Οι προσπάθειές του να επιστρέψει στον Άρη τα τελευταία χρόνια δεν «ευδοκίμησαν», ωστόσο, ο Φρανσίσκο Χαβίτο συνεχίζει να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στους «κιτρινόμαυρους», παρότι φέτος αγωνίζεται στην Γκιχουέλο, ομάδα της τρίτης κατηγορίας στην πατρίδα του.
Ο 33χρονος Ισπανός επιθετικός μίλησε στο PRESSARIS για την φετινή πορεία του Άρη, τονίζοντας αρχικά: «Ενημερώνομαι συνεχώς για την ομάδα, είτε από το ίντερνετ, είτε μιλώντας με καλούς μου φίλους από την Θεσσαλονίκη. Εξ΄αρχής, η κατηγορία ήταν δύσκολη. Μπορεί να μην υπάρχουν ομάδες με την ποιότητα των παικτών του Άρη, αλλά έχουν καλούς παίκτες με εμπειρία από την κατηγορία».
Πιστεύεις ότι ο Άρης μπορεί να κερδίσει την άνοδο, παρότι έμεινε αρκετά πίσω;
«Ναι φυσικά. Αυτό το μήνυμα θέλω να στείλω. Ότι μπορούν, αρκεί να δείξουν τα στοιχεία που χρειάζεται στο γήπεδο. Είναι δύσκολο, σίγουρα, γιατί Απόλλων και Λαμία έχουν ξεφύγει. Το πρωτάθλημα έχει, όμως, πολύ δρόμο και σίγουρα θα χάσουν βαθμούς. Αρκεί βέβαια ο Άρης να νικήσει όλους τους αγώνες και κυρίως αυτούς μαζί τους στην έδρα του στο τέλος».
Τι εικόνα έχεις αποκομίσει από το φετινό πρωτάθλημα;
«Είναι πολύ πιο δύσκολο από τα τελευταία χρόνια. Βλέπω πολύ δυνατές ομάδες. Τα γήπεδα είναι δύσκολα, πολλές φορές με κάκιστους αγωνιστικούς χώρους. Ίσως εκεί να παρατηρείται και η δυσκολία του Άρη σε κάποια ματς. Όμως το ήξεραν από την αρχή. Θα έπρεπε να είναι προετοιμασμένοι και γι αυτό. Διαφέρει εξ΄ολοκλήρου με το πρωτάθλημα της πρώτης κατηγορίας».
Πώς είδες την αλλαγή προπονητή;
«Τον Νίκο Κωστένογλου τον ξέρω απ΄όταν ήταν προπονητής στην ΑΕΚ. Τον είχα αντιμετωπίσει τότε. Θεωρώ ότι είναι ένας καλός προπονητής. Πρέπει να συνειδητοποιήσει κι αυτός με τη σειρά του τις απαιτήσεις του συλλόγου. Ο Άρης παραμένει μία πολύ μεγάλη ομάδα, με πίεση και έναν κόσμο που θέλει σύντομα να τελειώσει η περιπέτεια των χαμηλών κατηγοριών».
Σε στεναχώρησε που δεν μπόρεσες να επιστρέψεις;
«Το ήθελα πάρα πολύ και το κυνήγησα όσο μπορούσα. Σημασία για μένα έχει να τα πάει καλά η ομάδα. Ο κόσμος είναι πληγωμένος, αλλά είναι εκεί στο πλευρό της. Μακάρι να παραμείνει μέχρι το τέλος, γιατί τον έχει ανάγκη»
