Ο Χρυσόστομος Χατζηλάμπρου βρέθηκε στον τόπο καταγωγής του και την Χίο για τις διακοπές με την οικογένεια του.
Ο ίδιος, παρέα με τον πατέρα του, Μανώλη, τον άνθρωπο που ήταν από τα πρώτα βήματα κοντά του στο άθλημα του μπάσκετ, αναφέρθηκε στο ξεκίνημα της καριέρας του και τον ΒΑΟΛ, για τη μεταγραφή του στον Άρη (ανακοινώθηκε στις 27 Αυγούστου το 2023) αλλά και για τη παρουσία με το εθνόσημο στο στήθος.
Για την ανάδειξη του πρώτου σκόρερ με την Εθνική Παμπαίδων στο τουρνουά φιλίας που έγινε στο Ηράκλειο Κρήτης με μέσο όρο 21,6 πόντους, όπως και την ανάδειξη στην πρώτη 5άδα στο Ευρωμπάσκετ Κ16 του 2024!
Ακόμη, μίλησε για τον προσωπικό του στόχο που δεν είναι άλλος να φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο, όπως έδωσε και το δικό του μήνυμα σε κάποιο παιδί που θα ξεκινούσε σήμερα το άθλημα του μπάσκετ…
Πιο αναλυτικά όσα είπε στο ArenaChios.gr!:
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με το άθλημα του μπάσκετ;
«Με το μπάσκετ με έκανε να ασχοληθώ η οικογένεια μου. Και αυτό γιατί όλοι στην οικογένεια έπαιζαν μπάσκετ. Ο πατέρας μου, η μητέρα μου, ο θείος μου όπως και η θεία μου. Ξεκίνησα από τις ακαδημίες του ΒΑΟΛ, μου άρεσε πολύ και το συνέχισα μέχρι το επίπεδο που βρίσκομαι και σήμερα».
Σε αγώνα του ΒΑΟΛ κόντρα στην Αθλητική Λέσχη Μυτιλήνης το 2023 στους αγώνες μπαράζ για την άνοδο στην Γ’ Εθνική κατηγορία σημείωσες 41 πόντους με 8 τρίποντα! Το θυμάσαι εκείνο το παιχνίδι;
«Αρχικά, στον ΒΑΟΛ είχα προπονητή τον Μανώλη Χατζηλάμπρου που τυγχάνει να είναι ο πατέρας μου. Επίσης, είχα προπονητή τον κ. Παναγιώτη Καλαμάρη και τον κ. Παντελή Βούλικα αλλά κυρίως είχα τον πατέρα μου στη θέση του προπονητή. Είχαμε μία πολύ δυνατή ομάδα, δουλέψαμε πολύ και εκείνος πίστεψε σε εμάς. Ήταν από τα καλύτερα παιχνίδια της ζωής μου και δεν θα το ξεχάσω. Είχα… πάρει «φωτιά» σε εκείνο το ματς και θεωρώ πως θα μπορούσα να βάλω κι άλλα τρίποντα πέραν από τα οκτώ αλλά ο κόουτς με έβγαλε αλλαγή. Θα μου μείνει στη μνήμη αυτό το παιχνίδι γιατί ήταν και από τα τελευταία μου με τον ΒΑΟΛ».
Από τον ΒΑΟΛ στον Άρη. Πως σου φάνηκε αυτό; Κοιμήθηκες το πρώτο βράδυ όταν «έκλεισε» η μεταγραφή;
«Η αλήθεια είναι ότι κοιμήθηκα (γέλια). Ήμουν πολύ χαρούμενος και ήμουν ανυπόμονος να πάω στην Θεσσαλονίκη να πάω να παίξω σε υψηλότερο επίπεδο και να δω κάτι καινούργιο. Να δουλέψω για μένα και να βελτιωθώ όσο περισσότερο γίνεται. Η μεταγραφή μου στον Άρη ήταν μία από τις καλύτερες της ζωής μου διότι μου άνοιξαν διάφοροι δρόμοι».
Πάμε στο κεφάλαιο Εθνική Ελλάδος! Πως είναι να φοράς το εθνόσημο στο στήθος σε ηλικία κάτω των 15 ετών;
«Το να φοράς το εθνόσημο στο στήθος είναι η μεγαλύτερη τιμή για κάθε αθλητή κατά την άποψη μου. Νιώθω υπερηφάνεια γιατί πιστεύω ότι εκπροσωπώ τους Έλληνες και όλη την Ελλάδα».
Τον Αύγουστο του 2024 αναδείχθηκες στην πρώτη 5άδα του Ευρωμπάσκετ Κ16 (μέσο όρο 17.9 πόντους, 6 ριμπάουντ και 1 ασίστ), με την Εθνική να τερματίζει στην 4η θέση. Ποιο ήταν το συναίσθημα σου γι’ αυτή τη προσωπική επιτυχία;
«Είναι μεγάλο επίτευγμα για εμένα. Το μεγαλύτερο έως τώρα. Αποτελεί δικαίωση για μένα, καθώς την προηγούμενη χρονιά είχα έναν τραυματισμό και με άφησε εκτός παρκέ. Επέστρεψα πιο δυνατός και χάρηκα παραπάνω που είχα ένα τέτοιο σημαντικό επίτευγμα. Όσο αφορά το ομαδικό κομμάτι, θεωρώ πως θα μπορούσαμε να τερματίσουμε πιο ψηλά από την 4η θέση. Μας έμεινε πικρία για το παιχνίδι με την Ισπανία καθώς χάσαμε στα τελευταία λεπτά κι ενώ στη μεγαλύτερη διάρκεια ήμασταν μπροστά στο σκορ. Θα κερδίζαμε και θα παίρναμε μετάλλιο στη διοργάνωση αυτή».
Μαζί με τον Στέφανο Σπάρταλη (Ολυμπιακός – Παπάγου), είναι σαν να εκπροσωπείτε ολόκληρο το νησί της Χίου στον χώρο του μπάσκετ και να αποτελείτε το παράδειγμα για τα νέα παιδιά ώστε να εξελιχθούν και να κοιτούν καθημερινά τη πρόοδο. Πως νιώθεις για κάτι τέτοιο;
«Είμαστε και οι δύο χαρούμενοι που εκπροσωπούμε το νησί μας. Πολλά παιδάκια από τις ακαδημίες των ομάδων μας έχουν ως πρότυπο και αυτό μας κάνει χαρούμενους. Νιώθουμε περηφάνια για όλο αυτό. Μας κάνει να δουλεύουμε πιο σκληρά καθημερινά… Αν έχουμε επικοινωνία; είμαστε κολλητοί φίλοι! Απλά από απόσταση πλέον μιας και ο Στέφανος βρίσκεται στην Αθήνα».
Πως είναι η καθημερινότητα ενός αθλητή σε τέτοιο επίπεδο;
«Στην Χίο ήταν πολύ διαφορετική η καθημερινότητα μου από ότι είναι τώρα. Στην Θεσσαλονίκη είναι τελείως διαφορετικό το πρόγραμμα μου κάθε ημέρα. Είναι οι καθημερινές προπονήσεις, ατομικές εκτός της ομάδας όπως φυσικά και το σχολείο… Χρειάζεται σωστή διατροφή, ξεκούραση, υπομονή και επιμονή για να καταφέρεις κάτι σημαντικό».
Είσαι αρκετά νεαρός στην ηλικία και έχεις ήδη πετύχει σημαντικά πράγματα έως τώρα. Ήταν κάτι που βρέθηκε στην πορεία σου και σκέφτηκες ότι δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα για την πορεία σου στο μπάσκετ;
«Είχα έναν τραυματισμό στις αρχές Νοεμβρίου. Ωστόσο, αυτό με έκανε να πεισμώσω περισσότερο και να επιστρέψω πιο δυνατός. Να δουλέψω με τον εαυτό μου, επανήλθα κανονικά και επέστρεψα στα γήπεδα κάτι που μου αρέσει και αγαπάω πολύ…».
Αν και υψηλόσωμος (2.00 μ.), πως επέλεξες να αγωνίζεσαι στη θέση του γκαρντ και όχι κάτω από το καλάθι;
«Από νεαρή ηλικία χρησιμοποιούμαι σε κοντή θέση. Κατά την γνώμη μου αυτό είναι καλύτερο γιατί μπορείς πιο εύκολα να παίξεις σε υψηλότερο επίπεδο, καθώς στις θέσεις «4» και «5» δεν θα μπορούσα να είχα την ίδια απόδοση. Το ταλέντο μου είναι το σουτ που σε θέσεις ψηλού δεν μπορώ να το δείξω».
Ποιος είναι ο προσωπικός σου στόχος; ποιος είναι ο πήχης που έχεις βάλει στην ζωή σου στον χώρο του αθλητισμού και το μπάσκετ;
«Εγώ θα συνεχίσω καθημερινά να δουλεύω όσο περισσότερο γίνεται. Θέλω να φτάσω στο υψηλότερο επίπεδο που υπάρχει. Θεωρώ πως μπορώ να φτάσω ψηλά αρκεί να μη τα παρατήσω ποτέ και όσες αναποδιές θα έρχονται, να τις ξεπερνάω. Για φέτος, θέλω να πάρω όσες περισσότερες ευκαιρίες και εμπειρίες γίνεται με την ομάδα μου, τον Άρη. Να παίξω στην Α’ 1 σε ένα γεμάτο γήπεδο, αυτό του Άρη. Θα είναι τεράστια η χαρά μου και θα είμαι περήφανος για κάτι τέτοιο. Στόχος για μένα είναι να παίξω στην Ευρωλίγκα ή στο NBA».
Οι δικοί σου άνθρωποι βρίσκονται στις κερκίδες του γηπέδου για να σε δουν στους αγώνες σου με τον Άρη;
«Φυσικά! Οι γονείς μου αλλά και η αδερφή μου δεν χάνουν αγώνα. Έρχονται σε κάθε ματς και με στηρίζουν από κοντά. Μάλιστα, η αδερφή μου παίζει κι εκείνη στην ομάδα του Άρη!».
Ποιος παίκτης του μπάσκετ σου αρέσει μέχρι τώρα και έχεις ξεχωρίσει; Το στυλ που παίζει και πιστεύεις πως έχετε τον ίδιο τρόπο παιχνιδιού στο παρκέ;
«Πιστεύω το στυλ μου είναι ξεχωριστό αλλά από αυτούς που έχω ξεχωρίσει και βλέπω είναι ο Κέβιν Ντουράντ! Μου αρέσει πολύ ως παίκτης, το σουτ του είναι ιδανικό. Είναι ψηλός κι εκείνος και μπορεί να παίξει σε όλες τις θέσεις. Από την Ευρωλίγκα μου αρέσει ο Πάντερ. Μπορώ να πω ότι έχουμε το ίδιο στυλ. Και ανάμεσα σε NBA ή Ευρωλίγκα προτιμώ την Ευρωλίγκα! Όλη η οικογένεια έπαιζε στη θέση του γκαρντ εκτός από την μητέρα μου που έπαιζε στη θέση «5» μιας και είναι ψηλή (γέλια)».
Ποιο θα ήταν το μήνυμα που θα έδινες σε κάθε παιδί που θα ξεκινούσε τώρα το μπάσκετ με σκοπό να φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται;
«Θα έλεγα σε κάθε παιδί να κάνει αυτό που θέλει και του αρέσει στον αθλητισμό. Να πιστεύει στον εαυτό του, μέσα από όποιες δυσκολίες παρουσιαστούν να συνεχίσει και να μη τα παρατήσει ποτέ. Όλα στο μέλλον θα γίνουν, αν δουλέψεις σκληρά θα τα καταφέρεις. Σε συνδυασμό με το σχολείο. Από εκεί ξεκινούν όλα, από το σχολείο..».
