Μπορεί το τελευταίο διάστημα να κέρδιζε, αλλά ο Άρης… “φλέρταρε” με την γκέλα εδώ και καιρό.Και δυστυχώς δεν κατάφερε να την αποφύγει στην κρισιμότερη καμπή του πρωταθλήματος.
Στο χθεσινό παιχνίδι στη Δράμα αυτό που απογοήτευσε πιο πολύ πέρα από την ήττα ήταν η εμφάνιση…
Στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου της Δόξας εμφανίστηκε ένας Άρης χωρίς αγωνιστικό προσανατολισμό κατά βάση και το κυριότερο χωρίς… νεύρο.
Απέναντι σε μία ομάδα από τις -κατά γενική ομολογία- καλύτερες του πρωταθλήματος οι “κίτρινοι” έδειξαν ανήμποροι να επιβάλλουν τον ρυθμό τους, να εμφανίσουν στο χορτάρι την ανωτερότητα τους σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο ή έστω να πάρουν μία ακόμα… επαγγελματική νίκη και στην χειρότερη των περιπτώσεων μία ισοπαλία.
Οι παίκτες του Ανδρέα Παντζιαρά έφτασαν στη νίκη δείχνοντας καθ΄ όλη τη διάρκεια του 90λεπτου αυτό που έλειπε αδικαιολόγητα από τον χθεσινό Άρη. Πάθος…
Οι περισσότερες μονομαχίες ένας με έναν και στις τρεις γραμμές χάθηκαν με τους παίκτες του Άρη να δείχνουν έξω από τα νερά τους σε ένα από τα πιο δύσκολα και κρίσιμα παιχνίδια της φετινής χρονιάς.
Η ανάπτυξη του παιχνιδιού αργή, με πολλά λάθη στο χώρο του κέντρου και μηδαμινές μεταβιβάσεις προς την επίθεση, υποχρεώνοντας τους Πόι και Καπνίδη να παίζουν αρκετά πίσω από τις θέσεις τους.
Το σίγουρο είναι ότι με εμφανίσεις σαν τις χθεσινές, τα όποια “στραβοπατήματα” του Πανσερραϊκού και της Καβάλας δεν θα είναι αρκετά για τον Άρη, ώστε να επιτύχει στο τέλος την άνοδο…