Το ότι ενόχλησε τόσο πολύ η νίκη του Άρη (πού να καταφέρει να σωθεί κιόλας…) επί του Πανιωνίου έγινε κατανοητό με μεγάλη πειστικότητα πια. Οι κίτρινοι δέχθηκαν με απίστευτη σφοδρότητα, τις υποκριτικές “κραυγές”, από “φίλους” και εχθρούς, με φανερούς σκοπούς.
“Κραυγές” που έχουν καταφέρει να θολώσουν το τοπίο κι ενώ είμαστε πια στην Πέμπτη, να ασχολούνται ή να θέλουν να ασχοληθούν οι περισσότεροι με όσα (δεν) έγιναν την περασμένη Δευτέρα.
Ο Άρης δεν έχει την παραμικρή πολυτέλεια να συνεχίσει στο παιχνίδι των εντυπώσεων και της προπαγάνδας που στήθηκε έντεχνα τις τελευταίες 48 ώρες για αποπροσανατολισμό. Ο λόγος; Πολύ απλός. Την Κυριακή παίζει (και πάλι) για τη ζωή του, την ύπαρξή του, για να έχει δικαίωμα να “υπάρχει” και αύριο, ώστε να συνεχίσει να παλεύει. Έχει τη Βέροια στον δρόμο του και μόνο με αυτή οφείλει να ασχοληθεί.
Προπονητής και παίκτες με το πώς θα κερδίσουν το παιχνίδι, αλλά και διοίκηση για το πώς θα θωρακίσει την ομάδα σε αυτές τις… πονηρές στιγμές.
Σε σχέση με τον αγώνα της Δευτέρας, ο Άρης έχει μερικά επιπλέον πλεονεκτήματα. Είναι σίγουρα όλοι πιο απελευθερωμένοι λόγω της βελτίωσης της ψυχολογίας που έδωσε η νίκη μετά από σχεδόν τέσσερις μήνες, η ομάδα θα είναι ακόμη πιο δεμένη, μια και έχουν μπει ακόμη περισσότερο οι μεταγραφές και φυσικά και ο κόσμος αναμένεται να είναι περισσότερος, ακόμη πιο πολύς και πιο πεισμωμένος για να βοηθήσει την ομάδα να συνεχίσει το “δικαίωμα στην επιβίωση”.
Νίκη με τη Βέροια, για να συνεχίσει να ζει ο Άρης. Αυτή είναι η μοναδική πραγματικότητα…
