Πρώτη φορά στη φετινή προετοιμασία ο Βαγγέλης Αγγέλου πήρε δημόσια το “καμπανάκι” και το κούνησε στ’ αυτιά των παικτών του. Το έκανε αμέσως μετά την ήττα από τα Τρίκαλα χθες το απόγευμα και είχε τους λόγους του.
Ο Άρης παρουσιάστηκε στο δεύτερο ημίχρονο αυτό που αποκαλεί ο κόσμος… μπλαζέ. Ομάδα που δεν διεκδικούσε τη μπάλα, που δεν πήγαινε στο ριμπάουντ, που δεν βουτούσε για ένα κλέψιμο, που άφηνε τον αντίπαλο να κάνει ότι θέλει. Αν χθες ήταν επίσημο παιχνίδι και απέναντι από τον Άρη δεν ήταν τα Τρίκαλα που έχουν μαζευτεί μόλις πριν 10-15 μέρες, αλλά μια πιο συγκροτημένη ομάδα, οι κίτρινοι θα έχαναν με διαφορά έχοντας αυτή την εικόνα.
Είναι εικόνα που δεν δικαιολογείται από τον Αγγέλου, γιατί ο χαρακτήρας της ομάδας που φτιάχνει από τα μέσα του Αυγούστου είναι να πολεμάει για κάθε μπάλα. Είναι τέτοιο το ρόστερ που έχει δημιουργηθεί που ο Άρης μόνο αν τα δίνει όλα μέσα στο γήπεδο, θα μπορεί να ελπίζει σε κάτι.
Είναι διαφορετικό να κάνεις λάθη είτε αμυντικά, είτε στην επίθεση, αλλά να προσπαθείς, κάτι που συνέβη στα παιχνίδια του τουρνουά του Μπάμπεργκ, όπου η ομάδα είχε ανταγωνιστική εικόνα απέναντι σε ομάδες επιπέδου Ευρωλίγκα και είναι διαφορετικό να χάνεις από τα Τρίκαλα χωρίς να προσπαθείς.
