Τα γενέθλια του Άρη δεν σηκώνουν γιορτές και παχιά λόγια. Υποχρεώνουν όμως με το βάρος των 101 χρόνων τεράστιας ιστορίας και αγώνων, εγρήγορση, ανοιχτά μυαλά, δράση και ενίσχυση του μοναδικού DNA που χαρακτήριζε έναν αιώνα τώρα με υπερηφάνεια την κιτρινόμαυρη οικογένεια.
Μέσα σε αυτόν τον “εφιάλτη” που βιώνει ο Άρης, μια ακόμη δοκιμασία, λες για να κάνει ακόμη πιο δυνατούς όλους μέσα στον σύλλογο, ο “θεός του πολέμου” είναι υποχρεωμένος να ζήσει. Όχι απλά να επιβιώσει, αλλά να αναγεννηθεί.
Την περασμένη Τρίτη, έγιναν τα εγκαίνια ενός νέου συνδέσμου, του Club 1914. Το κέντρο της Θεσσαλονίκης πήρε “φωτιά”, έκλεισε η Τσιμισκή, ακούστηκαν συνθήματα του Άρη, χτύπησε δυνατά η κιτρινόμαυρη καρδιά, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει ζωή…
Είχαν προηγηθεί μερικούς μήνες πριν τα εγκαίνια ενός άλλου, του ARIS Yellow Club. Σε κάθε εκτός έδρας παιχνίδι ο κόσμος του Άρη είναι εκεί και κιτρινίζει τις κερκίδες, χωρίς να κοιτάει ποιος είναι ο αντίπαλος, ποιο είναι το όνομά του. Βρίσκεται εκεί, κοιτώντας μόνο με τα “μάτια της καρδιάς”.
Μέσα λοιπόν σε αυτόν τον “εφιάλτη” που βιώνει ο Άρης, όταν “γεννιέται” ένας σύνδεσμος, όταν η σημαία του Άρη κυματίζει με υπερηφάνεια στην “καρδιά” της Θεσσαλονίκης, τότε, ναι… Υπάρχει ελπίδα για να σταθεί και πάλι στα πόδια ο πληγωμένος γίγαντας.
Αρκεί κάποτε και οι παράγοντες που έχουν το τιμόνι στα χέρια τους να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Είναι η ελάχιστη υπηρεσία που οφείλουν κάποτε να προσφέρουν σε αυτό που υποτίθεται ότι υπηρετούν.
