Ο Άρης αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της καθημερινής μας ασχολίας. Νέα, άρθρα, μεταγραφές αυτή την περίοδο, κληρώσεις, αντίπαλοι, αγωνιστικά αλλά και τα άλλα, τα πιασάρικα, τα εξωαγωνιστικά, γύρω απ’ τα οποία μπριζώνουν πολύ κόσμο οι επαγγελματίες του είδους.
Αυτοί που θέλουν την ομάδα δέσμια. Να άγεται και να φέρεται από φήμες, απ’ το ποιος πουλήθηκε ή θα πουληθεί πού, σε πιο τραπέζι τρώει ή πίνει ο πρόεδρος, ο γενικός αρχηγός, ο προπονητής ή ο Χ παίχτης.
Θέμα επιλογής
Η εβδομάδα που πέρασε είχε, για εμένα, έντονη διαφωνία με δυο φίλους, πετσιά που λέμε με παρών στο γήπεδο συνέχεια. Έπρεπε να μπω σε αντιπαράθεση, λέει, σε σχέση με όσα γράφονται στο τάδε γκρουπ του Facebook και “τον κόσμο” που ανησυχεί και τα σχετικά. Γεμάτη από μυαλοπώληδες και ανήσυχους η κοινωνία. Το ίδιο και η δικιά μας, η κιτρινόμαυρη. Μετά από πολλά μηνύματα και συνομιλίες πρέπει να κατανόησαν και οι 2 πως δεν με απασχολεί η μειοψηφία του διαδικτύου ή η εικονική του μαγκιά και πραγματικότητα. Μεγάλο το παράδειγμα των πρόσφατων εκλογών όπου η αξιωματική αντιπολίτευση, που κατέρρευσε, θεώρησε πραγματικότητα τις τάσεις και τις απόψεις των “γκρουπ”. Είναι θέμα προσωπικής επιλογής το τι θα επιτρέψεις να σε κατευθύνει ως σκέψη.
Αφού μαλακώσαμε φωνές και εντάσεις, υποσχέθηκα ξανά στον εαυτό μου να δώσω σημασία σε αυτό που θεωρώ σημαντικό. Τουλάχιστον, σε αυτό που μπορούν να δούνε και να κρίνουν τα μάτια μου. Περί παιχτών και δομής ρόστερ ο λόγος. Αναζήτησα απόψεις ανθρώπων, ειδικών του χώρου, που εκτιμώ, που αναπτύσσουν το σκεπτικό τους, αναλύουν τα δεδομένα και δεν διστάζουν να εκφράσουν άποψη. Ο Βασίλης Σαμπρακος, του gazzetta.gr , είναι ένας από αυτούς και επιχειρεί, σε ένα δεκαπεντάλεπτο, περίπου, βίντεο να αναπτύξει τα όσα συμπεραίνει απ’ τις έως τώρα κινήσεις του Άρη. Της ομάδας που, αποδεδειγμένα, κινήθηκε αλλάζοντας πολλά, αρκετά γρήγορα και στοχευμένα, όπως φαίνεται. Αξίζει μία αντίστοιχη, πρώτη, προσέγγιση από ένα αμιγώς κιτρινόμαυρο μέσο, όπως το pressaris.gr, χωρίς φόβο του να ειπωθεί άποψη ή εκτίμηση.
Συνοχή, αποτελεσματικότητα και η δύναμη του… κέντρου!
Η ομάδα έχει προσχωρήσει σε 8 κινήσεις έως τώρα. Αποκτήθηκαν δύο αριστερά Μπακ, ένα δεξί, ένας κεντρικός αμυντικός, ένα κεντρικό χαφ, δύο εξτρέμ και ένας τερματοφύλακας. Με τις λεπτομέρειες να απομένουν σε τελικές ανακοινώσεις κάποιων από αυτών, με παίχτες να έχουν αποχωρήσει ή να ετοιμάζονται παράλληλα, αναμένεται να ακολουθήσουν δύο “εξάρια”, ένας σέντερ φορ και ένας με δύο εξτρέμ ακόμα, πάντα συσχετιζόμενα με την “υπόθεση Πάλμα”. Ο δημοσιογράφος εκτιμά πως οι παραπάνω κινήσεις δημιουργούν το λεγόμενο “βάθος στο ρόστερ” και επεκτείνει την σκέψη του, λέγοντας πως στα δύο πρώτα ευρωπαϊκά παιχνίδια η ομάδα θα παίξει με βάση τον περσινό κορμό. Κάτι τέτοιο δείχνει να έχει λογική, καθώς τα 3/4 της άμυνας, τα 2/3 του κέντρου και τα 2/3 της επίθεσης, σήμερα που μιλάμε, φαίνεται πως θα είναι τα “εργαλεία” της χρονιάς που πέρασε. Κάτι απόλυτα λογικό και επιδίωξη σχεδόν κάθε προπονητή που επιζητά την συνοχή, στοιχείο απαραίτητο στο στάδιο της πρώιμης περιόδου.
Μέσα σε όλα αυτά, μέσα στην προετοιμασία που έπεται και που είναι σημαντικότατο κομμάτι δόμησης ενός συνόλου, στέκομαι στην σημασία δύο παιχτών. Ο ένας είναι άγνωστος Χ και αναφέρομαι στον “κόφτη”, στο 6άρι που αναμένεται να αποκτηθεί και που θα ορίσει σε μεγάλο βαθμό την ποδοσφαιρική μας μοίρα. Είμαι της άποψης, κάνοντας και το απαραίτητο και επίκαιρο πολιτικό σχόλιο, πως οι μεγάλες ομάδες, αυτές με στόχους και τα σοβαρά κράτη, οφείλουν να έχουν δυνατό και ισχυρό κέντρο. Στην πολιτική όλοι αναζητούν την συγκεκριμένη δεξαμενή ψήφων. Το ποιοι είναι εκεί, ανήκουν σε αυτό τον χώρο, λίγο πολύ το γνωρίζουμε παρά τις φιλότιμες προσπάθειες αριστερών και δεξιών πολιτικών εξτρέμ να παρουσιαστούν ως θεματοφύλακες των ιδεολογικών χαφ! Στον Άρη, καλούμαστε να αποκτήσουμε παίχτη που το παρελθόν μας έδειξε το πόσο μπορεί να αποτελέσει παράγοντα εξέλιξης όλης της ομάδας. Από Μπάσα, Τζέγκο και Σιώπη, μέχρι Νταμπό, Ντιόπ και Ντουκουρέ διαλέγεις, συγκρίνεις και… παίρνεις. Νομίζω πως, λίγο πολύ, όλοι κατανοούμε το που πρέπει να στοχεύουμε.
Ο δεύτερος παίχτης που θέλω να σταθώ είναι ο Γκρέι. Ο σέντερ φορ που, στα δικά μου μάτια, αλλά και στα όσα σημαντικά άκουσα από τον προαναφερόμενο δημοσιογράφο αλλά και διάβασα όλο τον χρόνο από ανθρώπους των οποίων την ποδοσφαιρική άποψη σέβομαι, έχει στο ρεπερτόριό του το γκολ και τις απαραίτητες κινήσεις για να νοείται ως στράικερ. Το αν θα “νιώθει” καλά και σημαντικός, το αν δηλαδή θα τον εμπνεύσει η συνεργασία και ποιότητα των συμπαικτών του και ο ρόλος που θα του δωθεί απ’ το προπονητικό επιτελείο, είναι το σημείο κλειδί.
Τότε θα νιώσουμε και εμείς καλά! Θα ήθελα να τον δω να πλαισιώνεται από έναν παίχτη ακόμα. Να δημιουργείται ανταγωνισμός, όμως η δεδομένη ποιότητα και αξία του Τζαμαϊκανού μπορεί να κάνει πολύ πιο εύκολη την ποδοσφαιρική ζωή μας στα τέλη του μήνα που μόλις χτες μπήκε. Η αποτελεσματικότητα, ειδικά στην παρούσα φάση παιχνιδιών, αποτελεί κομβικό παράγοντα που προσφέρει προκρίσεις, χρόνο για δουλειά και ηρεμία. Ο Γιώργος Γκουγκουλιάς εξάλλου, που πρόσφατα προστέθηκε στην ομάδα, ως γνώστης της θέσης έχει εκφράσει ξεκάθαρα την θέση του για την δεδομένη αξία του παίχτη.
Αντί επιλόγου
Συμβαίνουν σωστά και λάθος πράγματα στην λειτουργία της ομάδας μας. Δεν με απασχολεί το πού και αν θα πουληθεί κάποιος, σε μία εποχή ειδικά στυγνού επαγγελματισμού. Η πλειοψηφία των παιχτών ανά την υφήλιο προσπαθεί να αποκομίσει το μεγαλύτερο κέρδος, στο κάτω κάτω. Το ίδιο και οι ομάδες. Με απασχολεί, όμως, ο Άρης να μην παρουσιάζει, να μην αφήνει να σχολιάζεται, ερασιτεχνική λειτουργία σε τομείς όπως το στάδιο της προετοιμασίας. Οφείλει να ρυθμίζει νωρίτερα και πιο αποτελεσματικά κάποια πράγματα που δίνονται τροφή σε δηλητηριώδεις πένες, που περιμένουν να δαγκώσουν. Είναι η εποχή των φιδιών το καλοκαίρι. Σε πολλά θετικά που δείχνουν να συμβαίνουν, αυτό είναι το μεγάλο λάθος έως τώρα. Η σοβαρότητα είναι στοιχείο ισάξιο με τις αγωνιστικές επιλογές, ενός συνόλου που θέλει να αλλάξει το επίπεδό του.
ΥΓ: Την Παρασκευή 7/7 αναμένεται κλήρωση Eurocup και επιτέλους, χρόνια μετά, γίνονται πλάνα και σχέδια με βάση του πού θα παίξει ο Αυτοκράτορας, για να κάνουμε ευρωπαϊκές τσάρκες και να επισκεφτούμε πόλεις. Όμορφα πράγματα, που πρέπει να καθιερωθούν. Είπαμε, ο Άρης και η πρόοδός του, τα ταξίδια (μαζί) του, οι εμπειρίες δίπλα του είναι ο στόχος. Το να νιώθει η ομάδα και όλοι εμείς καλά.
Στήριξη σε κάθε τμήμα του Συλλόγου.
Μόνο Άρης. Όλο Άρης. Μια ζωή!
Κυριακή, 2 Ιουλίου 2023
“ο Χιούι”
