Συνταγή απόλυσης αντίπαλου προπονητή: παίρνεις μοσχαρίσια μπριζόλα Αργεντινής από το κρεοπωλείο του Ντάνιελ του Μαντσίνι, τη βάζεις στο φούρνο στους 220οC, αφού πρώτα τη λαδώσεις και βάλεις ρίγανη για τη μυρωδιά , που αγοράζεις από το μανάβικο του Τόλη του Τερζή, βράζεις στην κατσαρόλα αφρικάνικο ρύζι jollof, προσθέτεις αγγλική worcesteshire ,από το ντελικατέσεν του Άλαν του Πάρντιου, κάνεις μία ισπανική τορτίγια αλά Γκαρθία και την πασπαλίζεις με μανιόκα Ονδούρας του Πάλμα. Στο τέλος προσθέτεις μια κόκκινη πιπεριά τσίλι για να καίει… Έτοιμη η απόλυση.
Ο ΑΡΗΣ έκανε τα εύκολα , δύσκολα σε ένα παιχνίδι που ήταν δικό του εξ αρχής. Δεν είχε το καθαρό μυαλό για να βρει τον τρόπο που θα άνοιγε το σκορ. Κάτι που ο Γκρέι έπαιζε χωρίς παίκτη κοντά του, κάτι που το 4-4-2 του αντιπάλου έκλεινε τους χώρους, οι μεγάλες πάσες δεν έβρισκαν αποδέκτες, το γκολ στο πρώτο τέταρτο από τον αντίπαλο , δημιούργησε μία περίεργη κατάσταση.
– Η ομάδα ήταν καλύτερη σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού κάτι που ήταν φανερό σε όλες τις γραμμές. Ο ΑΡΗΣ έπαιξε σαν τη γάτα με το ποντίκι τον ΟΣΦΠ. Δεν του έβγαιναν οι φάσεις ,όπως φαινόταν ότι είχαν σχεδιαστεί. Υπήρχε ο στόχος – Γκρέι και γινόταν η προσπάθεια, με πάσες στην πλάτη του αμυντικού, να τον βγάλουν φάτσα με το τέρμα. Δεν λειτούργησε αποτελεσματικά αυτός ο τρόπος παιχνιδιού. Οι πλευρές δεν μπορούσαν να γίνουν ιδιαίτερα παραγωγικές. Στα δεξιά ο Μαντσίνι με τον Εμπακατά αναλώνονταν σε τρεξίματα χωρίς αποτέλεσμα. Οι ακραίοι από την άλλη πλευρά Ιτούρμπε και Μαζικού δεν είχαν καλή συνεργασία ώστε να καταφέρουν να απειλήσουν. Έμεινε ο Γκαρθία να προσπαθεί να προωθήσει το παιχνίδι , βρέθηκε όμως ανάμεσα σε τρεις αντιπάλους χωρίς ελεύθερους χώρους. Οι δύο κεντρικοί χαφ είχαν το μυαλό στους δύο επιθετικούς του αντιπάλου , γιατί δημιουργούσαν απειλητικές καταστάσεις όταν συνεργαζόντουσαν έξω από την περιοχή. Όλο αυτό το σκηνικό του πρώτου ημιχρόνου δημιούργησε την εικόνα ότι ο ΑΡΗΣ θέλει αλλά δεν μπορεί. Στα μείον οι πολλές ανεκμετάλλευτες φάσεις από στημένα χτυπήματα. Ήταν μια καλή θεωρητική προσέγγιση του αγώνα χωρίς δημιουργική εφαρμογή.
– Στο δεύτερο ημίχρονο όλα άλλαξαν. Ο ΑΡΗΣ μπήκε με περισσότερη διάθεση , έκλεισε τον ΟΣΦΠ στην περιοχή του και πίεζε συνεχώς. Η αλλαγή του Γκρέι με τον Πάλμα ήταν επιβεβλημένη, όπως και του Καμάτσο με τον Ιτούρμπε, για να ξεδιπλωθεί στο χορτάρι το σχέδιο του Πάρντιου. Ο Πάλμας πιο κινητικός τραβούσε τους κεντρικούς αμυντικούς στο χώρο που έπαιζε, ο Καμάτσο ξεκούραστος, «έτρεξε» τους αντιπάλους αμυντικούς και ο Μαντσίνι περιόρισε τα τρεξίματα , κοιτώντας μόνο πως θα βγει από τα πλάγια. Το τρυκ όλων αυτών ήταν η οπισθοχώρηση του Γκαρθία στο κέντρο, αλλάζοντας το σύστημα σε 4-3-3. Μ’ αυτό τον τρόπο ο παίκτης που είχε το μαρκάρισμα του , έφυγε μπροστά το αμυντικό κεντρικό δίδυμο και άνοιξαν οι αποστάσεις των γραμμών του ΟΣΦΠ. Η απομόνωση του Μαντσίνι τον έβγαλε με αντίπαλο έναν αμυντικό χωρίς κάλυψη από πίσω με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν χώροι που δεν υπήρχαν πριν. Το σπριντάρισμα του Ντάνιελ στο πρώτο γκολ, γίνεται σε άδειο γήπεδο και χωρίς κεντρικούς αμυντικούς μπροστά του. Το δεύτερο γκολ ήταν θέμα χρόνο να μπει. Η ψυχολογία ήταν στην πλευρά του ΑΡΗ. Χρειάστηκαν μόνο δύο λεπτά για να ανατρέψει το σκορ και να κρατήσει τη νίκη ως το τέλος.
– Από τη μία χαίρομαι για το τρίποντο που είναι απαραίτητο, από την άλλη με στεναχωρεί που ένα παιχνίδι στο οποίο ο ΑΡΗΣ ήταν κυρίαρχος από το πρώτο σφύριγμα του διαιτητή, δεν το «καθάρισε» ευκολότερα. Ο αντίπαλος ήταν σάκος του μποξ. Η εμφάνισή του ήταν επιπέδου τρίτης εθνικής. Γι’ αυτό δεν δικαιολογώ τον ΑΡΗ που νίκησε με ανατροπή. Ήταν παιχνίδι για τρία και τέσσερα γκολ. Η Λειβαδιά περισσότερη αντίσταση είχε προβάλλει στο πρώτο ματς. Από τη στιγμή που οι στόχοι είναι υψηλοί θα πρέπει να παίζει τα παιχνίδια με το ένστικτο του killer. Να χτυπάει και φεύγει με τη νίκη. Ούτε συζητήσεις, ούτε άγχος , ούτε εξεζητημένες προσπάθειες. Καθαρές δουλειές.
– Οι δυνατότητες υπάρχουν και φάνηκαν σήμερα. Με σωστή διαχείριση παικτών , με σχέδιο , με λογική μπορεί εύκολα να αναρριχηθεί στη βαθμολογία και να δείξει τις απαιτήσεις του για τη φετινή χρονιά. Ο ΑΡΗΣ έδωσε δύο ντέρμπι μέχρι στιγμής στην έδρα του. Εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα ότι μπορεί να πετύχει τη φετινή χρονιά. Ένα κέρδισε και ένα ήρθε ισοπαλία, χωρίς ακόμα να είναι έτοιμος ως ομάδα. Αυτό λέει πολλά.
Δεν ψάχνω μάγους για να πάει η ομάδα αήττητη στο υπόλοιπο του πρωταθλήματος. Προτιμώ κάποιον που να κάθεται στην άκρη του πάγκου και να με πείθει, κάθε φορά, ότι κάνει και θα κάνει το καλύτερο δυνατό.
