Η Red Bull RB19 είναι φέτος ένα από τα πλέον κυρίαρχα μονοθέσια της ιστορίας της Formula 1, o ανταγωνισμός είναι μίλια μακριά, όλη η ομάδα του Μίλτον Κινς είναι χτισμένη πάνω του και λειτουργεί αποκλειστικά με βάση τις δικές του επιθυμίες – όμως θα ήταν μια ψευδαίσθηση να υποπτευθεί κανείς ότι ο Μαξ Φερστάπεν, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχει δει το σπορ, είναι τόσο κυρίαρχος μόνο και μόνο επειδή ισχύουν όλα τα παραπάνω.
Με 10 αγώνες στο πρόγραμμα ακόμη μέχρι το τέλος της σεζόν του 2023, ο Ολλανδός μπορεί κάλλιστα να σπάσει το ρεκόρ του των 15 νικών σε μία σεζόν, που πέτυχε πέρσι. Μπορεί να ισοφαρίσει το ρεκόρ 9 διαδοχικών του Σεμπάστιαν Φέτελ στον επόμενο αγώνα -στο Ζάντβουρτ της πατρίδας του- και μετά να το σπάσει κι αυτό.
Από την άλλη, βεβαίως, θα ήταν επίσης μια ψευδαίσθηση να σκεφτεί κανείς ότι τα ρεκόρ λένε πάντα όλη την αλήθεια. Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι ο Μαξ θα χρειαστεί να αποδείξει τις ικανότητές του με ένα μονοθέσιο περίπου ισάξιο ή λίγο πιο αδύναμο με των υπολοίπων μεγάλων πρωταγωνιστών της F1, πριν του αποδοθεί ο τίτλος του αληθινά σπουδαίου της ιστορίας του σπορ.
Ο Άιρτον Σένα το έκανε στα χρόνια της παρακμής της McLaren στη μετά-Honda διετία, ο Μίκαελ Σουμάχερ στις πρώτες του σεζόν με τη Ferrari, ο Φερνάντο Αλόνσο έχει γίνει πρωταθλητής με πιο αδύναμο μονοθέσιο, ο Λιούις Χάμιλτον πέτυχε εκείνη τη νίκη στη Βραζιλία το ’21. Απομένει να το κάνει και ο Μαξ Φερστάπεν, για να σβήσει και η τελευταία αμφιβολία ότι ανήκει στο επίπεδο των πολύ μεγάλων της ιστορίας.
Η κυριαρχία του Μαξ Φερστάπεν στα φετινά GP με τη Red Bull RB19 -κατά πολλούς το κορυφαίο μονοθέσιο που έχει δει ποτέ η Formula 1- θυμίζει τον αγώνα που ο Χουάν Μανουέλ Φάντζιο σταμάτησε στα πιτς για ένα φλυτζάνι τσάι, και έπειτα επέτρεψε για να κερδίει διά περιπάτου.
Μόνο που αντί για τσάι ο Ολλανδός απασχολείται με συζητήσεις περί -αγωνιστικών- «ανέμων και υδάτων» με τον μηχανικό του, Τζιανπάολο Λαμπιάσε. Τις περισσότερες φορές ο Μαξ δεν χρειάζεται καν να πιέζει την RB19 στα όρια της, κι όταν η ταχύτητα είναι τέτοια έρχεται εύκολα και η αξιοπιστία.
Πόσο απολαυστικό είναι για έναν οδηγό να έχει ένα τόσο κυρίαρχο και τόσο αξιόπιστο μονοθέσιο, και κυρίως ένα που να του ταιριάζει τόσο πολύ; «Είναι καλύτερο από ό,τι περιμέναμε, οπότε ναι, είναι πολύ απολαυστικό. Απλώς απολαμβάνω τη στιγμή, περνάω καλά. Αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν είναι εύκολο» είπε ο Ολλανδός στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που παραχώρησε στην επίσημη ιστοσελίδα της Formula 1 (f1.com).
Κι η επόμενη ερώτηση ήταν αν κάτι τέτοιο στο τέλος γίνεται βαρετό: «Αυτό βασικά δεν κάνει τα πράγματα βαρετά. Γι’ αυτό είμαι εδώ. Θέλω να είμαι εδώ. Θέλω να κερδίζω. Να είμαι στην κορυφή. Αυτό κάνει πολύ πιο απολαυστικό το αγωνιστικό τριήμερο. Αν ξέρεις ότι δεν μπορείς να κερδίσεις, ότι δεν έχεις ελπίδα, αυτό είναι το βαρετό για μένα. Οπότε είναι το αντίθετο», απάντησε ο Ολλανδός.
Και συνέχισε, μιλώντας για τη συνεχιζόμενη επιτυχία του: «Βάζω τον εαυτό μου σε πολύ μεγάλη πίεση για να μπορέσω να αποδώσω όσο μπορώ. Η ομάδα κάνει επίσης το ίδιο, θέλουν πάντα να είναι όσο καλοί μπορούν να είναι.
Φυσικά, κάποιοι αγώνες δείχνουν πιο εύκολοι από άλλους, ορισμένες φορές όλα έρχονται πιο εύκολα, αλλά νομίζω ότι αυτή είναι η δύναμη της ομάδας: θέλουμε πάντοτε να είμαστε οι καλύτεροι που μπορούμε, πάντα να βελτιωνόμαστε. Γι’ αυτό τα πάμε τόσο καλά αυτό τον καιρό».
Σε ερώτηση για το αποτύπωμα που αφήνει στην ιστορία της F1, στην 9η διαδοχική του χρονιά στο σπορ, ο 25χρονος απάντησε: «Απλώς ζω τη στιγμή. Αφοσιώνομαι σε κάθε αγωνιστικό τριήμερο. Φυσικά κερδίζουμε πολλά ως ομάδα, αλλά δεν ήταν ποτέ αυτός ο στόχος, να προσπαθήσουμε να μπούμε στα βιβλία της ιστορίας. Επικεντρώνομαι μόνο σε ό,τι βρίσκεται μπροστά μου».
Παρά την τεράστια επιτυχία του, όπως, η αναζήτηση της οδηγικής τελειότητας δεν τελειώνει ποτέ: «Ο στόχος κάθε χρονιά είναι να προσπαθείς να γίνεις καλύτερος. Νομίζω πως αυτό στις μέρες μας έχει να κάνει περισσότερο με την εμπειρία, δεν έχει να κάνει με την ωμή ταχύτητα ή το γυρολόγιο. Μαθαίνεις από όλα όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν, και προσπαθείς να γίνεις καλύτερος οδηγός μέσω αυτών.
Προσπαθείς να συνεχίζεις να βελτιώνεσαι. Κάθε τριήμερο υπάρχουν πράγματα για τα οποία σκέφτεσαι ‘α, αυτό θα μπορούσε να είχε γίνει καλύτερα ή θα μπορούσαμε να το είχαμε εκτελέσει καλύτερα στον αγώνα’, και στον επόμενο αγώνα προσπαθείς να τα καταφέρεις πιο καλά», πρόσθεσε ο Ολλανδός.
Και συνέχισε: «Σε ορισμένα τριήμερα πιθανότατα είμαστε πολύ κοντά [στο να είμαστε τέλοιοι], όμως σε άλλα τριήμερα νιώθω ότι δεν πάνε όλα όπως θα έπρεπε. Όμως, αυτή είναι η ομορφιά του αθλητισμού, να ξέρεις ότι ορισμένες φορές ήσουν τέλειος και άλλες φορές θα μπορούσαν κάποια πράγματα να είχαν πάει καλύτερα».
Τέλος, μιλώντας για τη γενική εντύπωση ότι είναι πάντα πολύ σκληρός κριτής του εαυτού του, θυμώνοντας ακόμα και με το μικρότερο σφάλμα, ο 25χρονος είπε: «Αυτός είναι ο τρόπος που μεγάλωσα, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργώ πάντοτε. Αυτό είναι που απαιτώ από τον εαυτό μου. Και από τους ανθρώπους γύρω μου. Οπότε, για μένα αυτό είναι το φυσιολογικό».
