«Είμαι πολύ χαρούμενος που κάνω τον πατέρα μου υπερήφανο», δήλωσε πρόσφατα ο Γκανέζος άσος, Αλεξάντερ Τζικού, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μονπελιέ της νότιας Γαλλίας.
Ο 28χρονος αμυντικός της Στρασμπούρ, εξακολουθεί να μην μπορεί να πιστέψει ότι αρχίζει το πρώτο του Παγκόσμιο Κύπελλο με τα «χρώματα» της Γκάνας και με μια «μονομαχία» με τον Κριστιάνο Ρονάλντο, την ερχόμενη Πέμπτη (24/11).
«Είναι απίστευτο συναίσθημα! Όταν προκριθήκαμε σε βάρος της Νιγηρίας (σ.σ. στα πλέι οφ, 0-0/1-1), είπα στην οικογένειά μου, στην γυναίκα μου, στον αδελφό μου και στους γονείς μου: «Δεν μετράει ακόμη, μέχρι να πάω». Είναι τεράστιο, το γνωρίζουμε, αλλά μέχρι να παίξω τον πρώτο μου αγώνα στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο γήπεδο, δεν θέλω να το πιστέψω ακόμη».
Αναφερόμενος στις αναμενόμενες «μάχες» με τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ο έμπειρος αμυντικός, επεσήμανε: «Ολοι οι αμυντικοί ελπίζουν να αντιμετωπίσουν τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο! Ωραία, είμαι χαρούμενος. Είναι πρόκληση να μαρκάρεις έναν τόσο δυνατό παίκτη και μου αρέσουν οι προκλήσεις».
Οσον αφορά στον στόχο που έχουνε οι Γκανέζοι διεθνείς, στο ΜΟυντιάλ του Κατάρ, ο Τζικού, τόνισε: «Θα πρέπει να κάνουμε το παιχνίδι μας και πάνω από όλα να είμαστε ρεαλιστές. Ξέρουμε ότι σε αυτήν την διοργάνωση οι πιο ρεαλιστές κερδίζουν τους αγώνες. Έχουμε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα και θέλουμε να προκριθούμε στους 16».
Στην συνέχεια, ο Τζικού θέλησε να αναφερθεί ειδικά στον πατέρα του, Ταματέϊ: «Είμαι πολύ χαρούμενος που κάνω υπερήφανο τον πατέρα μου, ειδικά επειδή κατάγεται από την Γκάνα. Και προφανώς, την οικογένειά του. Είμαι χαρούμενος που παίζω για την χώρα καταγωγής μου. μου. Τώρα, όλη η οικογένεια, θα συγκεντρωθεί για να δει τους αγώνες της εθνικής ομάδας. Πήγαμε με τον πατέρα μου στην Γκάνα», ενώ μιλώντας για το κλίμα στην εθνική ομάδα της αφρικανικής χώρας, πρόσθεσε: «Με υποδέχθηκαν πολύ καλά, τα αδέλφια Αντρέ και Τζόρνταν Αγιού, καθώς με γνώριζαν, επειδή έπαιζα στην Γαλλία και ήταν στην εθνική εδώ και πολύ καιρό. Το Hazing ήταν διασκεδαστικό, είναι ένας χορός. Δεν τραγουδάς όπως κάνουμε συχνά σε κλαμπ στην Ευρώπη. Είναι μια χαρά, τα κατάφερα, ειλικρινά δεν ήταν άσχημα, γελάσαμε. Η ατμόσφαιρα στην εθνική ομάδα είναι πάντα διασκεδαστική με μουσική, τραγούδια, πειράγματα και γέλια»
