Αφορμής δοθείσης λόγω επικείμενης διακοπής Εθνικών ομάδων, απλώνουμε ένα μεσοβδομαδιαίο “σεντόνι”, με την βροχή να κάνει την εμφάνισή της και τον καιρό να χαλάει στην Θεσσαλονίκη, εν τω μεταξύ….
Μάθημα αρχαίων
“Ουδέν κακόν, αμιγές καλού”, έλεγαν οι αρχαίοι και έτσι είναι, συνήθως, εκτός αν αρχίσουν και μιλάνε οι “Νόμοι του Μέρφι”, που αναφέρουν κάπου πως “ό,τι πάει στραβά, θα πάει σίγουρα χειρότερα”.
Από την άλλη, ισχύει και η ανάποδη ρήση. “Ουδέν καλόν, αμιγές κακού”, δηλαδή. Με λίγα λόγια, και έχοντας πάντα κατά νου πως στην Β’ Λυκείου λίγο έλειψε να με αφήσει στην ίδια τάξη το μάθημα των Αρχαίων, μιλάμε πως το κακό ή το καλό δεν είναι ξέχωρα απ’ το καλό και το κακό, αντίστοιχα. Η ικανότητά κάποιου να αναλύει τα γεγονότα, να μαθαίνει και να προφυλάσσεται, σηματοδοτεί και το πώς θα ορίσει την μοίρα του.
Χαρακτηριστικά είναι τα όσα συνέβησαν στο Αγρίνιο, λίγες μέρες πίσω. Σκοράρουμε και “ξέρουμε”, με βάση την εικόνα, πως πάμε για επικράτηση, καθώς ο Άρης κυριαρχεί στο γήπεδο. Ανακάλυψη φάουλ, που δεν δίνεται ούτε σε… παρκέ, αλλαγή δεδομένων, κόκκινη ο παίχτης μας στην συνέχεια, άλλος ένας στόπερ εκτός και κάπου στα χασομέρια των χασομεριών (μη) σφύριγμα – κερασάκι στην τούρτα για καραμπινάτο φάουλ υπέρ του Χουάνκαρ. Το VAR που ψείριζε την μαϊμού, ως τότε, έχασε την (Ζα)μπάλα, η οποία αφέθηκε στους γηπεδούχους, τόσο όσο, για να μην πάρουμε το ελάχιστο. Τον έναν βαθμό. Ούτε του αγγέλου τους νερό δεν δίνουν, που λένε.
Τούτων δοθέντων, η διακοπή για την Εθνική μοιάζει ευεργετική. Μετά, καταπιανόμαστε ξανά με τα αρχαία ελληνικά, καθώς ένα μυθολογικό πρόσωπο του ελληνικού ποδοσφαίρου θα έρθει με την ομάδα του στο Χαριλάου. Ο Αχιλλέας επιβιώνει, καθώς ούτε στην φτέρνα του δεν μπορούν να τον πληγώσουν, νόμοι και διατάξεις (sic!) και φέρνει τον Βόλος “εφσί” και πρώην Πύδνα Κίτρους, που πήδηξε δύο Νομούς, ως άλλο ένα εμπόδιο, στον δρόμο μας.
Οι ρήτορες και οι λωποδύτες
Στο ενδιάμεσο, ο καιρός κρύωσε, οι βαθμοί κελσίου έπεσαν, βροχές έκαναν την εμφάνισή τους. “Θα… βρέξει”, που έλεγε και η παλιά η διαφήμιση και ταιριάζει γάντι με το τοπίο της ελληνικής Super League, στην οποία συμβαίνουν αβέρτα “γκολγκόλ και όβερ” σε παιχνίδια που περνάνε κάτω απ’ τα ραντάρ, ως λιγότερο εμπορικά! Ανατροπές και τρελό ενδιαφέρον, κατακλύζει το φιλοθέαμον κοινό!
Στα ματς των φαβορί γίνεται της… κόκκινης το κάγκελο. Είτε αυτό αφορά σε κάρτες, είτε στο χρώμα των ομάδων που νικάνε. Η περασμένη αγωνιστική επιβράβευσε τους προφήτες! Μαζί με ζητιάνους και εταίρες, κατά τον στίχο, έμειναν μαρμαρωμένοι, από τις αγωνιστικές εξελίξεις!
Οι ρήτορες των sites, μαζί με πολλούς λωποδύτες των εκπομπών που κατακλύζουν (κυρίως) το διαδίκτυο και το ραδιόφωνο παίζουν την δική τους μπάλα, ο Λανουά τραγουδάει φάλτσα, για να μην του τελειώσουν οι επιλογές και λογικά, κάπου στα πέριξ ή στο κέντρο της πόλης, ο Τάσος (ο) Iron πίνει το κρασάκι ή ουσικάκι του, περιμένοντας να περάσει ο (κακός του ο) καιρός και να επανέλθει.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Άρης συνεχίζει να είναι πρώτος, έχοντας συγκατοίκους Ολυμπιακό και Α.Ε.Κ. αλλά με την νίκη επί των ερυθρόλευκων στο Κλεάνθης Βικελίδης, προηγείται των ισοβαθμιων. Επιπλέον, στο Καραϊσκάκης παίζουν αναμεταξύ τους οι άλλοι δύο, το μεθεπόμενο ΣΚ! Στα άλλα δύο ενδιαφέροντα ματς, τα “καναρίνια” του Πετράκη υποδέχονται τον Παναθηναϊκό και η Τρίπολη φιλοξενεί τον Λουτσέσκου (που φήμες λένε πως δεν τα πάει καλά με τον γιο του μεγάλου) και τους παίχτες του.
Μάνου και Μοντσού, Μόντσου και Μανού!
Έχουν ενδιαφέρον τα “προσεχώς”, που περιγράφονται πιο πάνω, σε ένα ποδοσφαιρικό τοπίο στο οποίο οι φύλακες έχουν γνώση, καθώς παρατηρείται άλλο ένα όμορφο φαινόμενο, σπάνιο, στα μέρη μας. Αυτό λέγεται συσπείρωση και συντονισμός. Μπροστάρηδες και η ελπίδα σου, είναι Άρη, ξανά “της κερκίδας τα παιδιά”. Είναι το απαραίτητο φάρμακο για να γιατρευτούν οι πληγές, που άφησαν σφυρίχτρες, πρώτιστα, αλλά και αγωνιστικές ανορθογραφίες.
Αφού είπαμε πολλά για τις πρώτες, ας δούμε λίγο τα λάθη μας. Είναι άλλο πράγμα η, αντικειμενικά στοχευμένη, διαιτησία που βρήκαμε ή θα βρούμε μπροστά μας και άλλο αυτό το γεγονός να εφησυχάζει, να γίνεται άλλοθι, για να κρύβει τα σφάλματα. Κάποια από αυτά που, προσωπικά κρίνοντας, συνέβησαν απέναντι στον Παναιτωλικό είναι τα εξής:
Ο, μικρός, Σίντκλεφ έκανε κάκιστη εκτίμηση και ενέργεια στην κεφάλια Μπράμπετς. Συμβαίνει, μεν και ένα παραπάνω στη θέση αυτή, αλλά ειδικά από εμένα υπάρχει αμέριστη στήριξη σε όποιον παίχτη μας σφάλλει. Κουβέντα να γίνει, ναι. “Σταύρωμα” και… σιχτήρι, αλλού. Όμως, άνοιξε προβληματισμος για την ανάγκη ή μη απόκτησης ενός έμπειρου κίπερ πίσω από Κουέστα που, κρίνεται υπερπολύτιμος, άσχετα με όσα του έχουν σούρει πολλοί σοφοί των πληκτρολογίων, στο παρελθόν.
Βέβαια, έχοντας πέρσι τον Χουντεσιώτη, όλοι θυμούνται στιγμές, με χαρακτηριστικότερη τα γκολ στο εκτός έδρας με τους Ουκρανούς. Σε αυτό το δίλημμα καλούνται να απαντήσουν διοίκηση και τεχνικό επιτελείο, αφού σε λίγο καιρό έρχεται μεταγραφική περίοδος και… “των φρονίμων τα παιδιά” κλπ κλπ κλπ
Ίδιο ερώτημα τίθεται για τα στόπερ, κρίνοντας από τις λάθος εκτιμήσεις, τουλάχιστον, 3 φάσεων στην Αιτωλοακαρνανία. Είναι και η ευπάθεια του σημαντικού Βέλεθ, είναι και η μη προετοιμασία του, επίσης κομβικού, Φαμπιάνο.
Από κει και πέρα, κουβέντα γίνεται και για ένα “6” άρι και ένα εξτρέμ, ως απαραίτητους για την ομαδική βελτίωση. Αν μου έλεγε κάποιος πως ο ΖανΖούλ και ο Ζαμόρα, σχεδόν σε δυσμένεια και οι δύο και εκτός αποστολών, θα δοθούν κάπου (ελεύθερος ο πρώτος και δανεικός ο Κοσταρικανός), θα ήμουν “υπέρ”. Στον ανταγωνισμό οφείλεις να προσπαθείς. Αν δεν το κάνεις, σε προλαβαίνει η εξέλιξη και στην παρούσα φάση, της αγωνιστικής αναβάθμισης και αναγκαιότητας για άμεσες λύσεις, αυτό “βλέπω” εγώ.
Αξίζει, κάπου εδώ, να αναφέρω τον όψιμο ενθουσιασμό, πολλών, για τον Μανού. Εννοείται πως κι εδώ είμαι “υπέρ”. Ο “Χάρι Πότερ” είναι η χαρά του ποδοσφαίρου και από την στήλη αυτή έχει εκφραστεί πολλές φορές η συγκεκριμένη άποψη, ακόμα και όταν ήταν τραυματίας. Το καλοκαίρι, βέβαια, σπεκουλάριζαν και σιγόνταραν την “κακή του εμφάνιση στα φιλικά”, κάποιοι. Αυτά τα πονηρά δεν μπορώ. Το ποδοσφαιρικό κεφάλαιο “Μανού (ή Μάνου!) Γκαρθία” είναι τεράστιο, για όποιον βλέπει τα ελάχιστα σε σχέση με το ποδόσφαιρο. Είναι “η χαρά του παιχνιδιού”, το… jogo bonito, ειδικά με ποδοσφαιριστές της αξίας και ποιότητας των Μόντσου (ή Μοντσού!) και “Σίφου” πίσω του. Για να μην ξεχάσουμε και τα βασικά, δηλαδή.
Στα δύσκολα, εμείς
Ήδη ξεφύγαμε σε μήκος κειμένου! Θα πάω σε μπασκετικό time out, αφού η διακοπή ευνοεί το να γραφούν και δύο ή και παραπάνω κείμενα σε λίγες μέρες, χωρίς να κουράζουν και θα γίνει μια, μικρή, στάση σε Αμβούργο….
Προσκυνώ την χάρη σου λαέ μου! Μέγιστη παρουσία, ξανά. Ο Αρειανός της κεντρικής Ευρώπης έκανε πλάκα στις κερκίδες, με εικόνες κιτρινόμαυρου, οπαδικού, μεγαλείου που σε κάνουν να λες “γιατί να μην είμαι εκεί;”. Η ομάδα με εικόνα κάκιστη, αποδεκατισμένη όμως, με δύο πιτσιρίκια να δίνουν μια ελάχιστη αχτίδα φωτός δίπλα σε 1,5 διασωθέντα παίχτη (“Τολιό” και… μισός όλοι οι άλλοι) προκαλεί προβληματισμό και στενοχώρια και δέχτηκε βαριά ήττα.
Όπως συνέβαινε όταν, πονηρά ξανά, κάποιοι εκθείαζαν το μπάσκετ εις βάρος του ποδοσφαίρου, έτσι και τώρα, συμβαίνει από την ανάποδη. Βέβαια, τυχαίνει οι ίδιοι που έλεγαν πέρσι τα παχιά τα λόγια, περί “ελπίδας και υγείας, σε αντίθεση με…”, να είναι οι πρώτοι που “πετροβολούν”. Είναι οι λεγόμενες “μειοψηφίες της ψηφιακής πραγματικότητας” που δημιουργούν, όμως, ντόρο και φασαρία. Στον “πραγματικό κόσμο” η εικόνα στην Γερμανία μιλάει από μόνη της.
Προσωπικά, στέκομαι απέναντι σε τέτοιες κουτοπονηριές και τακτικές. Δεν είμαι τυφλός για να μην μπορώ να διακρίνω τις λάθος επιλογές στο ρόστερ, βέβαια και την υποβάθμισή του σε ποιότητα, όμως γνωρίζω πως το να επανέλθεις και να καθιερωθείς, μόνιμα, σε υψηλές θέσεις είναι δυσκολότερο απ’ το επόμενο βήμα. Της διεκδίκησης. στόχων. Στο “τώρα”, θεωρώ πως, η ομάδα θέλει στήριξη, υπομονή και εμπιστοσύνη, μιλώντας κυρίως για το προπονητικό team και την δουλειά του.
Αντί επιλόγου
Ευχαριστώ τον Άλεξ, που ενήργησε αστραπιαία και έτσι, ήδη, έχουν αγοραστεί τα εισιτήρια για τα πιτσιρίκια μας για την άλλη βδομάδα. Συντονισμός και συσπείρωση, είπαμε. Οι κατάλληλες κινήσεις την κατάλληλη στιγμή. Έγκαιρα. Ακόμα και η παραμικρή λεπτομέρεια θα παίξει ρόλο. Ο βασικός στόχος του Άρη είναι να κατευθύνει αυτά που μπορεί ο ίδιος να ελέγξει. Αυτά όλα, απόρροια των μαθημάτων που πήραμε, είναι το καλό που θα βγει μέσα απ’ το ζοφερό, το κακό κλίμα. Του ελληνικού ποδοσφαίρου και καιρού!
ΥΓ Στέλνω την αγάπη μου σε κάτι πετσιά, που ακόμα βράζει το αίμα τους και παρασύρονται σαν να είναι 20ρηδες, παρά τα χρόνια και που βαστάνε Θερμοπύλες στην… Αφρικανική γη!
Βαθύς σεβασμός και στους φύλακες του Σαουθάμπτον, που προσφέρουν 3+1 εισιτήρια “για να βγάλουν τα λαρύγγια τους, αφού εμείς δεν μπορούμε να είμαστε κάτω, με τον Μπέο”!
Τετάρτη, 13 Νοεμβρίου 2024
“ο Χιούι”
