Δέχτηκα με μεγάλη χαρά να ξεκινήσω να έχω το προσωπικό blog σε ένα σάιτ που αφορά τον Άρη, την ομάδα που μου άλλαξε τη ζωή και θα χαρώ πολύ να τα λέμε και από το PRESSARIS.gr!
Δεν πρόκειται να μείνω μόνο στο παρελθόν μέσα από αυτό το blog, αλλά θα ήθελα να μοιράζομαι μαζί σας στιγμές της ζωής μου, της καθημερινότητας μου. Θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω τι κάνει ο Μάριο αυτή την εποχή, γιατί γίνομαι συνεχώς δέκτης φιλοφρονήσεων από όλους εσάς τους οπαδούς του Άρη!
Ζω πλέον στην Πιατσέντζα, πόλη που είναι ανάμεσα στο Μιλάνο και τη Μπολόνια. Ήρθα εδώ γιατί ακόμα παίζω μπάσκετ, στην ομάδα που λέγεται Ροβελέτο και αγωνίζεται στην πέμπτη κατηγορία! Αντέχω ακόμα, αν και πλέον παίζω ψηλός, στις θέσεις “4” και “5”! Η τέχνη όμως δεν ξεχνιέται… Το χέρι είναι το ίδιο, αλλά τα πόδια όχι τόσο γρήγορα. Στο τελευταίο παιχνίδι πέτυχα 35 πόντους και είχα και 10 ριμπάουντ και στην αξιολόγηση συγκέντρωσα 40 βαθμούς! Δεν είναι άσχημα για την ηλικία μου…
Στην ομάδα αυτή είμαι και τζένεραλ μάνατζερ, όχι μόνο στο μπάσκετ, αλλά σε όλα τα τμήματα που διαθέτει (βόλεϊ και πόλο). Γνώρισα πριν από δύο χρόνια τον ιδιοκτήτη αυτής της ομάδας, που είναι πετυχημένος επιχειρηματίας, έχοντας την μεγαλύτερη εταιρεία κατεψυγμένου ψωμιού. Έχει χρήματα, έχει διάθεση να επενδύσει και προσπαθώ να τον βοηθήσω. Εργάζομαι και στην εταιρεία του παράλληλα με το μπάσκετ και έτσι γεμίζω την μέρα μου.
Έχω συνάψει επίσης και μια συνεργασία με το SKY ITALIA και έχω ρόλο σχολιαστή για τους αγώνες του ιταλικού πρωταθλήματος και της Εθνικής ομάδας, που αγωνίστηκε πρόσφατα στο Ευρωμπάσκετ.
Οι καιροί είναι δύσκολοι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και εδώ στην Ιταλία και το βιώνουμε αυτό καθημερινά! Υπάρχει και εδώ μεγάλη οικονομική κρίση και ακρίβεια, όπως και στην Ελλάδα και όλοι προσπαθούμε για το καλύτερο δυνατό.
Για τον Άρη δεν έχω μάθει πολλά πράγματα, απλά τσέκαρα στο διαδίκτυο πως πήρε τέσσερις ρούκις παίκτες από κολέγια της Αμερικής. Μακάρι να μπορέσει να πετύχει!
Η πιο έντονη ανάμνηση που έχω είναι η πρώτη εικόνα βγαίνοντας από την αίθουσα αφίξεων, το 1996. Με περίμενε πολύς κόσμος, πολλοί δημοσιογράφοι και είχα εκπλαγεί. Είναι η ομάδα που μου άλλαξε τη ζωή προς το καλύτερο… Δεν θα πάψω να το λέω.
Αυτά προς το παρόν. Με την πάροδο του χρόνου θα έχουμε την ευκαιρία να τα ξαναπούμε! Ciao!
ΥΓ: Θα ήθελα να μου στέλνετε αν είναι δυνατόν μηνύματα και στα αγγλικά για να μπορούμε να έχουμε αμεσότερη επαφή!
