Από διαφορετικούς «κόσμους» έφτασε το τελευταίο ένα παρόμοιο μήνυμα, τα οποίο μπορεί να είναι άκρως διδακτικό για τον Άρη. Το πρώτο από τους δικηγόρους που έχουν εμπλακεί με την πρώτη αίτηση της υπαγωγής στο άρθρο 99. Το δεύτερο από έναν καταξιωμένο ποδοσφαιριστή που έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης, τον Άγγελο Χαριστέα και έζησε για πολλά χρόνια εκτός των συνόρων.
Μίλησαν για τη διχόνοια, την εσωστρέφεια, την αντιπαλότητα. Οι δικηγόροι αναφέρθηκαν στην καταστροφική διχόνοια και στην κρίση που έρχεται ακόμη μεγαλύτερη εάν δεν μπει ένα τέλος.
Ο Χαριστέας χρησιμοποίησε ακόμη πιο σκληρή γλώσσα, αλλά αναφέρθηκε για την τακτική της πλήρους απαξίωσης όλων που πέρασαν από τον σύλλογο ή προσπάθησαν να είναι κοντά. Μήπως ψέματα είναι; Πόσοι και πόσοι παράγοντες, παίκτες, προπονητές που πέρασαν από τον Άρη, απαξιώθηκαν.
Μέχρι όμως που ο Άρης έπιασε πάτο, με τον τρίτο υποβιβασμό και το φάσμα του οικονομικού κραχ προ των πυλών.
Για να έχουν λοιπόν αξία οι δηλώσεις αυτές και πει κάποιος ότι έπιασαν τόπο, το συμπέρασμα πρέπει να είναι ένα: όταν μπει ένα τέλος στη διχόνοια και στην απαξίωση, τότε μπορεί να ξεκινήσει η συζήτηση για να έχει τύχη ο Άρης την επόμενη μέρα. Να βρεθεί ένας κοινός κώδικας ώστε να υπάρχει ο περιβόητος κοινός στόχος…
Διαφορετικά, ο σύλλογος, τα μέλη του και οι οπαδοί του, θα ανακυκλώνουν την ίδια ιστορία, σε ένα φαύλο κύκλο, χωρίς αρχή, τέλος και κυρίως χωρίς διέξοδο.
Χωρίς φυσικά, το παραπάνω να αποτελεί την διαγραφή ή την αμνησία των εγκληματικών λαθών που έγιναν τα τελευταία χρόνια…
