Ο Βαγγέλης Αλεξανδρής θέλει να πληρωθεί χρήματα δεδουλευμένα και ορθώς τα ζητάει, γιατί πολύ απλά τα δούλεψε. Η προσφυγή των 110.000 ευρώ είναι η νομική διαδικασία για την εξασφάλιση αυτών των χρημάτων, που φυσικά δεν είναι το συγκεκριμένο ποσό. Ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά πως η ΣΑΡΙΣΑ είχε συμφωνήσει μαζί του για να του καλύψει το συμβόλαιο.
Στις 21 Ιουλίου 2011 η ΣΑΡΙΣΑ με ανακοίνωσή της είχε τονίσει χαρακτηριστικά πως “η αστική μη κερδοσκοπική εταιρία ΣΑΡΙΣΑ συστάθηκε επισήμως το Νοέμβριο του 2009 από 18 μέλη της Αρειανής οικογένειας και σήμερα αριθμεί 25. Μέχρι και σήμερα ο πρωταρχικός σκοπός της εταιρίας παραμένει η επικουρική, οικονομική στήριξη της ΚΑΕ Άρης… Η ΣΑΡΙΣΑ, με βαθιά συναίσθηση του καταστατικού της σκοπού και των αισθημάτων της απέναντι στην καλαθοσφαιρική ομάδα του συλλόγου μας, παρά την εύλογη πικρία της, αποφάσισε τη συνέχιση της οικονομικής ενίσχυσης της ΚΑΕ με την απευθείας κάλυψη συγκεκριμένων αγωνιστικών δαπανών (συμβόλαια προπονητικού τιμ και ενδεχομένως καλαθοσφαιριστών που θα επιλέξει το Δ.Σ. της ΚΑΕ ΑΡΗΣ) προκειμένου να μπορέσει η ΚΑΕ να ανταποκριθεί στις τρέχουσες οικονομικές της υποχρεώσεις…”.
Τώρα που δεν υπάρχει ΣΑΡΙΣΑ, γιατί έχει αδρανοποιηθεί η συγκεκριμένη προσπάθεια ποιος θα πληρώσει τον Έλληνα τεχνικό; Θα πρέπει να βγουν μπροστά και να λύσουν το θέμα όλοι όσοι του είχαν δώσει τότε τον λόγο τους, το χέρι τους, όλοι όσοι υπέγραψαν την συγκεκριμένη ανακοίνωση, για να στηρίξουν πρωτίστως την προσπάθεια που κάνει από πέρσι ο Λευτέρης Αρβανίτης, τον οποίο πρώτοι από όλους αυτοί στήριξαν στη νέα διοικητική σελίδα του Άρη.
Εννοείται πως για τα περσινά οφειλόμενα, ο Αλεξανδρής θα πρέπει να έρθει σε συζήτηση με την νυν διοίκηση…
