Ο Βαγγέλης Πλατέλλας αποχαιρέτησε τον Άρη. Έφυγε σαν φίλος και σαν φίλο τον αποχαιρέτησε ο Άρης… Στην ποδοσφαιρική διάλεκτο θα μπορούσαμε να μιλήσουμε ανοιχτά για ένα “βελούδινο διαζύγιο”, αλλά σε μια τόσο έντονα συναισθηματικά φορτισμένη περίοδο για την κιτρινόμαυρη οικογένεια, οφείλουμε είναι να πούμε κάποια πράγματα με το όνομά τους.
1. Ο Πλατέλλας ήρθε στον Άρη πέρσι, ως επιλογή του Καρυπίδη 100%, από το… παράθυρο. Την τελευταία μέρα των μεταγραφών. Ήρθε και βοήθησε τα μέγιστα για την άνοδο στην Σούπερ λίγκας. Ήταν από τους πιο ποιοτικούς παίκτες (αν όχι ο πιο ποιοτικός) σε μια ομάδα “ειδικού σκοπού”, σε ένα πρωτάθλημα ιδιαίτερο, περίεργο, όπου είχε πολλές καλές στιγμές, είχε και μέτριες. Το τελικό “ταμείο” είναι απόλυτα θετικό. Και για την δική του παρουσία και για την ομάδα.
2. Ο Άρης ήθελε να συνεχίσει την συνεργασία μαζί του, το ίδιο και ο Πλατέλλας. Αμοιβαία τα αισθήματα, αλλά αυτά από μόνα τους δεν αρκούν… Μέσα σε λιγότερο από δέκα μήνες αναπτύχθηκαν ισχυροί δεσμοί, παίκτη και κιτρινόμαυρου οργανισμού. Ο Άρης πήρε ουσία, ο παίκτης βγήκε και πάλι στο προσκήνιο. Από κει και πέρα, όπως επιβεβαιώνουν και οι δυο πλευρές (ΠΑΕ, παίκτης) υπήρχε προφορική συμφωνία ανάμεσα τους. Όμως ποτέ δεν έφτασαν στο τελικό στάδιο των υπογραφών. Για ουσιαστικούς λόγους. Δεν είναι θέμα καλού και κακού πάντα η παραμονή ή η αποχώρηση ενός παίκτη. Παίζουν πολλά ρόλο και όχι μόνο το αγωνιστικό κομμάτι.
3. Ο Πάκο Ερέρα πήρε την ευθύνη της απόφασης. Ήταν αυτός που ζύγισε τα δεδομένα, σε σχέση με τους παίκτες που θέλει να φέρει στον Άρη, τον σχεδιασμό της ομάδας, αλλά και τις οικονομικές της δυνατότητες. Κι αυτός έκρινε (καλώς ή κακώς) – και φυσικά θα κριθεί η επιλογή του στο χορτάρι και εκ του αποτελέσματος- ότι αντί του Πλατέλλα, μπορεί να αποκτηθεί ένας άλλος και κατά την γνώμη του καλύτερος παίκτης. Γι αυτή του την επιλογή, φυσικά, δεν θα κριθεί τώρα, αλλά σε ένα χρόνο από τώρα.
4. Ο Ισπανός προπονητής δεν θεωρεί τον Πλατέλλα κακό παίκτη. Όμως προφανώς έχει στο μυαλό του πως με τα συγκεκριμένα χρήματα, που θα δίνονταν στον Πλατέλλα μπορεί να βρει παίκτη με χαρακτηριστικά που ταιριάζουν περισσότερο στο δικό του τρόπο παιχνιδιού, στην δική του φιλοσοφία… Απλά και ξεκάθαρα. Για παίκτη πρώτης επιλογής και όχι εναλλακτικές λύσεις.
5. Το διαζύγιο ήρθε με βελούδινο τρόπο. Βήμα προς τα μπροστά. Μετά από πολύ καιρό, ένας παίκτης δεν φεύγει “σαν εχθρός”, αλλά σαν φίλος, γιατί πολύ απλά δεν τα βρήκε με την ομάδα του Άρη, επιλέγοντας να πάει στον ΟΦΗ, όχι στην ΑΕΚ ή στον Ατρόμητο που έπαιξε ή στον Ολυμπιακό… Και μόνο αυτή η αναφορά στην επόμενη ομάδα του παίκτη, θα μπορούσε να κόψει κάθε άλλη συζήτηση… Για ευνόητους λόγους.
7. Εδώ προκύπτει η ουσία, κατά την ταπεινή μας άποψη. Η οποία έχει δυο παραμέτρους:
Α. Να μην πέσει ο Άρης στην παγίδα της προσωπολατρείας και να διχαστεί για έναν (μεν) καλό παίκτη, ο οποίος τραβάει τον δρόμο του και στην προκειμένη περίπτωση κρίθηκε ότι δεν θα συνεχίσει.
Β. Να υπάρξει η ευθύνη της απόκτησης καλύτερου παίκτη στη θέση του. Ευθύνη που βαρύνει τις επιλογές του νέου τεχνικού, με τις οικονομικές πλάτες της διοίκησης. Όλοι οι φίλοι του Άρη θέλουν, περιμένουν, απαιτούν έναν πολύ καλύτερο παίκτη, όπως προαναγγέλλεται.
Απλά, τίμια, ποδοσφαιρικά, παλικαρίσια…
