Προς το χειρότερο οδεύει το μπάσκετ με την κόντρα που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στην Ευρωλίγκα και την παγκόσμια ομοσπονδία, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο Νίκος Φιλίππου.
Ο παλαίμαχος διεθνής εξέφρασε την πιστή να βρεθεί το συντομότερο δυνατό μία λύση στο συγκεκριμένο ζήτημα για το καλό του αθλήματος, ενώ θεωρεί πως οι δύο προκριματικοί αγώνες με την εθνική ομάδα, δεν επιβαρύνουν τόσο έναν αθλητή.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Νίκος Φιλίππου στον ΣΠΟΡ FM 94,6:
Για το ντέρμπι ΠΑΟΚ-Άρης: «Είναι μακριά οι εποχές που αυτό το ματς καθόριζε τα μπασκετικά δεδομένα στην Ελλάδα. Είναι πάντα μια μεγάλη κόντρα. Και οι δυο ομάδες είναι σε παράξενο mood τα τελευταία χρόνια. Αφενός ο ΠΑΟΚ έχει αλλάξει προπονητή, χάνοντας την ισορροπία του και προσπαθεί να βρει τα πατήματά μου. Από την άλλη, ο Άρης έχει διοικητικά προβλήματα και προσπαθεί ο Γιαννάκης με τη δυναμική του να κρατήσει την ομάδα σε υψηλό επίπεδο. Ο Άρης έχει τις δυνατότητες και τον κόσμο που στηρίζει την ομάδα. Αλλά και οι δύο ομάδες μπορούν να ανέβουν τα σκαλοπάτια και να φτάσουν σε ένα πιο υψηλό επίπεδο».
Για τις αποτυχίες της Εθνικής ομάδας τα τελευταία χρόνια: «Είχαμε καλομάθει τα προηγούμενα χρόνια, αλλά υπήρξαν κάποιες αιτίες που έγιναν αυτά τα πράγματα και δεν είχαμε διακρίσεις. Το 2010 ήταν κάποια γεγονότα που δεν πήγαμε οκτάδα. Το 2011 αποκλειστήκαμε από τη διοργανώτρια. Το 2012 έγινε το μεγάλο κάζο και η ομάδα προσπάθησε να ανασυνταχθεί. Το 2014-15-16 είχαμε το καλύτερο υλικό, αλλά κάτι στράβωνε και χάναμε στα χιαστί. Είμαστε υπερδύναμη στην Ευρώπη. Οι Ιταλοί τι να πουν; Θα πρέπει να πηδάνε από τα… τρένα. Λέμε τώρα για την οκταετία, αλλά από το 1989 πήραμε μετά μετάλλιο το 2005. Όλοι έχουμε απαιτήσεις και αυτό είναι καλό».
Για την κόντρα Ευρωλίγκας-FIBA: «Με την κόντρα αυτή πάμε προς το χειρότερο και όχι προς καλύτερο. Δεν έχει σχέση με πρόσωπα, αλλά με το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Με τις ομάδες, τους παίκτες, μας αφορά όλους. Δεν είναι δυνατό οι κόντρες αυτές να οδηγούν σε εκτροχιασμό. Πρώτα απ’ όλα είμαι με τους παίκτες και δεν γίνεται να μπαίνουν στη μέση. Όμως, πρέπει και οι παίκτες να πάρουν θέση και όχι μόνο εκείνοι που παίζουν, αλλά και εκείνοι που σταμάτησαν. Όλοι γιορτάσαμε πριν από λίγους μήνες την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ του 1987. Αυτό δεν έγινε από την Εθνική ομάδα; Καλό είναι το ευρωπαϊκό μπάσκετ, αλλά αν δεν στηρίξουμε τις εθνικές ομάδες… Δεν είμαστε ΗΠΑ εμείς. Σε τεχνοκρατικό επίπεδο, στις ΗΠΑ οι ομάδες παίρνουν εκατομμύρια από την τηλεόραση και τους σπόνσορες. Πώς να συγκριθείς με το ΝΒΑ;
Το πρώτο ερώτημα που κάνουν στους Ευρωπαίους, όταν πάνε να παίξουν στις ΗΠΑ, είναι αν έχουν αγωνιστεί με την εθνική τους ομάδα. Καταλαβαίνω ότι κουράζονται οι παίκτες. Αλλά τον κύριο Μπερτομέου τον έπιασε ο πόνος για την κούραση των παικτών, που τους βάζει να δίνουν δύο παιχνίδια την εβδομάδα; Πειράζει να παίξουν δύο ακόμη παιχνίδια για την εθνική τους ομάδα; Δεν είναι και τελικοί του παγκοσμίου πρωταθλήματος και αν γίνει σωστή διαχείριση δεν χρειάζεται να παίζουν συνέχεια οι ίδιοι παίκτες.
Η εθνική ομάδα είναι αναπόσπαστο κομμάτι του μπάσκετ. Την Εθνική την αγαπώ και την πονάω. Ακόμη και εκείνοι που δεν διακρίθηκαν στην καριέρα τους, πήραν κάτι από την εθνική τους ομάδα, κάποιο καλό συμβόλαιο. Έχουμε φτάσει, πλέον, πρώτα τα παιδιά να έχουν μάνατζερ και μετά προπονητή, είναι σημείο των καιρών… Να βρεθεί μία λύση, έστω και στο παρά πέντε… Το κύτταρο των παικτών είναι οι ομάδες. Πρέπει να κάνει μισό βήμα ο ένας και άλλο μισό ο άλλος. Πρέπει να βρεθεί λύση για να μην πάει χειρότερα το άθλημα που αγαπάμε όλοι μας».
