Η φετινή χρονιά θεωρήθηκε επιτυχημένη μέχρι πριν ένα περίπου μήνα… Ο Άρης τερμάτισε πέμπτος στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, έφθασε μέχρι τους “4” του κυπέλλου και πήγε αρκετά καλά στην Ευρωπαϊκή του παρουσία στο Eurocup. Μάλιστα εντός συνόρων ήταν η μοναδική ομάδα που κατάφερε να κερδίσει τον πρωτοπόρο ΠΑΟ και μάλιστα μέσα στην έδρα του φέρνοντας ενθουσιασμό στις τάξεις των οπαδών του.
Και όμως ενώ όλα έδειχναν ότι θα κυλούσε εξίσου πολύ καλά η συνέχεια αφού η ομάδα μετά τον αποκλεισμό της από την Ευρώπη είχε μόνο την υποχρέωση της στο πρωτάθλημα κάτι άλλαξε ξαφνικά και η ομάδα των μαχητών εμφανίστηκε αρχής γενομένης από τον εντός έδρας αγώνα με το Λαύριο τελείως διαφορετική και υπέστη απρόσμενη ήττα. Τότε η δικαολογία ήταν η κόπωση απο τα συνεχόμενα παιχνίδια και κάπου όσοι την υποστήριζαν να είχαν δίκιο.
Η ομάδα ξεκουράστηκε και άρχισε η φάση για πρώτη φορά φέτος των play in με την συμμετοχή των έξι καλύτερων ομάδων του πρωταθλήματος. Όλοι περίμεναν να δουν έναν Αρη όπως εμφανιζόταν πριν το παιχνίδι με το Λαύριο και κάπου να αναθάρισαν στον πρώτο αγώνα με Ολυμπιακό στο ΣΕΦ όπου η ομάδα έδειξε χαρακτήρα κι πάλεψε για την νίκη μέχρι το τέλος. Μάλιστα θα μπορούσε να κάνει την ζημιά στους Πειραιώτες, αλλά η διαιτησία έβαλε το χεράκι της.
Και ήρθε ο αγώνας της Πάτρας και η ομάδα έδειξε και πάλι κάποιες αδυναμίες .Κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο οι παίκτες των κιτρίνων δεν ήταν μαχητές αλλά έδειξαν τον χειρότερο τους εαυτό. Υπήρχαν διαστήματα που κάποιοι έπαιζαν λες και δεν είχαν το μυαλό τους στο παιχνίδι… Η διαφορά πήγε πάνω από 30 πόντους και μάλιστα από μια ομάδα, όπως ο Προμηθέας που τρία 24ωρα πριν είχε δώσει ένα Ευρωπαϊκό παιχνίδι στην Ισπανία και οι παίκτες του ήταν φυσικό να είναι κουρασμένοι. Μάλιστα ο κόουτς των Πατρινών για κάποια διαστήματα έπαιζε με την δεύτερη πεντάδα.
Κάποιες δηλώσεις του Γιάννη Καστρίτη μετά το τέλος του παιχνιδιού έδωσαν τροφή σε κάποιους να αναπτύξουν σενάρια περί απλήρωτων παικτών και για κακές σχέσεις μεταξύ ξενών και Ελλήνων. Παραμύθια της χαλιμάς. Τίποτε δεν ισχύει από αυτά. Οι παίκτες είναι πληρωμένοι, όπως αναφέρουν οι διαβεβαιώσεις αυτών που γνωρίζουν καλά τα οικονομικά δρώμενα της εταιρίας και έχουν λαμβάνει μόνο ένα περίπου μήνα (αυτόν που “τρέχει”) σε αντίθεση με κάποιες άλλες ομάδες που έχουν να δουν το χρώμα του χρήματος από τον Ιανουάριο.
Ακόμη το κλίμα στα αποδυτήρια είναι αρκετά καλό. Τότε τι συμβαίνει;
Απλά πιστεύω ότι η ομάδα παρουσιάζει αγωνιστική κοιλιά και θα βρει με την επιστροφή και του τραυματία Γκάλινατ τον πραγματικό της εαυτό. Αρκεί οι παίκτες του Άρη να κατανοήσουν ότι η χρονιά δεν τελείωσε και στο χέρι τους είναι να βρεθούν στα play off στην τετράδα (σαν πέμπτος θα παίξει με τον τέταρτο Προμηθέα και έστω με ντεζαβαντάζ έδρας ο καλός Άρης μπορεί να περάσει)…
ΥΓ: Τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύ σοβαρή δουλειά στην οικονομική εξυγίανση. Ήδη οι οφειλές προς τρίτους είναι ένα μικρό σχετικά ποσό και απλά παραμένει ένα ποιο μεγάλο προς το Δημόσιο που μπορεί να διακανονιστεί σε πολλές δόσεις. Ο Άρης πλέον δεν αντιμετωπίζει τον κίνδυνο των μπαν της ΦΙΜΠΑ και αυτό πιστώνεται στην σημερινή διοίκηση της ΚΑΕ.
