Όσο καλή απόδοση κι αν είχε – που δεν είχε – ο Άρης στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος, το μηδέν στην βαθμολογία είναι αυτό που μετράει. Ευθύνες φυσικά και υπάρχουν γιατί ο Άρης δεν μπορεί να κερδίσει δύο ομάδες που είναι νεοφώτιστες στην κατηγορία (αν και με μεγαλύτερο μπάτζετ, έχει και αυτό τη σημασία του) και εστιάζονται στην τεχνική ηγεσία και τους παίκτες.
Προβληματισμός και ανησυχία υπάρχουν και είναι λογικό γιατί όλοι πολύ γρήγορα φέρνουν στο μυαλό τους όσα συνέβησαν πέρσι την άνοιξη. Πανικός δεν πρέπει να επικρατήσει γιατί ο Άρης μόνο χαμένος βγήκε από την διαχείριση αυτού του πανικού πέρσι. Πέντε προπονητές και τρεις διοικήσεις άλλαξαν για να φτάσει η τελευταία αγωνιστική και να σωθεί η ομάδα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δίνεται ασυλία στον Γιάννη Χατζηνικολάου. Ούτε φυσικά δεν (θα πρέπει να) είναι προβληματισμένος ο Δημήτρης Ηλιάδης, βλέποντας η προσπάθεια που έκανε ο ίδιος και η διοίκησή του όλο το καλοκαίρι για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα να μην αντικατοπτρίζεται στο γήπεδο, παρόλο που ο Χατζηνικολάου είναι προσωπική επιλογή (και στοίχημα) του.
Ο πανικός είναι κακός σύμβουλος και ο Άρης το πλήρωσε πέρσι. Δεν πρέπει να εμφανιστεί στη διοίκηση πανικός και υπάρχει η παραγοντική εμπειρία στον Ηλιάδη για να μη συμβεί κάτι τέτοιο. Το αγωνιστικό πρόβλημα λύνεται με δύο τρόπους. Ή αλλάζεις πρόσωπα ή στηρίζεις πρόσωπα. Ο Ηλιάδης φαίνεται πως προτιμάει την δεύτερη οδό, που είναι πιο δύσκολη σήμερα, γιατί ο Άρης έχει… μηδέν βαθμούς. Είναι πολύ πιο πιθανό να δικαιωθεί από αυτόν τον δρόμο, απ’ ότι αν αρχίσει από την 2η αγωνιστική τις αλλαγές.
Ο Άρης έχει χάσει δύο ματς με παιδαριώδη αμυντικά λάθη και αναποτελεσματικότητα στην επίθεση, αλλά παραμένει ομάδα που είναι σαφώς ποιοτικότερη και πιο “γεμάτη” από την περσινή και έδειξε κατά διαστήματα (δυστυχώς μικρά…) ότι μπορεί να παίξει καλό ποδόσφαιρο.
Το πρώτο ημίχρονο χθες δεν ήταν κακό για τους κίτρινους και τους αδικεί το 0-1, αλλά δυστυχώς ο πανικός έκανε την εμφάνισή του στο δεύτερο μέρος κυρίως στον πάγκο. Ο Χατζηνικολάου μπέρδεψε την ομάδα, παρά την βοήθησε, οι παίκτες δεν είναι άμοιροι ευθυνών, αλλά ούτε ο μεν, ούτε οι δε έγιναν άχρηστοι από τη μια μέρα στην άλλη.
Υπομονή είναι λέξη που προκαλεί… δυσφορία στους φιλάθλους του Άρη και δικαίως, έχουν όμως μάθει να ξέρουν πότε πρέπει να κάνουν και πως. Υπομονή και καθαρό μυαλό πρέπει να έχουν όλοι όσοι είναι εντός των γραμμών και στα γραφεία και διοικούν ή εργάζονται για τον σύλλογο. Μόνο έτσι θα αποφύγουν τον πανικό και τις περσινές γραφικότητες…
