Σε ηλικία 30 ετών, έχοντας μπροστά του τουλάχιστον τέσσερα χρόνια ενεργούς παρουσίας στο χώρο του ποδοσφαίρου αποφάσισε να αποσυρθεί ο μέχρι πρότινος τερματοφύλακας του Άρη, Γιάννης Φυσέκης.
Για αυτή του την απόφαση και να αφοσιωθεί στο διδακτορικό του στη Νευροβιολογία μίλησε στον ΣΠΟΡ FM ο πρώην γκολκίπερ, ο οποίος δηλώνει πως δεν μετανιώνει για αυτή του την απόφαση.
«Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν εύκολο. Δυστυχώς, δεν σου επιτρέπει η χώρα να το συνδυάσεις και να υπάρχει ένα ειδικό σχολείο. Από εκεί και πέρα, προσπάθησα πολύ και ερχόμουν σε συνεννόηση με προπονητές ή καθηγητές και με καλή θέληση γίνονται όλα.
Στο Πανεπιστήμιο προσπαθούσα στις εξεταστικές Ιουνίου να τελειώνω με όσα μαθήματα μπορούσα. Είναι χρόνια που το σκεφτόμουν. Δεν ήταν εύκολη απόφαση. Δεν υπάρχει εύκολη επιλογή να αγοράσεις κάτι, όχι για κάτι τέτοιο τώρα.
Παρόλα αυτά, έτσι ένιωσα και δεν νομίζω ότι γινόταν αλλιώς. Εκεί είχα φτάσει. Είμαι ήδη στον τρίτο χρόνο του διδακτορικού, ειδικά το εξάμηνο που ερχόμουν σε συνεννόηση με ανθρώπους του Άρη και η έρευνά μου ασχολείται με έναν ιδιαίτερο καρκίνο. Αντιμετωπίζουμε κάποιες δυσκολίες στο οικονομικό, επειδή είμαστε στο ΕΣΠΑ.
Υπάρχουν παιδιά στο ποδόσφαιρο που είναι σκεπτόμενα και έχουν φιλομάθεια. Το θέμα είναι πως το εξηγήσεις μέχρι ενός σημείου. Στο Πανεπιστήμιο ως και ένα σημείο ρωτούσαν για το ποδόσφαιρο. Δεν μπορώ να είμαι απόλυτος, αλλά οι συνθήκες έτσι όπως διαμορφώνονται σε κάνουν να παίρνεις αυτόματα κάποιες αποφάσεις.
Αν η ομάδα ήταν στη Α’ Εθνική, θα ήταν διαφορετικά τα δεδομένα, κράτησα επαφή με τη σχολή και είχα δυνατότητα να την τελειώσει. Θα ήταν μεγαλύτερο το δέλεαρ. Στη συγκεκριμένη κατάσταση, θα έκλινα πάλι προς τα εδώ. Θα συνεχίσω να ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο. Δεν θέλω ακόμα να βρεθώ στο ποδόσφαιρο, είναι τελεσίδικη η απόφαση.
Δεν ονειρευόμουν ότι θα γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Ήρθε από μόνο του όλο αυτό. Εγώ ήξερα ότι όσο προσπαθώ και δουλεύω στην προπόνηση, τότε θα παίζω. Δεν υπάρχει μόνο ταλέντο, είναι και η δουλειά.
Υπάρχει ένα βιβλίο πάνω σε αυτό και λέει ότι κανένα ταλέντο δεν ήταν ταλέντο, αλλά έγινε από την πολλή δουλειά. Έχει αρκετό δίκιο σε αυτό. Σίγουρα πρέπει να υπάρχει και ένας σπόρος, αλλά και πάλι σηκώνει πολύ μεγάλη συζήτηση αυτό το θέμα».
