Τα φιλικά, ειδικά τα πρώτα σε μια προετοιμασία, όταν συνήθως υπάρχουν και απόντες, αφορούν αποκλειστικά και μόνο τα μάτια του προπονητή και των συνεργατών του. Αυτό συμβαίνει τώρα με τον Άρη και τον Παναγιώτη Γιαννάκη.
Ουδείς δίνει πολύ μεγάλη σημασία στο αποτέλεσμα αυτή την εποχή. Ο Γιαννάκης γνωρίζει πολύ καλά πως δεν θα παραταχθεί στο παρκέ στον πρώτο επίσημο αγώνα η ομάδα κόντρα στη Μπάλκαν, τον Παναθηναϊκό ή την Λουκόιλ.
Τώρα περνάει πράγματα, βάζει τις βάσεις της φιλοσοφίας του στην ομάδα, προσπαθεί να προσαρμόσει αυτούς που δεν είναι από την πρώτη μέρα μαζί και ευελπιστεί ότι σύντομα θα κλείσει το ρόστερ και θα μπορέσει σε κάποια φιλικά να έχει την ομάδα πλήρη στην διάθεσή του για το τελικό μοντάρισμα.
Ο Άρης δεν είναι έτοιμος και δεν πρόκειται να είναι απολύτως έτοιμος ούτε στο ξεκίνημα της χρονιάς, διότι ακόμα δεν έχει ολοκληρώσει το ρόστερ του.
Αυτό, όμως, δεν αλλάζει στο παραμικρό την προσπάθεια που καταβάλλει ο “δράκος” και οι παίκτες του κάθε μέρα στο γήπεδο, σε κάθε προπόνηση, σε κάθε φιλικό, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
