Με Πέτροβιτς, Σαμπόνις, Γκάλη και Γκαζόλ θα ήθελε να κερδίσει ο Παναγιώτης Γιαννάκης τους Αμερικανούς, όπως δήλωσε σε συνέντευξή του στην κορυφαία ισπανική εφημερίδα “El Pais”.
Ο Γιαννάκης έδωσε μεγάλη συνέντευξη στους Ισπανούς στο περιθώριο της παρουσίας του στο Κάουνας, όπου και παρακολούθησε την τελική φάση του Ευρωμπάσκετ.
Μια από τις ερωτήσεις που του έγιναν αφορούσε τον Νίκο Γκάλη και το γεγονός ότι στην καριέρα του ο κορυφαίος Έλληνας καλαθοσφαιριστής είχε 30 πόντους μέσο όρο. Ο Γιαννάκης απάντησε πως “μόνο ένας μεγάλος σουτέρ δεν αρκεί. Χρειάζεται έναν μεγάλο πασέρ, κάποιον που να μάχεται για ριμπάουντ και κάποιον ικανό για μεγάλα μπλοκ”.
Η τελευταία ερώτηση αφορούσε τον Πάου Γκαζόλ και ο Γιαννάκης σχολίασε πως “δεν μου αρέσει να μιλάω ατομικά για παίκτες, γιατί κανείς δεν θα μπορούσε να διακριθεί χωρίς την ομάδα του. Αυτό που θα μου άρσε είνα να είχα μια ομάδα με όλους αυτούς τους μεγάλους Ευρωπαίους παίκτες, τον Πέτροβιτς, τον Σαμπόνις, τον Γκάλη. Θα μου άρεσε με αυτούς να κέρδιζα τις ΗΠΑ”.
Για τη σύγκριση των δύο ομάδων που έφτασαν στην κορυφή της Ευρώπης, την Εθνική του 1987 και του 2005, είπε ότι “υπάρχει μια πολύ μεγάλη διαφορά. Όταν νιώθεις για πρώτη φορά κάτι τόσο σπουδαίο, όπως το να είσαι πρωταθλητής Ευρώπης με μια χώρα μικρή όπως η Ελλάδα, δεν μπορείς να το συγκρίνεις με τίποτα. Ήταν μία έκρηξη του μπάσκετ για την Ελλάδα. Είναι μια διαφορετική κατάσταση από το 2005. Τότε παίξαμε με πάθος, με μία σπουδαία άμυνα και διαβάζαμε τις αδυναμίες του αντιπάλου. Χρησιμοποιούσαμε αυτή την τακτική. Δεν είχαμε μεγάλους σουτέρ ούτε μεγάλους αθλητές, αλλά παίκτες πανέξυπνους, με πολύ πάθος. Σκοπεύαμε να περιμένουμε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο για να αλλάξουμε κάτι. Έλεγα στους παίκτες: “Μην κοιτάτε το αποτέλεσμα, ούτε το ρολόι. Να σκέφτεστε μόνο την μπάλα σε κάθε στιγμή”.
