Ήταν μια χρονιά που όλα έδειχναν ότι στο τέλος θα υπάρξει happy end και δεν θα είχαμε επανάληψη της περσινής όπου αγωνιστικά ο ΑΡΗΣ τα θαλάσσωσε στο τέλος. Φέτος πέντε αγωνιστικές πριν την λήξη της κανονικής περιόδου δεν ήταν λίγοι αυτοί που στοιχημάτιζαν ότι ο ΑΡΗΣ θα ήταν σίγουρα στην 6άδα και ίσως να πετύχαινε και κάτι παραπάνω.
Ήθελε μόλις τρεις νίκες σε πέντε αγώνες με αντιπάλους που οι τρεις θεωρητικά ήταν μικρότερης από αυτόν δυναμικότητας όπως η Καρδίτσα , ο Ιωνικός και το Λαύριο και δυο σαν και αυτόν όπως ο Κολοσσός και ο Προμηθέας .
Όταν όμως χάνεις από Καρδίτσα και Λαύριο έστω και εκτός έδρας είσαι άξιος της μοίρας σου . Μετά δε την ήττα και από τον Κολοσσό στην Ρόδο είχαμε μαι επανάληψη της περσινής ιστορίας. Το άσχημο βέβαια είναι ότι το αγωνιστικό είναι αλληλένδετο με το οικονομικό . Γιατί άλλα είναι τα έσοδα από κεντρικό χορηγό και τηλεοπτικά όταν είσαι τέταρτος και άλλα έβδομος η όγδοος .
Και γι αυτήν την διοίκηση που βρίσκεται σήμερα στην ΚΑΕ και κάνει πολύ σοβαρή προσπάθεια να νοικοκυρέψει την εταιρία και να τακτοποιήσει τα εγκληματικά οικονομικά λάθη κάποιων προκατόχων της ένα παραπάνω ποσό περίπου 200.000 ευρώ θα ήταν σημαντικό βοήθημα .
Το θετικό που κρατάω από την χρονιά που φτάνει ως προς την κανονική διάρκεια στο τέλος της είναι η έμπρακτη εκδήλωση αγάπης του κόσμου προς την ομάδα με τα συνεχή sold out . Κάτι που ετοιμάζει να κάνει και στο τελευταίο παιχνίδι της κανονικής περιόδου με αντίπαλο τον Προμηθέα όπου θα συνοδευτεί από την γιορτή για την ανάρτηση στην οροφή του Παλέ του 22ου τίτλου. (επιτέλους αναγνωρίσθηκε από την ΕΟΚ).
** Το σχόλιο του ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ στο PRESSARIS είναι μια προσφορά του κορυφαίου ζαχαροπλαστείου ΑΜΟΡΕ!
