Στην υπέροχη ζούγκλα του ελληνικού ποδοσφαίρου υπάρχουν διαφόρων ειδών ζώα και θηρία. Με τέτοια μπλέξαμε την Κυριακή το βράδυ που πέρασε, στο μεγάλο λιμάνι της χώρας. Η κουβέντα μας θα γίνει σε ανάλογο επίπεδο, σήμερα που γράφονται αυτές οι αράδες.
Πορτοκαλί κροκόδειλος
Δευτέρα πρωί και ήδη βγήκανε πορτοκαλί κροκόδειλοι. Ο Βασιλάκης με τα νυχάκια του κομμένα συμμετρικά και την μάσκα του, δίνει τα εύσημα στον Άρη. Για τις εντός γηπέδου επιλογές, συμπληρώνει. Κάποιος άλλος έβαλε το σπίτι του… μέσα. Στοιχηματικά εννοώντας, πάντα! Μπορεί να επισκεφτεί το Κ.Ε.Θ.Ε.Α. για απεξάρτηση, λόγω απώλειας περιουσίας. Ζούγκλα, είπαμε, (και) ο χώρος του τζόγου. Γεμάτος θεριά που θα σε καταπιούν, αν επιλέξεις λάθος. Τριγύρω, πολλοί, μυρωδιάδες και ψαγμένοι. Οι συχνοί και πιστοί αναγνώστες της στήλης, αυτοί που βλέπουν πίσω απ’ την κουρτίνα, νιώθουν δικαιωμένοι. Εδώ μιλάμε με δεδομένα, γνωρίζοντας τις αναποδιές. Αυτές, κατά κύριο λόγο, προέρχονται από εσένα τον ίδιο, όταν είσαι ασυνεπής με τον εαυτό σου και όσα κάνεις ή όχι εντός γηπέδου. Πλάνο, τακτική, αφοσίωση, εφαρμογή, πίστη σε αυτά, προσπάθεια.
Τσάι με κόλλυβα
Ο Άρης υπήρξε εμφανώς ασύνδετος στο πρώτο ημίχρονο. Ήμασταν μαζεμένοι, παρέα, κάμποσοι. Ο μάγειρας, ο Σωτηράκης, εγώ ο Χιούι και ο Ντιούι, ο Τασούλης “ο μπετ” με έναν φίλο ακόμα, άγνωστο και δίπλα μας οι σωσίες του Ουλφ Έρικσον και του Ζήνδρου! Τρώγαμε κολλητές φάσεις, ειδικά απ’ το κέντρο της άμυνας αλλά και απ’ τη Αχίλλειο πτέρνα της δεξιάς μεριάς άμυνάς μας, του Εμπακατά. Γιο γιο. Η επιλογή Ντουκουρέ και η μη χημεία με Νταρίντα έβγαζε στην σέντρα τα στόπερ, ο αντίπαλος ανέβαζε χαφ στο ύψος της περιοχής, ο Σιαμπάνης ήδη μετρούσε δύο οριζοντιώσεις και αποκρούσεις δοκιμάζοντας ρεφλέξ. Επιθετικά ακίνδυνοι, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του πανέξυπνου και ποιοτικού Λάζαρου και του σταθερού Πίρσμαν.
Γύρω στο 35 εμφανίστηκε ο παπάς. Πετσί Αρειανάκι! Κάτσε δίπλα και ξεκίνα προσευχές, είπε ο Ντιούι. Πριν προλάβει, 1-0. Έρχεται η κοπέλα για παραγγελία.
– Τι θα πάρετε;
– Τσάι με κόλλυβα! (Ξανά ο ατακαδόρος συνοδοιπόρος!)
Αν κάτι ξέρουμε, καλά, όσοι φάγαμε χρόνο και ενέργεια δίπλα στην ομάδα με τα κιτρινόμαυρα, είναι να αυτοσαρκαζόμαστε, χωρίς να την απαξιώνουμε. Η διαφορά με την νέα τάξη συνοπαδών. Αυτών που παίρνουν την πέτρα να την πετάξουν πρώτοι. Οι αναμάρτητοι, για να μιλήσουμε στο πνεύμα της Σαρακοστής!
Ταρζάν
Γυρνάμε στην ζούγκλα, στα θεριά, στα λιοντάρια. Σε τέτοιον λάκκο φαίνονταν πως πέσαμε. Με την λήξη του ημιχρόνου, είπα πως η εικόνα ήταν για 3-0. Άντε, να βρούμε κάνα στημένο για 3-1. Δεν εθελοτυφλούμε. Βλέπουμε. Δεν αυτοπαραμυθιαζόμαστε. Στο 2-0, με κόρνερ, λίγο μετά το παραλίγο αυτογκόλ του Μπράμπετς, κάποιος είπε για τέσσερα. Λογικό. Η, έως τότε, εικόνα πρόδιδε κάτι τέτοιο.
Έδινες συγχωροχάρτι σε κόουτς, που έκανε διπλή αλλαγή, δείχνοντας εμφανώς την τάση να προστατεύσει, να ξεκουράσει ενόψει αγώνα Τετάρτης, Ματέο, κατά κύριο λόγο. Και κακό Ντουκουρέ. Απέναντι, υπήρχε ησυχία. Πολλή! Η ώρα του ύπνου στον Αμαζόνιο. Η ώρα του Ταρζάν Ιτούρμπε!! Μόνο με συμπεριφορά αυταπάρνησης, έντασης, πίστης εκεί που αυτή δείχνει να χάνεται, έρχονται οι στιγμές. Προηγήθηκε προειδοποιητικό μήνυμα. Γκρέι άουτ, ξανά σε γύρισμα Λάζαρου. Παράλληλα, ο Μπα τραυματίας, ο Ρέτσος μέσα. Οι στιγμές αλαζονείας, σιγουριάς, ανεμελιάς! Κλέψιμο, τετ α τετ και όχι πλασέ. Τα πληκτρολόγια έτοιμα για πέτρες! Η συνέχεια της φάσης στην Λεωφόρο. Ο Ταρζάν ελίχθηκε, ντρίπλαρε, επέμεινε, πλάσαρε με δεξί! 2-1. Γκολ! Ναι ρε Άρη! Ζεις.. παλεύεις, κόντρα σε πιστούς και άπιστους! Έμενε κάτι ακόμα…
Ο Μεξικανός
Λένε πως, στην βράση κολλάει το σίδερο. Συνέχισε, never give up, εκεί που δεν σε μετράνε. Ο μπάνικος, με στυλ ηθοποιού, αντίπαλος προπονητής συνέχισε τις ύβρεις. Χωρίς φορ. Με υποτιμάς; Καλά κάνεις. Τέτοια θέλω. Συνήθως, οι ήρωες σε αυτά τα ματς είναι οι κομπάρσοι. Αυτοί που έχουν ακούσει μπινελίκι ασύλληπτο! Είσοδος Καμάτσο. Η πρώτη πράξη. Η συνέχεια;
Ας κοπιάρω το μήνυμα που έστειλα, μέσω Viber, σε κάμποσους φίλους, Δευτέρα πρωί:
“Η αμήχανη στιγμή, να κάνει άνω κάτω το ματς ο Ιτούρμπε, να κάνει ραμπόνα και ασίστ ο Μάρβιν ο Πίρσμαν και να μην χάνει το γκολ απ’ την γραμμή ο Καμάτσο, ο φακίρης Τερζής να κοιμίζει τους πάντες (και τον ίδιο!) και ο μέσος Αρειανός να ξημερώνει Δευτέρα, στην ερωτικά βροχερή Θεσσαλονίκη, χωρίς να ξέρει ποιον να βρίσει!
ΥΓ: “Μισή φάση ακόμα ρε πόρνη μπάλα…”
Συγχωρέστε με για το μπινελίκι. Αυτά είναι ατόφια, πηγαία. Πώς θα γίνει; Ίσως αυτό να αρκεί να περιγράψει συνοπτικά το ματς. Κίνηση “σομπρέρο”, ραμπόνα που λένε οι πιο επιστήμονες, με μεξικάνικη εσάνς, του Βέλγου μπακ σε Μπιέλ πάσα στο όριο της γραμμής, άγγιγμα, 2-2 , γκολ. Γκόοοοοοολ ρε κουφάλες! Οι λιγοστοί, εναπομείναντες στο μαγαζί, οπαδοί της ομάδας της πόλης που ακόμα δεν γνωρίζει τάχαμου τι σφύριγμα υπέρ της πήρε στο 6′, αποχωρούν. Εμείς παραληρούμε.
“Κι άλλο γκολ κι άλλο γκολ, Αρειανάρα κι άλλο γκολ”!
Ε μία στιγμή ήθελες ακόμα. Μια ταρζανιά, αρκούσε για να είναι ολοκληρωμένο το σενάριο και ο Μίτσελ να αποχωρήσει κύριος κανονικά.
Ο φακίρης
Πιθανότατα να υπάρχουν ζούγκλες και στην Ινδία. Εκεί που γίνονται τα ζόρικα κόλπα, κατά Κατσιμίχα! Δεν γνωρίζω. Πολλοί μυρωδιάδες, πονηροί, πρέπει να έπαιξαν και κάτι χωράφια, που τους περίσσευαν, στον άσσο! Χωράφια με ελιές, που θα έχει εκείνο το παλικάρι, στην Κρήτη, που έκανε viral την ατάκα πως “ο Άρης μικραίνει”! Ελιές πορτοκαλί! Οπαδός ομάδας της πόλης της οποίας οπαδοί συνεχίζουν να σουλατσάρουν ανενόχλητοι, σε ταβερνάκια, με γκλοπ και να βαράνε θαμώνες, ενώ 12 “επίσημοι καλεσμένοι”, κατά Κούγια, δικάζονται για την δολοφονία Άλκη. Μία πόλη θλιβερή, που βρέχει αλλά δεν ξεπλένεται από αυτήν.
Οπαδός και του Ο.Φ.Η. κατά δήλωσή του. Ίσως snake, φίδι δηλαδή. Επιστρέφουμε στην ζούγκλα και κλείνουμε μέσα σε έλη, καλάμια, βόες και κροταλίες! Ο Άρης ξηγήθηκε έξυπνα, φακίρικα! Έπαιξε φλογέρα και κοίμισε το φίδι. Δημιούργησε τις στιγμές, τις εκμεταλλεύτηκε και πήρε το ελάχιστο που δικαιούνταν με βάση την εικόνα του τελευταίου 35λέπτου. Πιο πριν δεν δικαιούνταν το παραμικρό. Αυτή είναι η αλήθεια και το μάθημα που οφείλει ο ίδιος να διαβάσει. Ακολουθεί σημαντικό ματς, Τετάρτη βραδάκι. Η αγωνιστική συμπεριφορά, το πλάνο, η πίστη, η εφαρμογή, η δημιουργία στιγμών, η εκμετάλλευση αυτών. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Πρέπει να το κατανοήσουμε.
ΥΓ Ο μόνος συνοπαδός στην Γη που, 2 λεπτά μετά το 2-0, είπε επί λέξη “2-2 και ίσως 2-3”, κάθονταν δίπλα μου. Τα εύσημα στον Τασούλη “τον μπετ”! Πολλοί περίμεναν το τελικό σφύριγμα για το ανάθεμα. Ας προσπαθήσουν να αλλάξουν οπτική.
ΥΓ 2 Μήτσο, σεφ κιτρινόμαυρε, αν είχες ποντάρει στο 2-2 η μπάλα θα περνούσε βασανιστικά δίπλα απ’ το δοκάρι, άουτ. Όλοι το ξέρουν αυτό! Ο Βασιλάκης, 16 χρονών, είπε το μυθικό: “Το έβαλε από εκεί ο Καμάτσο;;;!!!”
Είπαμε, μάθαμε πρώτα να αυτοσαρκαζόμαστε. Άρης είσαι. Έχεις ψηθεί σε κάθε πιθανή συνθήκη!
Δίπλα στην ομάδα, στην φανέλα, στο σήμα κοντά στον Σύλλογο. Never give up!
Γήπεδο Τετάρτη βραδάκι, τραγούδι, στήριξη.
Μόνο Άρης! Μια ζωή…
Τρίτη, 4 Απριλίου 2023
“ο Χιούι”
