Ο Άρης δεν ήταν τόσο καλός στο γήπεδο της Ελευθερούπολης, όσο περιμένουν και θέλουν οι φίλαθλοι του, αλλά και όλοι στην ομάδα. Νίκησε όμως γιατί το άξιζε, παίρνοντας μια δίκαιη 100% νίκη, η οποία από την μια δεν πρέπει να σκεπάσει τις δεδομένες αγωνιστικές αδυναμίες, αλλά και από την άλλη τον τρόπο με τον οποίο τον σφυρίζουν οι διαιτητές από την 1η αγωνιστική στα παιχνίδια του.
Μοιάζει οξύμωρο να αναφέρεται ο Άρης σε παράπονα για τη διαιτησία, παίζοντας στο πρωτάθλημα της Γ΄ εθνικής. Κι όμως αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι κίτρινοι φέτος είχαν από μέτριες έως κακές σε βάρος τους διαιτησίες. Για να μην πούμε… εχθρικές διαιτησίες.
Μπορεί κάποιος να θεωρήσει ότι είναι ερασιτεχνική η Γ’ εθνική και οι διαιτητές δεν έχουν πείρα και άλλα σχετικά. Κανέναν δεν ενδιαφέρει αυτό. Εκείνο που ενδιαφέρει, που “καίει” καλύτερα, είναι να μην υπάρχει διαιτητής που θα “παίζει” στην πλάτη του Άρη με τα σφυρίγματά του, όπως έγινε με τον Αναστασίου από την Ημαθία την Δευτέρα στο παιχνίδι με τον Ακροπόταμο.
Οι άνθρωποι του ποδοσφαιρικού τμήματος, ο Γιώργος Γαλανός, οι συνεργάτες του βάζουν το χέρι στην τσέπη, επενδύουν για την αγωνιστική άνοδο του Άρη, επενδύουν μαζί τους την επιθυμία χιλιάδων φιλάθλων για να κερδίσουν το μοναδικό στοίχημα, αυτό που πρέπει να φέρουν εις πέρας: την κατάκτηση της πρώτης θέσης.
Οφείλουν λοιπόν να κάνουν το στοιχειώδες: να θωρακίσουν την ομάδα από διαιτητικά φαινόμενα τύπου Αναστασίου, για να μπορέσει η ομάδα θα παλέψει με ίσους όρους μέσα στο γήπεδο. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
