Τη σχεδόν ενός μηνός κορούλα της, Σαντίς προσπαθεί να σκεπάσει, για να την προστατεύσει από τη βροχή, η 28χρονη Μπεναφσά Μπεχίστι. Η μικρούλα μόλις έχει θηλάσει και κοιμάται μέσα στη μικρή μπλε σκηνούλα που έχουν στήσει οι γονείς της στο πάρκο της πλατείας Αρχαίας Αγοράς, στην «καρδιά» του κέντρου της Θεσσαλονίκης.
Τόσο η συγκεκριμένη οικογένεια όσο και άλλοι -περίπου 50- πρόσφυγες από τη Συρία και το Αφγανιστάν βρήκαν στο συγκεκριμένο πάρκο το προσωρινό τους καταφύγιο στο δρόμο για μία καλύτερη ζωή!
Τις τελευταίες δύο μέρες το πάρκο στην πλατεία Αρχαίας Αγοράς έχει γεμίσει με σκηνές. Στα γρασίδια, οικογένειες προσφύγων, που επιχείρησαν να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέμου και της βίας στις χώρες τους, ξαπλωμένοι κάτω από τα δέντρα, αναλογίζονται τις δυσκολίες που έχουν περάσει για να φτάσουν στην Ελλάδα και πλάθουν τα όνειρά τους για ένα καινούργιο ξεκίνημα σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης. Δίπλα τους τα παιδιά τους μοιάζουν να έχουν την αίσθηση ότι βρήκαν, επιτέλους, τη Γη της Επαγγελίας. Κάποια παίζουν στην παιδική χαρά του πάρκου, άλλα κλοτσάνε μία μπάλα και άλλα κρατάνε στα χεράκια τους λίγο ψωμί για να διασκεδάσουν την πείνα τους. Το βράδυ θα αναγκαστούν για μία ακόμα νύχτα να γείρουν το κορμάκι τους στο σκληρό χώμα του πάρκου ή στα ακόμα πιο σκληρά ξύλα σε κάποιο παγκάκι.
«Λεφτά έχουμε, αλλά κανένα ξενοδοχείο δε μας δέχεται για να κοιμηθούμε εκεί. Επίσης, δε μας επιτρέπουν να ανεβούμε στα λεωφορεία και δε μας παίρνει κανένα ταξί. Εκείνο που ζητάμε, είναι κάποιο προφυλαγμένο μέρος, για να κοιμόμαστε τα βράδια», λέει σε άπταιστα ελληνικά 27χρονος Αλί, ο οποίος στο παρελθόν έζησε για οκτώ χρόνια στην Αθήνα. Μεγάλο πρόβλημα αποτελεί για τους πρόσφυγες η έλλειψη τουαλέτας στην περιοχή. Για τη σωματική τους ανάγκη αναγκάζονται να πάνε σε γειτονική καφετέρια, ο φιλάνθρωπος ιδιοκτήτης της οποίας τους δέχθηκε με χαμόγελο.
Προς το παρόν οι φορείς της πόλης δεν έχουν ασχοληθεί με την περίπτωση των προσφύγων στην Αρχαία Αγορά, εκτός από το Εργαστήρι Ιατρικής Φυσικής της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ (επικεφαλής του εργαστηρίου είναι ο καθηγητής Παναγιώτης Μπαμίδης).
Αντιπροσωπεία του διένειμε, πριν από λίγο, στους πρόσφυγες τα γεύματα που περίσσεψαν από ένα συνέδριο – ημερίδα που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη. «Σκεφθήκαμε, αντί να τα πετάξουμε, γιατί να μην τα πάμε σε κάποιους ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη;» είπαν στοprotoplano.gr.
Σύμφωνα με πληροφορίες, σήμερα ή αύριο ο Δήμος Θεσσαλονίκης θα αναλάβει πρωτοβουλία για τη μεταφορά των προσφύγων σε ασφαλέστερο μέρος. Έπεσαν διάφορες ιδέες στο τραπέζι, αλλά η λύση που φαίνεται να προκρίνεται είναι η μεταφορά τους στο γήπεδο του Θερμαϊκού.
Κυνηγημένοι από τους Ταλιμπάν
Κατά τη διάρκεια του μακρινού και επικίνδυνου ταξιδιού της προς την Ελλάδα, σε κάποιο σημείο στα βάθη της Τουρκίας, γέννησε τη μικρή Σαντίς, το πρώτο της παιδί, η Μπεναφσά. Βίωσε τη χαρά της μητρότητας, με την αγωνία για το αν θα τα κατάφερνε το αγγελούδι της να παραμείνει ζωντανό μετά από αυτήν την περιπέτεια. Δημοσιογράφος η ίδια στο Birlik-RTV-Kanal της Καμπούλ και συνάδελφός της στο κρατικό ραδιόφωνο της χώρας, έφυγαν από το Αφγανιστάν κυνηγημένοι από τους Ταλιμπάν, επειδή διέπραξαν το αμάρτημα να εργάζονται ως δημοσιογράφοι. Φοβήθηκαν για τη ζωή τους και παρατώντας δουλειά, σπίτι, υπάρχοντα και συγγενείς, έφυγαν από τη χώρα για να τη σώσουν.
Τον τρόμο που βίωσε η ίδια, αλλά και οι άλλοι ομοεθνείς της μέσα στο μικρό καϊκάκι που τους μετέφερε από τα παράλια της Τουρκίας στη Μυτιλήνη, θυμάται δίπλα στη Μπεναφσά η συνομήλική της Αρεζού, μητέρα ενός αγοριού τεσσάρων ετών, που έπαιζε στην παιδική χαρά. Με συγκίνηση σημειώνει ότι δε θα ξεχάσει ποτέ το κλάμα των παιδιών, όταν το καϊκάκι ήταν έρμαιο των κυμάτων του Αιγαίου. Ο δουλέμπορος ψυχών τους είχε υποσχεθεί ότι θα μεταφέρονται στο ελληνικό νησί ανά 10 ή 12 άτομα. Τελικά στο καΐκι μπήκαν 57 ψυχές! Η Αρεζού εργαζόταν στο Αφγανιστάν ως μηχανικός σε ιδιωτικό γραφείο, αλλά μπήκε στο στόχαστρο των Ταλιμπάν, επειδή ήταν εργαζόμενη. Και σύμφωνα με αυτούς, οι γυναίκες είναι αμαρτία να εργάζονται.
Πηγή: Protoplano.gr
