Ο Άρης κέρδισε καθαρά, δίκαια, παλικαρίσια την Δευτέρα τον Πανιώνιο. Προφανώς θα έπρεπε να ζητήσει συγγνώμη από όλους εκείνους που ετοίμαζαν τους επικήδειους και τα κροκοδείλια δάκρυα, γιατί τους… χάλασε τα σχέδια.
Αμέσως μετά το σφύριγμα του Τοπούζη, του διαιτητή που σφύριξε 28 φάουλ στον Άρη και 18 στον Πανιώνιο (!) και δεν έδωσε ούτε μια κίτρινη στους παίκτες των φιλοξενούμενων, ξέσπασε ένα μπαράζ ξαφνικής ευαισθησίας, υποκρισίας και διόγκωσης γεγονότων, με σαφή και προφανή σκοπό: να σταματήσει η προσπάθεια του Άρη για την επιβίωσή του.
Τόσες (υποκριτικές)… εκθέσεις ιδεών για τον ονειρικό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν γράφθηκαν ούτε στις πανελλήνιες εξετάσεις…
Ο Άρης, ο κόσμος του, όλοι στην κιτρινόμαυρη οικογένεια, κινδυνεύουν τώρα να αποπροσανατολιστούν και να ρίξουν νερό στον μύλο αυτών που θέλουν τους κίτρινους να διαλύονται. Να χάσουν πολύτιμη ενέργεια…
Τα πράγματα είναι απλά. Το παιχνίδι με τον… Νέο Πανιώνιο είναι παρελθόν. Ο Άρης πήρε τρεις βαθμούς δίκαια, όπως έχασε τρεις άλλες φορές δίκαια, αλλά (ίσως τις περισσότερες φορές) άδικα. Το να μείνει κανείς στη Δευτέρα, δεν οφελεί.
Όλη η ενέργεια του Άρη θα πρέπει να στραφεί στην αγωνιστική προετοιμασία για την δεύτερη νίκη, την Κυριακή με τη Βέροια και στην εξωαγωνιστική θωράκιση της ομάδας από αυτούς που επιθυμούν τον αφανισμό του συλλόγου.
Και μια που αναφερόμαστε στον αγώνα της Κυριακής. Καραμελίδη το… νου σου με τον διαιτητή του Κλεάνθης Βικελίδης με τη Βέροια, αλλά και τον Πλατανιά. Με τον Βοσκάκη και τον Σιδηρόπουλο ξεπέρασες τον εαυτό σου. Οφείλεις να δείξεις προσοχή και σεβασμό…
