Τη μνήμη του Ντούσαν Ίβκοβιτς τίμησε η Αδριατική Λίγκα γράφοντας ξανά την ιστορία του και το αποτύπωμα που άφησε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ
Στις 16 Σεπτεμβρίου του 2021 ο Ντούσαν Ίβκοβιτς έφυγε από τη ζωή αφήνοντας μια σημαντική παρακαταθήκη, όσον αφορά την προπονητική και την εξέλιξη της στο μπάσκετ.
Η Αδριατική Λίγκα τίμησε τον ανεπανάληπτο «Ντούντα» ο οποίος σαν σήμερα (29/10) γεννήθηκε πριν από 81 χρόνια (1943) και υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους προπονητές μπάσκετ στην Ευρώπη με σημαντική επιρροή στο άθλημα και έγραψε ξανά την ιστορία του!
Το αφιέρωμα της Αδριατικής Λίγκας αναφέρει:
«Σαν σήμερα πριν από 81 χρόνια γεννήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους προπονητές μπάσκετ. Το όνομά του είναι Ντούσαν Ίβκοβιτς και αυτή είναι η ιστορία του.
Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς (1943-2021) γεννήθηκε στο Βελιγράδι. Ήταν ερωτευμένος με το μπάσκετ από μικρός και ακόμη και σε νεαρή ηλικία περνούσε πολύ χρόνο στην τοπική του ομάδα Ράντνιτσκι Βελιγραδίου για την οποία έπαιζε ο μεγαλύτερος αδερφός του Σλόμπονταν Ίβκοβιτς.
Η Ραντνίσκι είναι ο σύλλογος όπου ξεκίνησαν όλα για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Είχε περάσει ολόκληρη την καριέρα του παίκτη σε αυτόν τον σύλλογο (1958-1968), ενώ στη συνέχεια εντάχθηκε σε ένα σύστημα νέων της Ράντνιτσκι Βελιγραδίου ως κατώτερος προπονητής της. Και δεν χρειάστηκε πολύ χρόνο για να δείξει το φυσικό του ταλέντο ως προπονητής μπάσκετ, καθώς ήδη στην τρίτη του σεζόν, 1973/74, οδήγησε την ομάδα των νεανίδων στον τίτλο του πρωταθλήματος Γιουγκοσλαβίας.
Το ταλέντο του Ίβκοβιτς έγινε αντιληπτό γρήγορα από έναν άλλο θρυλικό προπονητή μπάσκετ Ράνκο Ζεράβιτσα, ο οποίος κάλεσε τον Ίβκοβιτς να γίνει βοηθός του στην Παρτιζάν το 1977. Μετά από μόλις ένα χρόνο, ο Ίβκοβιτς προήχθη ως προπονητής της Παρτιζάν και κατά τη διάρκεια της διετίας του (1978-1980) κατέκτησε τα πρώτα τρόπαια στην καριέρα του. Τη σεζόν 1978/79 κατέκτησε το triple crown με την Παρτιζάν (Πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας, Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας, Κύπελλο Κόρατς).
Το 1980, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς άφησε την Παρτιζάν για να εργαστεί στον Άρη όπου έμεινε για δύο σεζόν (1980-1982), ενώ στη συνέχεια επέστρεψε στην Ραντνίτσκι Βελιγραδίου για άλλα δύο χρόνια (1982-1984). Μετά από αυτό, ο Ίβκοβιτς εργάστηκε στη Σιμπένκα από το 1984 έως το 1987 και στη συνέχεια τη Βοϊβοντίνα Νόβι Σαντ από το 1987 έως το 1990.
Ο Ίβκοβιτς δούλεψε ακόμη στους Νέους της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας από το 1976 ως βοηθός στην ομάδα νεανίδων, αλλά η πρώτη του μεγάλη εθνική ομάδα ήταν το καλοκαίρι του 1983 όταν, ως πρώτος προπονητής της ομάδας, ηγήθηκε της Πανεπιστημιακή ομάδα της Γιουγκοσλαβίας προς ένα ασημένιο μετάλλιο.
Μόλις τρία χρόνια αργότερα, ο Ίβκοβιτς έγινε βοηθός του προπονητή της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας, Κρέζιμιρ Τσόσιτς και ενήργησε ως βοηθός προπονητή της εθνικής ομάδας της Γιουγκοσλαβίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 1986 και στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας το 1987.
Το 1987, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς έγινε για άλλη μια φορά προπονητής της πανεπιστημιακής ομάδας της Γιουγκοσλαβίας και αυτή τη φορά, η ομάδα του κέρδισε το χρυσό με κυρίαρχο τρόπο. Επίσης το 1987, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς διαδέχθηκε τον Κρέζιμιρ Τσόσιτς ως πρώτος προπονητής της εθνικής ομάδας μπάσκετ της Γιουγκοσλαβίας και αυτή ήταν η στιγμή που άλλαξε την ιστορία του μπάσκετ.
Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς ήταν προπονητής της εθνικής ομάδας μπάσκετ της Γιουγκοσλαβίας από το 1987 έως το 1991 και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δημιούργησε μια από τις πιο ισχυρές ομάδες που έχει δει ποτέ ο κόσμος. Αυτή η ομάδα κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988, ενώ τα επόμενα τρία χρόνια τα… παιδιά του Ίβκοβιτς κέρδισαν τρία μεγάλα τουρνουά καθώς η εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας κέρδισε χρυσά μετάλλια στο Ευρωμπάσκετ του 1989 και στο Ευρωμπάσκετ του 1991, καθώς και το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1990.
Λόγω της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας η ομάδα του δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να παίξει εναντίον της ομάδας USA Dream-Team στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992, αλλά ο θρύλος μιας χρυσής ομάδας που κυριαρχούσε στον κόσμο του μπάσκετ για δύο χρόνια θα παραμείνει για πάντα.
Στη συνέχεια ο Ίβκοβιτς ανέλαβε τη θέση του προπονητή της ανώτερης ομάδας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας. Οδήγησε την ομάδα στο χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 1995, στην πρώτη επίσημη εμφάνιση της χώρας από το 1991.
Στη συνέχεια, παραιτήθηκε από τη θέση του προπονητή, αλλά παρέμεινε μέλος του προπονητικού επιτελείου, βοηθώντας για άλλη μια φορά την ομάδα να κατακτήσει το ασημένιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996, χρυσά μετάλλια στο Ευρωμπάσκετ της FIBA του 1997 και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIBA του 1998 και το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ της FIBA του 1999.
Ο Ίβκοβιτς άφησε την εθνική ομάδα το 2000, αλλά επέστρεψε στη θέση του προπονητή της εθνικής Σερβίας το 2008 και οδήγησε την ομάδα προς το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της FIBA του 2009.
Μετά τη διάλυση της θρυλικής Γιουγκοσλαβίας το 1991, ο Ίβκοβιτς έφυγε από τη χώρα και επέστρεψε στην Ελλάδα για να προπονήσει τον ΠΑΟΚ από το 1991 έως το 1993, βοηθώντας την ομάδα να κατακτήσει τον τελευταίο της τίτλο πρωταθλήματος το 1992. Το ταξίδι του τον οδήγησε στη συνέχεια στον Πανιώνιο (1994-1996), ενώ το πιο επιτυχημένο κομμάτι της καριέρας του συλλόγου του ήρθε την περίοδο μεταξύ 1996 και 1999 όταν ο Ίβκοβιτς προπονούσε τον Ολυμπιακό. Ο Ίβκοβιτς οδήγησε τους «ερυθρόλευκους» στο triple crown το 1997, κατακτώντας τη FIBA EuroLeague 1996-1997, το Πρωτάθλημα Ελλάδας 1996-1997 και το Κύπελλο Ελλάδας 1996-1997.
Στη συνέχεια, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς ανέλαβε μια άλλη ομάδα από την Ελλάδα την ΑΕΚ, όπου έμεινε για δύο χρόνια (1999-2001) και βοήθησε την ομάδα να κατακτήσει το 2000 FIBA Saporta Cup και δύο Κύπελλα Ελλάδας (1999-2000 και 2000-2001).
Στη συνέχεια μετακόμισε στη Ρωσία, όπου προπονούσε την ΤΣΣΚΑ Μόσχας από το 2002 έως το 2005 και κατέκτησε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα Ρωσίας και ένα Κύπελλο Ρωσίας (2005), ενώ στη συνέχεια εργάστηκε στη Ντιναμό Μόσχας από το 2005 έως το 2007, βοηθώντας την ομάδα να κατακτήσει το ULEB Cup το 2005-06 σεζόν.
Μετά από ένα διάλειμμα τριών ετών από το μπάσκετ σε συλλογικό επίπεδο, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς επέστρεψε στον Ολυμπιακό το 2010. Στην πρώτη του σεζόν κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 2011, ενώ στη δεύτερη σεζόν αναδείχθηκε ξανά πρωταθλητής Ευρώπης με τους «ερυθρόλευκους» (2012). Επιπλέον, ο Ίβκοβιτς κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας το 2012, το οποίο ήταν ο 1ος εγχώριος τίτλος για τον Ολυμπιακό από το 1997.
Ο τελευταίος σύλλογος στην προπονητική καριέρα του Ντούσαν Ίβκοβιτς ήταν η Αναντολού Εφές, όπου εργάστηκε από το 2014 έως το 2016, οδηγώντας την ομάδα προς το Κύπελλο Τουρκίας (2015) και το Κύπελλο Τουρκίας (2016).
Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου 2021 στο Βελιγράδι, αλλά δεν θα ξεχαστεί ποτέ στον κόσμο του μπάσκετ».
