Η τελική φάση του κολεγιακού πρωταθλήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ίσως το απόλυτο αθλητικό γεγονός για το μπάσκετ της Αμερικής. Το “March Madness” όπως το ονομάζουν οι Αμερικανοί καθηλώνει τους πάντες μέχρι την κορύφωσή του, το φάιναλ φορ. Ο Ζήσης Σαρικόπουλος και ο Κώστας Χαρίσης έχουν συμμετάσχει στην “τρέλα του Μάρτη” και μίλησαν για το συγκεκριμένο γεγονός.
Το sport24.gr έκανε αφιέρωμα για το “March Madness” και φιλοξένησε δηλώσεις των δύο αθλητών του Άρη:
Χαρίσης: “Ατμόσφαιρα που δεν υπάρχει αλλού”
Αυτός που είχε φτάσει πιο μακριά απ’ όλους στο τουρνουά του NCAA είναι ο Κώστας Χαρίσης που το 2001 (συμμετείχε και το 2002) βρέθηκε ένα βήμα πριν από το Final 4 με το USC (University of Southern California). Ο σέντερ του Άρη κάνει λόγο για ένα συναρπαστικό ταξίδι και ατμόσφαιρά που δεν έχει συναντήσει πουθενά αλλού: “Ήμασταν μια από τις εκπλήξεις της διοργάνωσης και αποκλειστήκαμε στα προημιτελικά από το Duke που στη συνέχεια πήρε το πρωτάθλημα. Είναι μια απίστευτη εμπειρία την οποία στην Ευρώπη δεν μπορείς να την ζήσεις. Η εκπληκτική ατμόσφαιρα αυτών των αγώνων αν εξαιρέσουμε το Final 4 της Euroleague δεν υπάρχει εδώ. Όλα τα γήπεδα που είχαμε παίξει ήταν ασφυκτικά γεμάτα.
Σε όποια πόλη και αν πήγαμε ήταν σαν να παίζαμε εντός έδρας. Μας ακολουθούσαν παντού οι φίλαθλοι μας, οι cheerleaders ακόμα και η μπάντα του κολεγίου αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Όποια πόλη φιλοξενεί αγώνες του τουρνουά ζει αυτό που λέμε τον πυρετό του March Madness. Όλοι μιλάνε παντού για μπάσκετ. Όσα παιδιά σε ηλικία 17-18 χρονών σκέφτονται να παίξουν σε κάποιο κολέγιο πρέπει να πάνε οπωσδήποτε γιατί είναι μοναδική εμπειρία. Τους το συντείνω ανεπιφύλακτα. Πραγματικά είναι κάτι που αξίζει να βιώσουν”.
Σαρικόπουλος: “Μια μεγάλη γιορτή”
Στον Ζήση Σαρικόπουλο έχουν μείνει κυρίως οι αντιδράσεις του κόσμου από τη συμμετοχή του Ohio State στο τουρνουά τις δυο χρονιές (2009, 2010) που ήταν στην ομάδα: “Είναι μια μεγάλη γιορτή. Έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον όχι μόνο σαν θεσμός επειδή κάθε χρόνο γίνονται μεγάλες εκπλήξεις αλλά και γιατί όσο προχωράς ταξιδεύεις σε διάφορες πόλεις, γνωρίζεις διαφορετικούς ανθρώπους και βλέπεις το πώς βιώνουν το March Madness. Σε ακολουθεί όλο το κολέγιο σου, ακόμα και απόφοιτοι που μπορεί να ζουν αλλού έρχονται στα παιχνίδια και στο ξενοδοχείο για να δουν και να συγχαρούν την ομάδα”.
Οι πολλές αγωνιστικές υποχρεώσεις που είχε κατά τη διάρκεια του March Madness λόγω των συνεχόμενων αγώνων δεν του επέτρεψαν να το απολαύσει όπως ήθελε αλλά όπως λέει η ταχύτητα με την οποία εξελίσσονται όλα σε αυτό το τουρνουά είναι το στοιχείο που το κάνει ξεχωριστό: “Αγωνιστικά υπάρχει πολύ μεγάλος ανταγωνισμός. Καλείσαι να δώσεις πολλούς αγώνες σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και όταν είσαι σε μια ομάδα που έχει φιλοδοξίες και θέλει να διακριθεί στη διοργάνωση δεν προλαβαίνεις να συνειδητοποιήσεις τι γίνεται γύρω σου. Όλα συμβαίνουν πολύ γρήγορα. Κερδίζεις ένα παιχνίδι, πας κατευθείαν στο επόμενο και πρέπει να είσαι πάλι πίσω στο γήπεδο για να προετοιμαστείς κατάλληλα.
Είναι ένα γεγονός που το περιμένει κάθε αθλητής στο NCAA αλλά όταν έχεις τόσες υποχρεώσεις δεν μπορείς να το απολαύσεις αυτή την τρέλα όπως θα ήθελες. Αυτό βέβαια είναι το στοιχείο που κάνει αυτό το τουρνουά τόσο ξεχωριστό. Η ταχύτητα με την οποία εξελίσσονται όλα. Βλέπεις ένα αουτσάιντερ να αποκλείει μια ομάδα που μπορεί να είναι φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και πριν καν καταλάβεις τι έχει γίνει έρχεται η επόμενη έκπληξη. Είναι σκέτη τρέλα πραγματικά”.
