μένα αυτός ο χώρος ήταν ένα γνώριμο περιβάλλον καθώς το πατρικό μου στην Κέρκυρα βρίσκεται απέναντι από το Εθνικό Αθλητικό Κέντρο του νησιού. Η μαμά μου λέει πως δεν περπάτησα ποτέ, έτρεξα κατευθείαν. Πέντε χρονών, άντε έξι… άνηκα σε σύλλογο! Μεγαλώνοντας πέρασα από πολλά αθλήματα μέχρι να καταλήξω στο χάντμπολ. Δεν θα μπορούσα λοιπόν να ασχοληθώ επαγγελματικά με τίποτα άλλο, από κάτι που να είχε ως βάση τον αθλητισμό. Σίγουρα όχι ως μαθηματικός στην Πάτρα, όπου είχα περάσει από Πανελλήνιες.
2) Ξεχωριστές είναι όλες. Η καθεμία διαφορετική. Από ολυμπιονίκη μέχρι επιθετικό Γ΄ κατηγορίας τοπικού πρωταθλήματος. Ο καθένας έχει κάτι να σου πει. Το θέμα είναι να το ζεις. Να σου αρέσει… να το αγαπάς! Αν θες όμως να γίνω πιο συγκεκριμένη, ένιωσα λίγο περίεργα… (ένα μούδιασμα, ένα κάτι) πριν χρόνια στο Καυτατζόγλειο στάδιο, σε (άτυπη, τύπου πηγαδάκι) συνέντευξη τύπου του Γιουσέιν Μπολτ. Γενικά νομίζω ότι με εντυπωσιάζουν περισσότερο οι αθλητές του στίβου, της κολύμβησης ή των ερασιτεχνικών αθλημάτων. Έχουν άλλη αξία οι προσπάθειες, οι επιδόσεις και οι νίκες τους, περνούν από διάφορες δυσκολίες!
3) Άσε, εδώ έχω πολλά απωθημένα! Ήθελα να μιλήσω έστω για μια φορά στον Ζενεντίν Ζιντάν, ή στον Φράνκ Ράικαρτ, στον Τζιανλουιτζι Μπουφον, ή στον Φερνάντο Μοριέντες… στον Νόβακ Τζόκοβιτς ή στον Τζενσόν Μπάτον και δεν τελειώνουν ποτέ!
4) Γιώργος Αφρουδάκης, τέλος!
5) Στο γήπεδο, δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών, αν είναι να γίνει το… «κακό», θα γίνει. Δεν υπολογίζουν τίποτα! Υπάρχουν φορές που φοβάσαι για την ζωή σου, την σωματική σου ακεραιότητα. Υπάρχουν και εκείνες που πολύ απλά μπλέκεσαι σε έναν καβγά και «τρως» μερικές ψιλές… απλά και μόνο επειδή βρέθηκες εκείνη την στιγμή, σε αυτό το σημείο.
Υπάρχουν όμως και εκείνες, που χωρίς λόγο, 2-3 ανεγκέφαλοι παρακινούν μια ολόκληρη κερκίδα να σου κάνει «ντου» ! Γιατί; Γιατί έτσι! Γιατί έτσι «την είδαν». Δεν λειτουργούν πολλά πράγματα σωστά και ορθόδοξα στον αθλητισμό. Ένα απ όλα, είναι και αυτό το κομμάτι. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να προστατευθούν οι δημοσιογράφοι από τους «οργανωμένους» και καλά, οπαδούς. Και όποιος δεν έχει ακόμη μια τέτοια εμπειρία, σύντομα θα έχει. Δεν γλιτώνεις, και ας κάνεις την δουλειά σου σωστά. Είναι το επίπεδο χαμηλό, δεν συγκρίνεται με ευρωπαϊκή χώρα. Δυστυχώς. Εγώ βρέθηκα μπροστά σε όλα αυτά τα περιστατικά, μέχρι που έφτασε η ώρα να πρωταγωνιστήσω.
6) Δεν δίνονται σε καμία περίπτωση ίσες ευκαιρίες στις γυναίκες, όσον αφορά την δουλειά πάντα. Μα, θα μου πεις… έχουν το πλεονέκτημα της εξωτερικής εμφάνισης . Όχι δεν το έχουν. Όσο όμορφη και να’ ναι, αν δεν «το χει»… απλά θα μπει στον χώρο και δεν θα ακουμπήσει. Θα βγει από την πίσω πόρτα. Δεν σου λέω, σε καμία περίπτωση, ότι μπορεί να κάνει τα ίδια πράγματα με έναν άντρα στο χώρο.
Μπορεί όμως άλλα. Μπορεί, να μην μπορεί να μεταδώσει τον τελικό του Champions league, όπως δεν μπορεί με την ίδια λογική να γίνει πρωθυπουργός… αλλά μπορεί να κάνει πολύ καλά τον σχολιασμό, την μικτή ζώνη, ρεπορτάζ πάγκου, backstage, υπουργός(!) κ.α. Πολύ καλύτερα από έναν άντρα. Στην πλειοψηφία τους οι γυναίκες γνωρίζουν 2+ γλώσσες, εν αντιθέσει με τους άντρες στο χώρο, που μιλούν μία με το ζόρι. Μπορεί να μην έχουν παίξει όλες μπάλα, αλλά από κόρνερ… οφσάιντ δεν έδωσε καμιά. Κανείς δεν εκμεταλλεύτηκε σωστά την ύπαρξη μας, στους αγωνιστικούς χώρους. Το μόνο μου απωθημένο.
7) Την επόμενη φορά, σου υπόσχομαι… πως αν έχω τέτοια εμπειρία, θα την μοιραστώ μαζί σου.
ΣΟΦΙΑ ΑΛΑΤΖΑ
Aκόμη μια της παρέας, που πέρασε από τον αθλητισμό στην αθλητική δημοσιογραφία! Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 7 ολόκληρα χρόνια βρίσκοταν στο φιλέ ως μέλος της ομάδας βόλεϊ του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Όταν αποφάσισε να… παρατήσει το τάραφλεξ, έκανε το… άλμα προς τον χώρο της δημοσιογραφίας, ενώ παράλληλα για να καταλαβαίνει ακόμη καλύτερα το ποδόσφαιρο, αλλά κι επειδή… μάθε τέχνη κι άστηνε, αποφοίτησε και από Σχολή Διαιτησίας της Ε.Π.Σ Μακεδονίας.
Την συγκεκριμένη χρονική περίοδο εργάζεται στην εφημερίδα «Metrosport», και παράλληλα καθημερινά (12.00-14.00) στον αθλητικό ραδιοφωνικό σταθμό «Metropolis 95.5» στην εκπομπή «Στη σέντρα», μαζί με τους Γιώργο Μπούζο και Κυριάκο Θωμαΐδη. Bέβαια δεν ξεχνάει και τις σπουδές καθώς είναι φοιτήτρια στο πανεπιστημιο, στο τμήμα ισπανική γλώσσα και πολιτισμός!
1) Για να αποδείξω, ότι δεν ειναι ανδροκρατουμενος. Πλέον, δε πιστεύω ότι υπάρχουν ανδροκρατούμενα επαγγέλματα. Οι γυναίκες παραδοσιακά ειναι οι καλύτερες μαγείρισσες, ωστόσο βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλοί πετυχημένοι άνδρες σεφ.
2) Η καθεμία συνέντευξη ειναι ξεχωριστή για μενα. Σίγουρα όμως, ήταν κάτι ιδιαίτερο, να έχω ως συνεντευξιαζόμενο τον Βραζιλιάνο πιλότο της Φόρμουλα 1, Φελιπε Μάσα, μετα το Γκραν Πρι της Ιταλίας, τον Μαΐο του 2014.
3) Ο επιθετικός της Παρί Σεν Ζερμέν, Ζλάταν Ιμπραιμοβιτς θα έχει να μου πει πολλα και ενδιαφέροντα. Ήδη, έχω έτοιμες τις ερωτήσεις μου και ανυπομονώ να τον “ξεκλειδωσω”.
4) Ειναι άδικο για πολλούς, να ξεχωρίσω μόνο έναν σεξυ Έλληνα αθλητή, γι’ αυτο θα εκδηλωσω την αδυναμία μου για τον Ισπανό αμυντικό της Ρεάλ Μαδρίτης, Σερχιο Ράμος.
5) Η πρώτη φορά που πήγα στο γήπεδο και δεν είχα την εμπειρία και την ευελιξία να χειριστώ κάποιες συνθήκες του ρεπορτάζ.
6) Δεν θα το έλεγα απωθημένο, αλλα φιλοδοξία να κάνω… περιγραφή ποδοσφαιρικού αγώνα με σχόλια για αμφισβητούμενες φάσεις, εκμεταλλευόμενη και το δίπλωμα μου στην διαιτησία.
7) Θα πρέπει να προσπαθήσει παρα πολυ κάποιος, ώστε να με φέρει σε δύσκολη θέση. Οταν εργάζομαι, ειμαι απόλυτα συγκεντρωμένη σε αυτο που κάνω, χωρίς να επηρεάζομαι, από το τι γίνεται στην εξέδρα και γύρω μου.
EΛΕΟΝΩΡΑ ΡΩΣΙΑΔΟΥ
Μόλις σε ηλικία 10 ετών η έλξη για τον στίβο ή κλασσικός αθλητισμό όπως συνεχίζει πεισματικά να τον αποκαλεί της άλλαξε εν πολλοίς την ζωή. Πρωταθλήτρια Ελλάδας στη σκυταλοδρομία 4Χ100μ. των νεανίδων συνέχισε στον αθλητισμό σπουδάζοντάς τον, στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Συνέχισε υπότροφος ERASMUS στo πανεπιστήμιο της Βουργουνδίας στη Γαλλία, ενώ αποφοίτησε και από το Emirates Aviation College Dubai στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Και κάπου ανάμεσα στις πτήσεις και τις αναμνήσεις, τα πλάνα και τα αεροπλάνα την κέρδισε η δημοσιογραφία. Ξεκίνησε να δημοσιεύει άρθρα στο ένθετο εβδομαδιαίο περιοδικό «Στιγμές» της εφημερίδας «Ημέρα» της Ζακύνθου, μέχρι που ήρθε η πρόταση από το Sportsfeed και φυσικά κάλυψη ρεπορτάζ (θεμάτων, συνεντεύξεων κ.α) για τον αγαπημένο της στίβο.
1)Το κίνητρο ήταν να μπω στο χώρο και στην εξέλιξη του αθλητισμού συνεισφέροντας όπως μπορώ από την πλευρά μου και παραμένοντας προσηλωμένη στη δουλεία μου. Όσο για το “ανδροκρατούμενο χώρο” στον στίβο όπου και ειδικεύομαι οι αθλητές και οι αθλήτριες προπονούνται και αγωνίζονται μαζί, οπότε δεν υπάρχει διαχωρισμός. Το ίδιο ισχύει και για όσους ασχολούνται με το ρεπορτάζ και ανήκουν στον εργασιακό χώρο του στίβου, προέρχονται εξίσου και από τα δύο φύλα.
2)’Όλες οι συνεντεύξεις μου είναι ξεχωριστές κάθε μία για το λόγο της και ευχαριστώ δημόσια όσους μου τις παραχώρησαν.
Ωστόσο πιο πολύ συναισθηματικά νομίζω πως με άγγιξε αυτή με το Μιχάλη Σεΐτη, ένας από τους καλύτερους αθλητές του κόσμου στα 400μ. και κάτοχο πανελλήνιων ρεκόρ στην κατηγορία με ακρωτηριασμό του ενός κάτω άκρου. Όταν σκεφτόμουν όσα μου είχε πει για την κακιά στιγμή του τροχαίου και προσπαθούσα να τα γράψω, έκανα εικόνες που πόνεσα και μόνο που τις φαντάστηκα, πόσο να τις ζήσει κάποιος. Έπειτα έκανα εικόνες τις στιγμές που τον έβλεπα στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ανδρών μέσα στο ΟΑΚΑ να κερδίζει αρτιμελείς και την έκρηξη συναισθημάτων που ένιωσα τότε. Τον θαυμάζω και νομίζω πως ήταν μια από τις καλύτερες μου συνεντεύξεις.
3) Τον Γιουσέιν Μπολτ γιατί είναι τρελοκομείο αλλά ταυτόχρονα ο καλύτερος με διαφορά και δε μπορεί να του πει και κανείς τίποτα.
4) Ένας από τους καλύτερους Έλληνες αθλητές που είναι και σέξυ αλλά παράλληλα θεωρώ πως ο χαρακτηρισμός είναι λίγος για την αξία του, είναι ο Περικλής Ιακωβάκης.
5) Η πιο δύσκολη στιγμή είναι όταν έχεις να στείλεις αποτελέσματα ή γενικά πολύ δουλειά και χάνεται το ίντερνετ ή κολλάει ο υπολογιστής, ωραίες στιγμές!
6) Πάνω στη δική μου δουλειά έχω απωθημένο για μια φορά να μην μου κλείσει το κινητό από μπαταρία σε αγώνα και να μπλέκω με έξτρα μπαταρίες και φορτιστές. Γενικότερα σαν απωθημένο στην όλη δουλειά, θα ήθελα κάποια στιγμή επιτέλους να καθιερωθεί η αξιοκρατική προβολή των αθλητών και αθλητριών ανάλογα με τις επιδόσεις τους στην παγκόσμια κλίμακα και όχι βάση δημοφιλέστερου αθλήματος.
7)Μπορεί να είναι οι ίδιες κερκίδες με αυτές του ποδοσφαίρου, αλλά οι θεατές του στίβου είναι τελείως διαφορετικοί. Το κλίμα που επικρατεί έχει να κάνει αποκλειστικά με επιφωνήματα ενθάρρυνσης και επιβράβευσης προς τους αθλητές, παρά με πειράγματα στους υπόλοιπους. Δε με έχουν φέρει σε δύσκολη θέση με τέτοιο τρόπο μέχρι στιγμής αλλά αν ποτέ γίνει θα προσπαθήσω να μείνω αδιάφορη, εκτός και είναι πολύ έξυπνο το σχόλιο όπου εκεί δε ξέρω αν θα κρατηθώ να μην απαντήσω.
ΡΕΝΑ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΟΥ
Αν δεν είχε βάλει… λουκέτο η «Ελευθεροτυπία» σήμερα δεν θα είχε θέση στο εν λόγω κείμενο. Είπαμε αφορά τις γυναίκες εκτός Αθηνών. Όμως η άσχημη εξέλιξη στην εφημερίδα του Νέου Κόσμου, ανάγκασε την Ρένα να γυρίσει στην Αλεξανδρούπολη! Πριν βέβαια την «Ελευθεροτυπία» πέρασε από την Θεσσαλονίκη για σπουδές και εργασία στην Metrosport, ενώ κατέγραψε παρουσία και στην RealNews. Πλέον κάνει αρχισυνταξία στο τοπικό κανάλι της Αλεξανδρούπολης, ΔΕΛΤΑ, ενώ παράλληλα βρίσκεται και σε επαφές και με την ομάδα της Ξάνθης για πόστο το γραφείο Τύπου.
1) Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν επαγγέλματα μόνο για άντρες και για γυναίκες. Από μικρή λάτρευα το ποδόσφαιρο και πίστευα πως θα τα καταφέρω να σταθώ όρθια σ’ έναν δύσκολο χώρο!
2) Όσο εργαζόμουν στην Ελευθεροτυπία, είχα την τιμή να κάνω συνέντευξη στον Βαγγέλη Μόρα ! Και λέω τιμή γιατί τον θεωρώ έναν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που έχει βγάλει η Ελλάδα με ήθος και αξιοπρέπεια!
3) Τον Ζινεντίν Ζιντάν.
4) Τον Γιώργο Σαμαρά.
5) Θεωρώ ότι πιο άσχημο να βρίζεις το οικογενειακό περιβάλλον ενός ποδοσφαιριστή, ειδικά αν βρίσκεται στο γήπεδο εκείνη την στιγμή. Είναι πολύ άσχημο συναίσθημα και το έχω ζήσει.
6) Να αποκτήσω την δική μου εφημερίδα κάποια στιγμή.
7)Εχω αντιμετωπίσει στην Τούμπα όπου ο ΠΑΟΚ υποδεχόταν την ΑΕΚ. Στο άκουσμα κοκκίνισα ωστόσο με ψυχραιμία και χιούμορ αντιμετωπίστηκε σχεδόν γρήγορα!
