Κακά τα ψέματα, το γήπεδο το τραβάει το μπινελίκι του.
Είναι αδύνατο να ασχολείσαι σοβαρά με την μπάλα και να μην έχεις «στολίσει» επανειλημμένα παίκτες/προπονητές/διαιτητές.
Κι είναι λιγότερο πιστευτός από σύζυγο που συλλαμβάνεται εν ώρα καβαλαρίας και ψελλίζει «αγάπη μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις» όποιος ισχυρίζεται ότι δεν έχει τσοντάρει κι αυτός το κατιτίς του σε… υβριστικό παραλήρημα κάποιας εξέδρας.
Όσο κατακριτέα κι αν ήταν λοιπόν, ας μην υποκρινόμαστε ότι πέσαμε απ’ τα σύννεφα με τα συνθήματα εναντίον Διαμαντίδη και Σπανούλη τη βδομάδα που πέρασε. Και ας παραδεχθούμε κάτι άλλο:
Όταν είναι έξυπνο, όταν έχει χιούμορ και όταν δεν αναφέρεται χυδαία σε μανάδες/συζύγους/οικογένειες, το μπινελίκι στο γήπεδο μπορεί να είναι ανεκτό. Και πολλές φορές απολαυστικό, ακόμα και γι’ αυτούς στους οποίους… απευθύνεται.
Όχι φυσικά για λόγους μαζοχισμού. Μα επειδή τα «θύματα» αποδέχονται κι εκείνα τον γνήσιο ποδοσφαιρικό χαβαλέ που όσο χαμηλώνουν οι κατηγορίες, τόσο περισσότερο αυξάνεται. Αυτόν που μπορεί να κάνει ενδιαφέρουσα ακόμα και την παρακολούθηση του Σκούρβουλα-Πηγαϊδάκια για τη Β’ ΕΠΣ Ηρακλείου. Και αυτόν που υπενθυμίζει ότι «το γήπεδο δεν είναι όπερα».
Με επίκεντρο λοιπόν τον διαιτητή, κυριότερο αποδέκτη τις περισσότερες φορές (λόγω απόστασης) τον επόπτη και στόχους επίσης παίκτες και προπονητές, εκτοξεύονται κάθε Σ/Κ «διαμάντια». Ατάκες που είτε προέρχονται από 45άρη κολλημένο στο συρματόπλεγμα, είτε από μαγκίτη με το τσιγάρο στραβωμένο στο στόμα, είτε από καταπιεσμένο εκ της συζύγου στο σπίτι, θα μπορούσαν να… πουληθούν από τους επινοητές τους. Όπως, ας πούμε, αυτές…
Το σκηνικό: Ο επόπτης (αυτά τα «βοηθός διαιτητή» δεν περνάνε εδώ) έχει κάποια κιλά παραπάνω. Το πιθανότατο σύγκαμα στα μπούτια και το προσεχώς μπόι στην κοιλιά δυσκολεύουν την προσπάθεια να βρίσκεται στην ίδια ευθεία με τον αμυντικό. Η κινητικότητά του συναγωνίζεται τον Κολοκοτρώνη στη Σταδίου.
Η ατάκα: «Πού σαι, λάινσμαν, στην ίδια ταβέρνα γυμναζόμαστε…»
Το σκηνικό: Ο διαιτητής έχει εκνευρίσει την εξέδρα με τα σφυρίγματά του. Έχουν αρχίσει ήδη κάποιες πρώτες αναφορές στο οικογενειακό του βιβλιάριο. Και κάποιος καλλιτέχνης, αντί να τον αποκαλέσει «κερατά», βρίσκει έναν πιο αινιγματικό τρόπο να του το ευχηθεί:
«Η ατάκα: «Να γυρίσεις, ρε γ…ενε, σπίτι και να βρεις τις παντόφλες σου ζεστές».
Το σκηνικό: Σε γήπεδο Β’ Εθνικής, όπου η απόσταση κιγκλιδώματος-αγωνιστικού χώρου ισούται σχεδόν με το «κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας», αντίπαλος που νωρίτερα είχε κάνει το λάθος να σκοράρει, σωριάζεται από τάκλιν. Γλυκύτατος κύριος, με τις φλέβες πεταγμένες από τ’ αυτιά, πλησιάζει και βάζει το πρόσωπο του ανάμεσα στα κάγκελα…
Η ατάκα: «Έμπολα, κ…όλη»!
Το σκηνικό: Αθηναϊκή ομάδα αντιμετωπίζει επαρχιακή. Στην απέναντι εξέδρα μια 30αριά οπαδοί των φιλοξενούμενων -που δεν έχουν ταξιδέψει από τον τόπο τους, αλλά ζουν στην πρωτεύουσα. Εκνευρισμένος από τη φασαρία τους, πολιτικά ευαισθητοποιημένος φίλος των γηπεδούχων αποφασίζει να τους προσβάλλει…
Η ατάκα: «Ετεροδημότεεεεεεεεεεεεες»!!!
Το σκηνικό: Παππούς έχει γίνει έξαλλος με τον αντίπαλο προπονητή. Του μοιάζει αδιανόητο το θράσος να έχει έρθει «μέσα στο σπίτι» μας και να δίνει όρθιος οδηγίες στην ομάδα του. Αποφασίζοντας λοιπόν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση απ’ το να τον φτύσει, ξεκινά με τον λαιμό την γνωστή διαδικασία παραγωγής του μεζέ. Ωστόσο, αμέσως μετά το «γκλχμπρτβσφς» και ακριβώς πριν την εκτόξευση, πετάγεται νεαρός:
Η ατάκα: «Όχι, ρε θείο, το καλύτερο πετάς»!
Το σκηνικό: Στημένη φάση και οι παίκτες προσπαθούν να κερδίσουν καλύτερη θέση στην περιοχή. Ο στόπερ των γηπεδούχων, γεροδεμένος και «μπαρουτοκαπνισμένος» σε γήπεδα με γαρμπίλι, εμποδίζει τον σέντερ φορ των φιλοξενούμενων να πλησιάσει την εστία. Οπαδός του δίνει συμβουλή για το πώς θα τα καταφέρει καλύτερα:
Η ατάκα: «Σάκη, βαλ’ του και λίγο δάχτυλο»!
Το σκηνικό: Παιχνίδι της Αναγέννησης Καρδίτσας. Η εξέδρα «μπαρούτι» με τις υποδείξεις του επόπτη. Αφού έχει εξαντληθεί κάθε χαρακτηρισμός και του έχει προταθεί κάθε εναλλακτικός τρόπος χρήσης της σημαίας, κάποιος σκέφτεται να καταραστεί την άλλη σημαία (του).
Η ατάκα: «Ρε π…στη πλαϊνέ, να σου ξεραθεί η κατουρήθρα»!
Το σκηνικό: Σε παιχνίδι Νέων (!) οπαδός έχει πάει κωλοφεράντζα τον διαιτητή. Ασχολείται μαζί του (και με τις δραστηριότητες όλων των μελών της οικογένειάς του) από το πρώτο λεπτό. Και στην προσπάθεια να τον τσιγκλήσει, δεν διστάζει να γυρίσει τον χρόνο πολύ πίσω…
Η ατάκα: «Κρίμα ρε που χαιρόταν ο μπαμπάς ότι έκανε τον γιο. Πού να ήξερε τι μα…ας είναι»!
Το σκηνικό: Ο Ολυμπιακός έχει ξεκινήσει τη σεζόν με τον χειρότερο τρόπο. Έχει αποκλειστεί μήνα Αύγουστο από την Ευρώπη. Μετά λοιπόν το δεύτερο παιχνίδι με την Μακάμπι οπαδός έχει πάει στου Ρέντη για κράξιμο. Κι όταν φτάνει ο Έβαλντ Λίνεν, του φταίει ανάμεσα σε άλλα ΚΑΙ η γνωστή συνήθεια του Γερμανού να σημειώνει την ώρα του αγώνα…
Η ατάκα: «Κάθεσαι και μου γράφεις… Τι γράφεις, μυθιστόρημα;»
Το σκηνικό: Ο ρέφερι τα ‘χει κάνει μαντάρα. Η εξέδρα έχει ανεβάσει μποφόρ και το συμπέρασμα ότι «είναι πιανόλα» μοιάζει πλέον δεδομένο. Ώσπου ευρηματικός οπαδός αποφασίζει να κάνει ένα πείραμα…
Η ατάκα: «Κύριε διαιτητά; (γυρίζει). Μπα, γυρνάς και με το «κύριε»; Νόμιζα μόνο με το «μ…ας» γυρνάς»!
Το σκηνικό: Φίλος των γηπεδούχων εκφράζει τα παράπονά του στον επόπτη με κίνηση τρέιλερ πίσω από το συρματόπλεγμα, υπενθυμίσεις ότι μπορεί να είναι το τελευταίο του παιχνίδι (γενικώς) και προτροπές επαγγελματικής απασχόλησης στη Λεωφόρου Συγγρού. Κι όταν κατεβάζει στροφές, ο προβοκάτορας κάμεραμαν φροντίζει να τον κουρδίσει υποδεικνύοντας ότι «γελάει, γελάει»…
Οι ατάκες:
Το σκηνικό: Παίκτης των φιλοξενούμενων κερδίζει επιθετικό φάουλ στην περιοχή του. Η εξέδρα δεν χάνει την ευκαιρία -αφού βρέθηκε μπροστά της- για λίγο bullying. Ο αρχηγός όμως δεν μασάει. Και στην προτροπή να κόψει την μπάλα για να δώσει τόπο στα νιάτα, δίνει πληρωμένη απάντηση…
Η ατάκα: «Αφού δεν μπορούν να με περάσουν οι δικοί σου, θα παίζω εγώ μια ζωή»!
Το σκηνικό: Ο επόπτης το έχει παρακάνει. Ανάποδα πλάγια, γκολ (που φάγαμε εμείς οι γηπεδούχοι) οφσάιντ, ρουφιανιές στον ρέφερι να γίνουν συστάσεις απ’ τα μεγάφωνα. Πρώτα λοιπόν εξαντλούνται κλασικές υπενθυμίσεις όπως αυτή…
Κι αφού έχουν σωθεί ψιλά στις τσέπες, μπουκάλια από τον πλανόδιο και η υπομονή του ποιητή της εξέδρας, εκείνος επιστρατεύει μια από τις πιο φαρμακερές κατάρες όλων των εποχών!
Η ατάκα: «Ρε π…στη λάινσμαν, που να γυρίσουνε οι φτέρνες σου ανάποδα και αντί να πηγαίνεις, να ‘ρχεσαι»!
Πηγή: sport-fm.gr
