Ένας από του ανθρώπους που έζησαν στο… πετσί τους τον Άρη να κινδυνεύει με υποβιβασμό είναι και ο Γιάννης Μιχαλήτσος. Το PRESSARIS επικοινώνησε μαζί του και προσπάθησε να σκιαγραφήσει μέσα από τα λεγόμενα του όλα όσα σπρώχνουν αγωνιστικά τον σύλλογο στο χείλος του γκρεμού τα τελευταία δύο χρόνια.
Του Νίκου Οικονόμου
Με πρόσφατη την εμπειρία του από την περσινή χρονιά, όταν και ο Άρης κατάφερε στο τέλος αυτής να εξασφαλίσει την παραμονή του αναφέρεται στο πως έζησε εκείνη την περίοδο, αλλά και πως βλέπει από απόσταση την φετινή τραγική χρονιά.
Κύριε Μιχαλήτσο, ένα πρώτο σχόλιο για τον φετινό Άρη και για το πόσο δυσοίωνο είναι το μέλλον του στην κατηγορία;
«Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Απομένουν πέντε αγωνιστικές και με βάση την εικόνα της ομάδας δύσκολα να φτάσουν και οι 15 βαθμοί για να σωθεί η παρτίδα. Η χρονιά εξελίχθηκε πολύ χειρότερα από πέρσι. Υπήρχε η άσχημη εμπειρία της περσινής χρονιάς, όμως, κανείς δεν την αξιοποίησε για να αποφευχθούν φέτος τα χειρότερα. Δεν εκτιμήθηκαν κάποιες καταστάσεις από πέρσι.
Ο Άρης έκανε την αντεπίθεση του στις τελευταίες αγωνιστικές αλλά βρήκε απέναντι του ομάδες βαθμολογικά αδιάφορες και όπως ήταν αναμενόμενο τις κέρδισε και κατάφερε να αποφύγει τον υποβιβασμό. Η διαφορά, όμως, είναι ότι δεν ήταν τελευταίος με μεγάλη διαφορά από τον επόμενο. Ήταν στον πόντο με τους συν διεκδικητές της παραμονής».
Πως είδατε την ομάδα στο ντέρμπι της Κυριακής με τον ΠΑΟΚ;
«Νομίζω ότι από θέμα εμφάνισης ήταν από τις καλές φετινές του Άρη. Υπήρχε πάθος, οι παίκτες έπεφταν πρώτοι στην μπάλα αλλά δυστυχώς δεν έφτανε για να έρθει η νίκη. Εξάλλου για να επιτεθείς και να διεκδικήσει τη νίκη χρειάζεται να έχει την μπάλα στα πόδια σου και να δημιουργείς. Οι παίκτες προσπάθησαν, έδειξαν ζήλο και επιμονή στο παιχνίδι τους παρότι δεν κατάφεραν να πετύχουν το ζητούμενο».
Η διαιτησία έπαιξε τον ρόλο της φέτος;
«Mην ξεχνάμε ότι και πέρσι ο Άρης έτυχε εχθρικής συμπεριφοράς από τους διαιτητές. Υπήρχαν παιχνίδια όπως με την ΑΕΚ και την Βέροια που αδικήθηκε κατάφωρα. Μην ξεχνάτε το γκολ του Πετρόπουλου στις καθυστερήσεις του παιχνιδιού.
Αυτό όμως που είχε πέρσι ο Άρης και δεν είχε φέτος είναι η ικανότητα να κερδίζει παιχνίδια στα οποία η διαιτησία τον παίζει 50-50. Παιχνίδια δηλαδή όπως με τον Παναθηναϊκό στο «Κλ. Βικελίδης».
Σε εκείνα τα παιχνίδια διαφέρει ο περσινός με τον φετινό Άρη. Δεν γίνετε να μετρά η ομάδα 3 νίκες σε πρωτάθλημα και κύπελλο σε μια ολόκληρη χρονιά. Έχουμε σπάσει κάθε αρνητικό ρεκόρ».
Αν και δεν ολοκληρώσατε την περσινή χρονιά στο τιμόνι της ομάδας μείνατε ικανοποιημένος από την παρουσία σας;
«Επί εποχής μου πέρσι ως προπονητής κάναμε σαν ομάδα το αυτονόητο. Προσπαθήσαμε παρά τις αντιξοότητες να παίξουμε καλό ποδόσφαιρο και να μαζέψουμε τους βαθμούς που θέλαμε και να αποφύγουμε τα χειρότερα. Σε μεγάλο βαθμό το κάναμε.».
Επόμενη μέρα για τον σύλλογο υπάρχει; Kαι πόσο ελπιδοφόρα μπορεί να είναι;
«Όσο υπάρχει αυτός ο κόσμος να στηρίζει αυτό τον σύλλογο φυσικά και θα υπάρχει. Ο κόσμος είναι αυτός που με γεμίζει αισιοδοξία για το αύριο αυτής της ομάδας. Από την στιγμή που ο κόσμος δεν εγκατέλειψε την ομάδα αλλά συνεχίζει ακόμα και σήμερα να την ενισχύει με τόσο πάθος και ένταση σίγουρα υπάρχει ελπίδα για κάτι καλύτερο στο μέλλον. Αρκεί να μην επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος».
