Πολύς λόγος έγινε περί νομιμότητας τον τελευταίο καιρό, κάποιοι ανακάλυψαν τον… εισαγγελέα μέσα τους, άλλοι διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για αυτά που βλέπουν και έχουν μνήμη χρυσόψαρου για αυτά που (έκαναν ότι) δεν βλέπουν.
Όλα αυτά με αφορμή τη μάχη του Άρη (άσχετα με τα μεγάλα προβλήματα και τα εγκλήματα που έχουν κάνει οι παράγοντες του επί σειρά ετών, για τα οποία πρέπει να λογοδοτήσουν) για να αποδοθεί σε μια τυπική διαδικασία η ισονομία, η δικαιοσύνη. Πόση υποκρισία; Στο βωμό των προσωπικών συμφερόντων, της εσωστρέφειας και των προσώπων όλα στο… μίξερ της υποκρισίας!
Ακόμη και η ΕΠΟ, η πλέον αμφιλεγόμενη ποδοσφαιρική ομοσπονδία του πλανήτη, με τους δυο πρώην προέδρους της (Γκαγκάτση και Πιλάβιο) να βρίσκονται στο μικροσκόπιο του εισαγγελέα για σκιές σκανδάλων εκατομμυρίων ευρώ, η ομοσπονδία που αποφασίζει με κανονισμούς… λάστιχο, ανάλογα με τα συμφέροντα των καταστάσεων, κάτω από τη σκιά και τη βρώμικη σκόνη χιλιάδων σελίδων από τις δικογραφίες για τα “ύποπτα” παιχνίδια, ύψωσε τη σημαία της δήθεν νομιμότητας.
Φυσικά και δεν πιστεύουμε ότι τα τηλέφωνα της διαπλοκής έχουν “ανάψει” τις τελευταίες μέρες για να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις σε μια αναβίωση μιας “άλλης παράγκας”. Αυτά δεν.., γίνονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτό… διψάει για δικαιοσύνη! Μην το ξεχνάμε.
Την ώρα λοιπόν, που υπάρχει ΠΑΕ της Θεσσαλονίκης με “παγωμένα χρέη” εκατομμυρίων ευρώ (τα οποία τα παραδέχεται και η ίδια και προσπαθεί να τα… σβήσει φτάνοντας μέχρι τη Βουλή), αλλά παίρνει κανονικά ενημερότητες, αξίζει να “δανειστούμε” μια παράγραφο από την τελευταία ανακοίνωση των “Ιερολοχιτών”.
Για να θυμούνται οι παλιοί και μαθαίνουν οι νεότεροι:
“Έχουμε δει πρωταθλήματα να κατοχυρώνονται στα χαρτιά, ενώ θα έπρεπε να υπάρξει επανάληψη αγώνα…
Έχουμε δει τελικούς κυπέλλου που δεν έληξαν ποτέ, αλλά παρ’ όλα αυτά υπήρξε κυπελλούχος…
Έχουμε δει αγώνες να λήγουν στο 82’…
Έχουμε δει τράπεζες να ανοιγοκλείνουν Κυριακές, την επο να συνεδριάζει ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ σαββατιάτικα για τη συμμετοχή ή μη ενός και μόνο παίκτη, κανονισμούς που καταργούνται και ξαναεπαναφέρονται κατα το δοκούν και ένα σωρό ακόμη παρατυπίες που για να αναφερθούν και μόνο θα χρειαζόταν να γράφουμε μέρες”.
