Στην θεματογραφία του λευκώματος «60 χρόνια Α’ Εθνικής» υπάρχει και κείμενο που αναφέρεται στην ιστορία των τηλεοπτικών μεταδόσεων αγώνων. Ξετυλίγεται όλη η πορεία από την δημόσια τηλεόραση, την πορεία στην ιδιωτική και στη συνέχεια στη συνδρομητική.
Σε ένα μέρος του σχετικού κειμένου τονίζεται πως εάν το 1959 οι εισπράξεις από τα εισιτήρια και η όποια ενίσχυση της Πολιτείας ήταν οι πηγές εσόδων για τις ομάδες, με τα χρόνια τα πράγματα άλλαξαν. Μπήκαν οι διαφημίσεις, τα έσοδα από το ΠΡΟΠΟ, αρχικά μη θεσμοθετημένα και στην συνέχεια θεσμοθετημένα. Αλλά η επανάσταση στα οικονομικά των ομάδων έγινε με την τηλεόραση.
Στα πρώτα χρόνια η εικόνα από τα γήπεδα μεταφερόταν στους κινηματογράφους με τα «επίκαιρα», όπου υπήρχαν ολιγόλεπτα στιγμιότυπα από κινηματογραφικό φακό. Μάλιστα δεν υπήρχε η πολυτέλεια συνεχούς λήψης, οπότε δεν υπήρχε επιλογή φάσεων, αφού συχνά έχαναν και τα γκολ.
Στις 30 Νοεμβρίου 1969 για πρώτη φορά μεταδόθηκε ζωντανά αγώνας της Α’ Εθνικής στην κρατική τηλεόραση. Ήταν το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα Εθνικός – Παναθηναϊκός. Σε αυτό βοήθησε η τεχνολογία που είχε αναπτυχθεί για την κάλυψη του ευρωπαϊκού στίβου, που είχε διεξαχθεί το Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου. Η συνέχεια φυσικά είχε και την ιδιωτική αλλά και την συνδρομητική τηλεόραση του σήμερα.
