1η Φεβρουαρίου 2022 έγραφε το ημερολόγιο, όταν άνοιξε ακόμη μία μαύρη σελίδα στον ελληνικό αθλητισμό. Η άγρια δολοφονία στην οδό Θεοδώρου Γαζή στην περιοχή της Χαριλάου, στη Θεσσαλονίκη, με θύμα τον -μόλις- 19χρονο Άλκη Καμπανό, συγκλόνισε όλη την Ελλάδα.
Δυστυχώς, ο κύκλος της βίας, του αίματος και του θανάτου παραμένει ορθάνοιχτος σε μια χώρα που έχει θρηνήσει πάρα πολλά θύματα, τα οποία έτυχε να υποστηρίζουν μία αθλητική ομάδα. Πριν από έναν χρόνο, δώδεκα οπαδοί του ΠΑΟΚ κατάφεραν σε ελάχιστα δευτερόλεπτα τριάντα χτυπήματα στον Άλκη, επειδή ήταν φίλαθλος του Άρη! Για τους δράστες, αυτός ο λόγος φαίνεται πως ήταν αρκετός ώστε να μην σταματήσουν ακόμη και όταν φώναζε «μην με χτυπάτε άλλο». Αυτά ήταν τα τελευταία του λόγια, λίγο πριν ξεψυχήσει λίγα μέτρα μακριά από το γήπεδο που λάτρευε να βρίσκεται.
Το ρολόι έδειχνε 00:19 όταν η παρέα του αδικοχαμένου Άλκη δέχθηκε τη δολοφονική επίθεση από τους μαινόμενους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Οι δράστες πλησίασαν τα θύματά τους την ώρα που βρίσκονταν στα σκαλιά της οικοδομής της οδού Γαζή , τους ρώτησαν “τι ομάδα είστε” και όταν ένας εξ αυτών απάντησε “Άρης”, τους επιτέθηκαν με βιαιότητα, κραδαίνοντας λοστούς, μαχαίρια, στειλιάρια, πτυσσόμενα κλομπ, μεταλλικούς σωλήνες, ακόμη και… δρεπάνι! Ακόμη και όταν ο Άλκης τους εκλιπαρούσε να σταματήσουν, εκείνοι συνέχισαν απτόητοι να τον χτυπούν.
Η δολοφονική αυτή επίθεση με οπαδικά κίνητρα, έκοψε το νήμα της ζωής του Άλκη Καμπανού σε ηλικία μόλις 19 ετών. Δύο φίλοι του τραυματίστηκαν. Αμέσως μετά το φονικό χτύπημα, οι δράστες τράπηκαν σε φυγή και προσπάθησαν εκ των υστέρων να κρύψουν τα ίχνη τους.
Λίγες μέρες μετά τη δολοφονική επίθεση, συλλαμβάνονται 12 άτομα ως υπαίτιοι. Κρίνονται προσωρινά κρατούμενοι ενώ κατά τις απολογίες τους δεν παραδέχεται κανείς ότι ήταν εκείνος που κατάφερε το θανατηφόρο χτύπημα. Στάση που όπως φαίνεται θα κρατήσουν και κατά την εκδίκαση της υπόθεσης.
«Η θυσία του γιου μου ας είναι ένα γεγονός ένωσης και όχι διχασμού. Θέλω ο χαμός του παιδιού μου να αποτελέσει ένα γεγονός ένωσης όλων των φιλάθλων, όλων των ομάδων» ήταν κάποια από τα συγκλονιστικά λόγια του κ. Αριστείδη Καμπανού, πατέρα του Άλκη. Το μόνο που ζητά η οικογένεια είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Τι χρειάζεται για να γίνει ξανά το ποδόσφαιρο γιορτή; Ο αθλητισμός είναι ζωή, και ουδείς έχει το δικαίωμα… εις το όνομα της φανέλας, του εμβλήματος και της ιστορίας ενός συλλόγου να βάφει τα χέρια του με αίμα. Ο Άλκης έγινε σύμβολο, και ο θάνατός του έγινε φωνή στο στόμα εκατομμυρίων ανθρώπων για την πάταξη της οπαδικής βίας.
Μετά το τραγικό συμβάν που συντάραξε όλη την κοινωνία, όχι μόνο της Θεσσαλονίκης, ανελήφθησαν πρωτοβουλίες ακόμα και νομοθετικές, αλλά πρωτίστως δράσεις, εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις με κεντρικό μήνυμα “όχι άλλος Άλκης, όχι στην οπαδική βία”. «Πήρα κουράγιο από την αγάπη του κόσμου και τους ευχαριστώ πολύ. Πάντα είναι ένα παιχνίδι, στο τέλος μία ομάδα κερδίζει και μία χάνει. Κάποιοι χαίρονται και κάποιοι στεναχωριούνται. Ας μείνει μέχρι εκεί» είχε αναφέρει ο πατέρας του 19χρονου.
Σήμερα, η οδός Γαζή στην Χαριλάου, όπου δολοφονήθηκε ο Άλκης, έχει πάρει το όνομά του. Η επιγραφή υπενθυμίζει στους χιλιάδες διερχόμενους ότι η κοινωνία οφείλει να μην ξεχάσει και να μην επιτρέψει άλλα θύματα.
Το πόρισμα που σοκάρει
To πόρισμα της ιατροδικαστικής έκθεσης νεκροψίας-νεκροτομής για την δολοφονία του 19χρονου Αλκιβιάδη Καμπανού συνέταξε η ιατροδικαστής και Διευθύντρια του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας ΑΠΘ Λήδα-Καλλιόπη Κοβάτση. Σύμφωνα με το πόρισμα της ιατροδικαστικής εξέτασης, περισσότερα από 30 τραύματα είχε το κορμί του 19χρονου Άλκη. Τέσσερα από αυτά ήταν στο κεφάλι ενώ άλλα δύο ήταν ρωγμώδη κατάγματα. Η ιατροδικαστής μάλιστα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος του προήλθε από συνδυασμό αυτών των τραυμάτων και κυρίως από τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που προκάλεσαν τα χτυπήματα με το δρεπάνι, το μαχαίρι και τον λοστό.
Στο εδώλιο οι 12 κατηγορούμενοι, κανείς δεν παραδέχεται ότι χτύπησε τον Άλκη!
Σχεδόν έναν χρόνο μετά τη στυγερή δολοφονία, στις 18 Ιανουαρίου ξεκίνησε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης η δίκη για την δολοφονία του Άλκη Καμπανού. Για πρώτη φορά οι γονείς του Άλκη έρχονται αντιμέτωποι με τους 12 κατηγορούμενους.
Οι 12 συλληφθέντες παραπέμπονται σε δίκη για τις εξής πράξεις: Άπαντες για ανθρωποκτονία με δόλο, τετελεσμένη (στην περίπτωση του Άλκη) και σε απόπειρα (στην περίπτωση του πρώτου τραυματισμένου νεαρού), από κοινού, ένας εξ αυτών για απόπειρα ανθρωποκτονίας στην περίπτωση του δεύτερου τραυματισμένου νεαρού, και οι υπόλοιποι 11 ως απλοί συνεργοί στην συγκεκριμένη πράξη, άπαντες για επίθεση και κατοχή αντικειμένων που μπορούν να προκαλέσουν σωματικές βλάβες, με τις επιβαρυντικές διατάξεις του Αθλητικού Νόμου, όπως επίσης για παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία. Στις σύντομες τοποθετήσεις τους επί του κατηγορητηρίου, και οι 12 κατηγορούμενοι αρνήθηκαν ότι χτύπησαν τον Άλκη Καμπανό, ενώ ζήτησαν να δικαστούν μόνο για τις πράξεις που έκαναν. Μόνο 4 από αυτούς ζήτησαν συγγνώμη από την οικογένεια του Άλκη.
«Δώδεκα μάνες και καμία συγγνώμη»
Την ίδια ώρα η μητέρα του Άλκη, η κα Μελίνα συγκλονίζει… Στην σοκαριστική κατάθεσή της επεσήμανε πως δεν υπάρχουν λόγια για να μιλήσει για το παιδί της. «Μόνο μία λέξη. Αγάπη. Αυτή θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει. Αποδεχόταν και αγαπούσε τους πάντες, όλα τα παιδιά ήταν στην παρέα του. Είχε διαμορφωμένη προσωπικότητα και ήξερε τα όριά του. Ήταν ένα παιδί γεμάτο χαρίσματα, χαμόγελο, και ειλικρίνεια». Μεγαλώνοντας, προσθέτει, εξελίχθηκε σε ένα σοφό παιδί. «Ποτέ δεν έλεγε “το δικό μου σπίτι στη Θεσσαλονίκη”, αλλά έλεγε πάντα “το σπίτι της παρέας”. Σεβόταν ακόμη και την ψυχολογία των ζώων, ακόμη και μίας γατούλας».
Σε αυτό το σημείο, απευθυνόμενη στους κατηγορουμένους και τους δικηγόρους υπεράσπισης και φώναξε «γιατί τον σκότωσαν; Ένα γιατί. Δεν ήταν δολοφονία, ήταν μια κτηνωδία που έζησε το δικό μου παιδί. Ήταν καβγάς; Ήταν ραντεβού θανάτου; Τι σας έφταιξε ο λεβέντης μου;». Στη συνέχεια, μίλησε για τα 30 χτυπήματα που δέχθηκε ο Άλκης, και τόνισε πως κανείς από τους κατηγορουμένους δεν παραδέχθηκε ότι τον χτύπησε. «Πολτοποίησαν το κρανίο του. Είχε χτυπήματα στο σώμα του με καραμπίτ». Συγκλονιστική ήταν η στιγμή που η μητέρα του Άλκη, γύρισε και πάλι προς τους κατηγορουμένους, λέγοντας τα ονόματά τους με την σειρά, και ανέφερε πως «από τις 12 μάνες δεν ακούσαμε μια συγγνώμη. Ούτε καν μια συγγνώμη. Ούτε καν μέσω του κ. Κούγια».
