Βόλος-τσιπουράδικα- νίκη του ΑΡΗ. Τρίπτυχο που δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να ηρεμήσει και να βελτιώσει την ψυχολογία του.
Κάπως έτσι ο προβληματικός, λόγω απουσιών, ΑΡΗΣ κατάφερε να κερδίσει το τρίποντο και να αλλάξει , μέχρι το επόμενο παιχνίδι, την ατζέντα των συζητήσεων από τους φιλάθλους. Η ήττα από τον Ατρόμητο δημιούργησε έντονο προβληματισμό και πιθανή απώλεια βαθμού ή βαθμών στο Βόλο θα αποτελούσε αιτία για πολλές διαμαρτυρίες των φιλάθλων. Ευτυχώς ο Βόλος είναι μία κακή ομάδα κι έτσι ο ΑΡΗΣ βρήκε τον τρόπο να φύγει νικητής.
Η εμφάνιση έμοιαζε με μία αγχωτική υποχρέωση που η νίκη ήταν απώτερος σκοπός με οποιοδήποτε μέσο. Οι απουσίες ήταν η βασική συζήτηση όλη την εβδομάδα κάτι που φάνηκε να επηρεάζει την γενική λειτουργία του ΑΡΗ μέσα στο γήπεδο. Δεν υπήρξε κάποια φοβερή μεταβολή στην απόδοση του συνόλου, ήταν τέτοια που τον έφερε στη θέση του νικητή εξαιτίας της διαφοράς ποιότητας δύο τριών παικτών σε σχέση με τους αντιπάλους. Έστω κι έτσι οι τρεις βαθμοί μπήκαν στο σακούλι , το περιβάλλον έγινε λιγότερο βαρύ, το άγχος θα μείνει σε χαμηλά επίπεδα τις δύο εβδομάδες λόγω της διακοπής του πρωταθλήματος, μία σχετική προετοιμασία και προσαρμογή στον επόμενο αντίπαλο θα γίνει με περισσότερο χρόνο στη διάθεση του προπονητή. Όλα αυτά θα παίξουν το ρόλο τους για να δούμε μία καλύτερη ομάδα απ’ ότι έχουμε δει μέχρι σήμερα.
Το παιχνίδι στο Βόλο δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας. Ο μεν γηπεδούχος είναι περιορισμένης δυνατότητας, φαίνεται κι από την βαθμολογική του θέση, ο δε ΑΡΗΣ παίζοντας ένα παιχνίδι με ορόσημο τον Σουλεϊιμάνοφ, προσπάθησε να απειλήσει όσο μπορούσε περισσότερο. Όσο ήταν στην επίθεση ήταν πιεστικός και προσπάθησε να δημιουργήσει ρήγματα στην άμυνα, από τα πλάγια . Για ακόμα ένα ματς η περιοχή ήταν άδεια , με έναν Μορόν να μην μπορεί να τροφοδοτηθεί σε θέση για σκοράρισμα. Ήταν καλά κλεισμένος και οι υπόλοιποι έμεναν μακριά από την εστία.
Στην άμυνα ο Μπράμπετς έπαιξε και για τον απόντα Φαμπιάνο. Ο Φατόρε τον συμπλήρωσε όσο μπορούσε και είναι ευτύχημα ότι δεν χρειάστηκε να βγάλει κάποια δύσκολη επίθεση του Βόλου. Με έναν φορ και δύο πλάγιους στις γραμμές, βοηθήθηκε από την πορεία του αγώνα γιατί δεν έπαιξε με προσωπικό αντίπαλο και καθάριζε τις φάσεις αφού πριν ο Μπράμπετς έδινε τις μάχες στις διεκδικήσεις. Ο τσέχος ίσως να ήταν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας. Από κει και πέρα ο Κουέστα ήταν πάντα στη θέση του , όταν ο Βόλος προσπάθησε να επιτεθεί, ενώ ο Φεράρι , μετά το 1-0 , κράτησε τη θέση του και δεν προωθήθηκε στην επίθεση.
Ο Νταρίντα χρίστηκε σκόρερ , πήρε την ασίστ του ρώσου και εκτέλεσε, αφήνει όμως γλυκόπικρη γεύση η εμφάνιση του. Συνεχίζει να απέχει πολύ από τον παίκτη που γνωρίσαμε και σίγουρα θέλουμε να επιστρέψει σε εκείνες τις μέρες. Σημαντική η παρουσία του Βερστράτε , με πολλές κούρσες και μονομαχίες. Σε ένα κακό παιχνίδι χρειάζεται πάντα ο παίκτης που τουλάχιστον δεν χάνει μάχες. Ο Πάρντο σε σχέση με τα πειράματα των προηγούμενων αγώνων, είχε μία καλύτερη γνώση της θέσης χωρίς να πετύχει βέβαια κάτι αξιοσημείωτο. Ο Μοντόγια παίρνει τους χώρους όταν βγαίνει μπροστά , σίγουρα μπορεί να γίνει πιο ουσιαστικός και δημιουργικός από την πλευρά του.
Η νίκη ήταν ζητούμενο και ήρθε. Πολλές φορές τέτοιες νίκες με μέτριες εμφανίσεις δεν αξίζουν ιδιαίτερη κριτική γιατί ο σκοπός τους είναι να εξυπηρετήσουν άλλες προτεραιότητες στο περιβάλλον της ομάδας. Πλέον είναι γνωστό σε όλους τι χρεώνεται σε ποιον για το κακό ξεκίνημα οπότε η συνέχιση αυτής της συζήτησης δεν οδηγεί κάπου.
Αυτό που υπάρχει ως ανάγκη είναι να δούμε πως μπορεί να βελτιωθεί ο ΑΡΗΣ , να ανακάμψει στην βαθμολογία, να τονωθεί η ψυχολογία. Η διακοπή δίνει δικαίωμα να πιστέψουμε ότι με σοβαρή δουλειά θα δούμε έναν βελτιωμένο ΑΡΗ.
