Στις 11 Φεβρουαρίου ο Γιάννης Αθηναίου έκανε την πρώτη κυβίσθηση, ανακοινώνοντας μέσα από το επίσημο σάιτ του Άρη ότι δεν επιθυμεί να αποχωρήσει. Είναι θέμα ημερών (ή και ωρών) να κάνει την ανακυβίσθηση και να αποχωρήσει από τον Άρη, γιατί αυτό επιθυμεί από τότε που έφυγε ο Βαγγέλης Αγγέλου!
Ο Αθηναίου λίγες βδομάδες μετά την φυγή του Αγγέλου άρχισε να μην νιώθει άνετα στην ομάδα. Ο ατζέντης του, ίδιος με αυτόν που εκπροσωπεί τον Αγγέλου, έκανε διερευνητικές επαφές στην Ευρώπη για να βρει ομάδα στον πελάτη του. Ο Αθηναίου ήξερε για όλες τις κινήσεις. “Χτύπησε” πολλές πόρτες, κυρίως στην Τουρκία, αλλά δεν βρήκε καμία ανοικτή. Η πρόταση της Αρμάνι ήταν ίσως η πιο αξιόλογη για τον Αθηναίου, αν και κατά πάσα πιθανότητα θα έχει ρόλο “safe player” δηλαδή θα συμμετέχει στις προπονήσεις και δεν θα παίζει.
Στον Αθηναίου οφείλεται μόνο μία δόση συμβολαίου, του Φεβρουαρίου. Ο Άρης μέχρι και χθες προσπαθούσε να εξασφαλίσει κάποια χρήματα από την ιταλική ομάδα, αλλά δεν τα είχε καταφέρει, σύμφωνα με πληροφορίες που πηγάζουν από την Ιταλία. Ο Αθηναίου είχε όρο στο συμβόλαιό του ότι μπορεί να φύγει αν παραμείνει απλήρωτος για 30 ημέρες. Τυπικά το δικαίωμα αυτό θα το αποκτήσει μέσα στη βδομάδα (αν θεωρηθεί ότι θα έπρεπε να έχει πληρωθεί 28/2).
Ο Άρης δεν κερδίζει κάτι επί της ουσίας σε οικονομικό επίπεδο. Απλώς γλιτώνει κάποια χρήματα που θα έπρεπε να δώσει στον Αθηναίου ως το τέλος της χρονιάς. Αγωνιστικά χάνει σαφώς, όχι μόνο γιατί ο 26χρονος γκαρντ έκανε εξαιρετική χρονιά για τα δεδομένα του, αλλά γιατί δεν μπορεί να αντικατασταθεί λόγω του απαγορευτικού της FIBA. Και δεν θα μπορεί ούτε του χρόνου, αν δεν αρθεί το απαγορευτικό.
Δεν μπορεί να υπάρχει όφελος ούτε από αυτή την αποχώρηση (όπως δεν υπήρξε με του Αγγέλου, καθώς η ομάδα αποδιοργανώθηκε, έπαιξε χωρίς προπονητή τρία ματς και έχασε τα δύο) και φυσικά ο Άρης χάνει μεγάλο μέρος των δυνατοτήτων του στην προσπάθεια που θα κάνει για να βγει έκτος στην κανονική διάρκεια.
Πρέπει πάντως να υπάρξει επίσημη τοποθέτηση της διοίκησης μετά και από την διαφαινόμενη δεύτερη αποχώρηση μέλους της ομάδας, επίσης σε μια κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος, για να διευκρινιστούν οι συνθήκες μέσα από τις οποίες οδηγούνται προπονητής και κορυφαίος παίκτης σε τέτοιες αποφάσεις. Σαφώς και η ομάδα είναι πάνω από όλα και θα προχωρήσει, όμως όταν ο προπονητής και ο καλύτερος παίκτης σε διάστημα τριών μηνών αποχωρούν από ένα πλάνο τριετίας, κάτι συμβαίνει…
