Ο Άρης όπως εξελίχθηκε ο αγώνας της Τρίπολης έχει την πικρή γεύση ότι… άγγιξε την νίκη, αλλά την έχασε μέσα από τα χέρια του, με ένα αυτογκόλ στα τελευταία λεπτά. Η απώλεια σημαντική σε μια καμπή του πρωταθλήματος, όπου δεν υπάρχει η πολυτέλεια για να πεταχτούν βαθμοί στα σκουπίδια, όπου κάθε πόντος είναι πολύτιμος.
Οι κίτρινοι μετρούν πάντως και κάποια ατομικά κέρδη, από την παρουσία τριών παικτών. Σωκράτης Διούδης, Γιάννης Γιαννιώτας, Δημήτρης Σουνάς ήταν τα κέρδη αυτά από την λασπομαχία της Τρίπολης.
Σουνάς: Θετικότατη εμφάνιση από τον νεαρό τερματοφύλακα. Οι ικανότητές του είναι δεδομένες, όπως επίσης και η ετοιμότητά του για μια θέση που χρειάζεται εμπειρία. Παρά το νεαρό της ηλικίας του δείχνει ότι «το έχει». Μπορεί να ήταν άτυχος στη φάση της ανατροπής, όμως αποκατέστησε την τάξη με την εξαιρετική του απόκρουση στο πέναλτι.
Γιαννιώτας: Ήταν με διαφορά ο κορυφαίος του Άρη, ίσως ο καλύτερος του γηπέδου. Με λίγη προσοχή θα μπορούσε να είχε πετύχει κι άλλο γκολ στα πρώτα λεπτά του δευτέρου μέρους. Σε κάθε περίπτωση κάνει τη διαφορά στην εντεκάδα και αποτελεί το βασικό κίνδυνο για την αντίπαλη ομάδα. Έπαιξε πιο απελευθερωμένος μπροστά και αυτό βοήθησε την ομάδα.
Σουνάς: Ξεκίνησε την χρονιά με σκαμπανεμβάσματα. Ελπίδες πολλές από την προετοιμασία, μετριότητα στη συνέχεια και απόδοση στα ρηχά νερά. Την Κυριακή «κολύμπησε» στα βαθιά νερά δείχνει ότι κερδίζει εμπειρίες και αυτοπεποίθηση, ειδικά μετά το πρώτο γκολ που πέτυχε με τον Ατρόμητο. Μπορεί να εξελιχθεί σε υπολογίσιμη μονάδα, εφόσον δουλέψει ο ίδιος σκληρά (έχει δρόμο μπροστά του) και βοηθηθεί από τον προπονητή του.
