Ύμνους και εγκωμιαστικά σχόλια για τον Παναγιώτη Γιαννάκη αφιέρωσε η γαλλική εφημερίδα L’ Equipe με αφορμή το ενδιαφέρον της Λιμόζ που μετουσιώθηκε χθες σε συμφωνία. «Λέτε ένας Θεός να κατέβει από τον Όλυμπο και να εγκατασταθεί στο Λιμόζ;», ήταν ο πρόλογος του αφιερώματος με τίτλο «Ο Θρύλος του Δράκου».
Ο συντάκτης ξεκίνησε την αναφορά στο πλούσιο βιογραφικό του Παναγιώτη Γιαννάκη, υπενθυμίζοντας πως είναι ο μοναδικός στην Ευρώπη που έχει καταφέρει να κατακτήσει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα σε επίπεδο Εθνικών ομάδων τόσο ως παίκτης (σ.σ. Ευρωμπάσκετ 1987) όσο και ως προπονητής (σ.σ. Ευρωμπάσκετ 2005). Το κείμενο γίνεται ακόμη πιο αποθεωτικό στη συνέχεια. «Είναι ένας ζωντανός θρύλος, στον οποίο η Λιμόζ θα μπορούσε να εμπιστευτεί την τύχη της» έγραψε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: «Το όνομά του έχει ενθουσιάσει γενιές και γενιές και ήδη πυροδοτεί τα όνειρα των φίλων της Λιμόζ» σημείωσε ο δημοσιογράφος.. «Όποιος θυμάται την ακμή του ελληνικού μπάσκετ είναι αδύνατον να ξεχάσει αυτόν τον άνθρωπο, τον «Δράκο» όπως τον αποκαλεί ο ελληνικός Τύπος».
Ο δημοσιογράφος συνδέει τον Γιαννάκη με τη Γαλλία και το Παρίσι, την πόλη όπου κατέκτησε το πρώτο και μοναδικό Κύπελλο Πρωταθλητριών, το 1996 με τον Παναθηναϊκό. Εν συνεχεία τονίζει την σπουδαία παράδοση που είχε ως παίκτης κόντρα στις γαλλικές ομάδες και κυρίως φορώντας τη φανέλα της Εθνικής. «Μπορείς να τον αγαπάς ή να τον μισείς για την επιθετικότητα που επεδείκνυε, για τη δύναμή του, στοιχεία που αντιπροσώπευαν εκείνη την εποχή, την οσμή της φιλοσοφίας που είχε ολόκληρη η ελληνική ομάδα. Το θυμάμαι σαν να ήταν χθες. Ήταν αξιοσέβαστος ως παίκτης, διότι παρότι ήταν δυναμικός, έπαιζε πάντα καθαρά. Πρόκειται για ένα πολύ σκληρό παλικάρι. Ήταν ο απόλυτα ολοκληρωμένος παίκτης», δήλωσε στην L’Equipe , ο Ρισάρ Ντακουρί, αντίπαλος του Γιαννάκη στις σπουδαίες αναμετρήσεις του Άρη με τη Λιμόζ αλλά και της Ελλάδας με τη Γαλλία που συμπλήρωσε σχετικά με τον νέο προπονητή των «λιμουζό». «Μέσα από την φυσική κατάστασή του, το μυαλό και την τεχνική του έχει το παράστημα ενός ηγέτη. Είχε το απόλυτο δικαίωμα να είναι ηγέτης. Ήταν ένας πολεμιστής, που δεν εγκατέλειπε ποτέ τη μάχη. Ένας ολοκληρωμένος παίκτης. Στη Μικτή Ευρώπης είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω περισσότερο, προσωπικά και παράλληλα να παίξω συμπαίκτης του. Και τότε ανακάλυψα την ποιότητά του ως άνθρωπος. Είναι πολύ γλυκός με τρομερή ποιότητα ψυχής. Και βεβαίως έχει την ικανότητα να ακούει. Θα σε ρωτήσει για την οικογένειά σου και έχει ενδιαφέρον για τους ανθρώπους. Για αυτό το λόγο άλλωστε είναι πολύ πιστός ως φίλος».
