Ο Μανώλης Παπαστεριανός μπορεί να βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά από το Χαριλάου, αλλά η καρδιά του συνεχίζει να χτυπάει σε κιτρινόμαυρους ρυθμούς. Ο Χαλκιδικιώτης μέσος μίλησε στο PRESSARIS από την Κονκόρντια, ένα προάστιο του Βουκουρεστίου, με αφορμή το θέμα της προσφυγής του, τόσο για τον Άρη, όσο και για τον ίδιο.
– Μανώλη, το όνομα σου επανήλθε στην επικαιρότητα του Άρη, αυτή τη φορά με αφορμή την εκδίκαση της προσφυγής σου…
“Ναι είναι γεγονός, ήταν κάτι αναμενόμενο και τυπικό πάντως να βγει κάποτε η απόφαση, μια και πρόκειται για την προσφυγή που έκανα τον περασμένο Αύγουστο και όλοι θυμάστε το γιατί… Ουσιαστικά αναγκάστηκα να την κάνω”
– Τι εννοείς;
“Το είπα πολλές φορές. Δεν ήθελα να φύγω από τον Άρη. Προσπάθησα να εξαντλήσω όλα τα περιθώρια της παραμονής μου, αλλά ο κ. Ηλιάδης αποφάσισε να μην συνεχιστεί η συνεργασία μας. Όπως επέλεξε να απομακρύνει κι άλλους παίκτες, ακόμη και μέλη του τεχνικού τιμ. Ειδικά με μένα νομίζω ότι δεν μου φέρθηκα καλά. Ήθελα να μείνω, αλλά δεν ήταν εφικτό, περίμενα μέχρι τέλους και κατέθεσα την προσφυγή την τελευταία μέρα του Αυγούστου…”
– Ακόμη ένα “αγκάθι” χιλιάδων ευρώ (σ.σ. 160.000) για τον Άρη… Μίλησες με τη νέα διοίκηση των κίτρινων;
“Όχι ακόμη, δεν με πήρε κανείς, ούτε τον δικηγόρο μου, αλλά νομίζω είναι ένα θέμα που θα διευθετηθεί με καλή διάθεση. Περιμένω να μιλήσω, είμαι στην λογική να βρεθεί μια λύση που είναι κοινά αποδεκτή”.
– Βιώνεις αν και χιλιόμετρα μακριά το μαρτύριο του Άρη;
“Θέλει και ρώτημα; Μας πονάει όλους η κατάσταση στον Άρη, σε μια συγκυρία που συμπλήρωσε 100 χρόνια ιστορίας. Κυρίως πονάει τους οπαδούς της ομάδας που έχουν κάνει τόσα για να κρατήσουν ψηλά τον σύλλογο. Ο κόσμος είναι αυτός που τα τραβάει όλα, ακόμη και στα πιο δύσκολα…Δεν του άξιζε τέτοια κατάσταση”.
– Τον Ιανουάριο “ακούμπησες” στο να επιστρέψεις, αλλά τελικά αυτό δεν ήταν εφικτό. Θα ήθελες να ήσουν να δώσεις την μάχη με τα άλλα παιδιά του Άρη;
“Σίγουρα, ήθελα να παλέψω μαζί τους για την παραμονή της ομάδας, όπως είχαμε κάνει ένα χρόνο πριν. Ήταν μεγάλη τιμή να με θέλει και πάλι ο Άρης, ως την μοναδική μάλιστα μεταγραφή άνω των 24 χρόνων. Έκανα τα πάντα για να επιστρέψω, αλλά ο προπονητής μου στην Κονκόρντια δεν με άφησε να φύγω… Έφτασα σε σημείο να μαλώσω μαζί του για να φύγω, αλλά δεν ήταν στο χέρι μου πια”.
– Ο Άρης δεν απέφυγε το πικρό ποτήρι…
“Δυστυχώς. Έγιναν πολλά λάθη το καλοκαίρι από τη διοίκηση Ηλιάδη όχι μόνο στην περίπτωσή μου, αλλά ακόμη και στους τεχνικούς, στους φροντιστές ή τον μεταφραστή. Όταν ήρθε η νέα διοίκηση Σκόρδα, νομίζω ότι ήταν ήδη πολύ αργά, για να αναστραφεί η κατάσταση και μοιραία η ομάδα δεν απέφυγε τον υποβιβασό”.
– Βλέπεις φως στο τούνελ;
“Συνεχίζω και μαθαίνω τα νέα του Αρη. Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν τεράστιες δυσκολίες, αλλά είναι και δική μου ευχή, αλλά και ελπίδα ότι ο σύλλογος θα βρει τον δρόμο του. Είναι μεγάλο όνομα ο Άρης και μπορεί να πατήσει στα πόδια του. Γνωρίζω το σοκ του υποβιβασμού, το έχω ζήσει με τον Ηρακλή, αλλά πιστεύω ότι ο Άρης θα βρει τη δύναμη και θα συνεχίσει από τη Football League την επιστροφή του στα σαλόνια”.
– Το μέλλον σου;
” Εχουμε δυο παιχνίδια ακόμη με την Κονκόρντια, είμαι τραυματίας, αλλά ο προπονητής μου με πιέζει να παίξω για να βοηθήσω. Το καλοκαίρι λήγει το συμβόλαιο μου, αλλά η διοίκηση μου ζήτησε να ανανεώσω για δυο χρόνια ακόμη. Είχα ένα πολύ καλό διάστημα παραμονής στο Βουκουρέστι. Όλα τα σκέφτομαι, όλα είναι ανοιχτά για μένα… Θα δούμε”