Ο Ανρί Μισέλ, έφυγε χθες σε ηλικία 70 ετών από τη ζωή, με το γαλλικό ποδόσφαιρο να θρηνεί την απώλεια μίας μεγάλης προσωπικότητας για τη χώρα.
Το πέρασμα από τον Άρη…
Στις αρχές του Ιουλίου του 2001 ο μεγαλομέτοχος του Άρη, Δημήτρης Κοντομηνάς, φέρνει ένα μεγάλο όνομα στη θέση του προπονητή της ομάδας.
Το όνομα του Μισέλ Ανρί ήταν πολύ γνωστό στον διεθνή χώρο, με θητεία στις μικρές εθνικές της Γαλλίας, αλλά και σε εθνικές ομάδες, όπως του Καμερούν, του Μαρόκου και των Αραβικών Εμιράτων. Γεννημένος στις 29 Οκτωβρίου 1947, ο Ανρί ήταν ένας προπονητής που είχε την εμπειρία και τις ικανότητες να οδηγήσουν τον Άρη ψηλά. Ωστόσο η έλευση του Γάλλου έρχεται με μια ιδιοκτησιακή αλλαγή που έμελλε να σημαδεύσει την πορεία του ποδοσφαιρικού τμήματος: Ο Κοντομηνάς ταυτόχρονα με την πρόσληψη του Ανρί, “παραχωρεί” το πακέτο των μετοχών του στον άγνωστο μέχρι τότε ελληνοαμερικάνο, Γιάννη Ζαχουδάνη.
Ο Γάλλος τεχνικός έφτασε στη Θεσσαλονίκη και αμέσως έπιασε δουλειά. Ωστόσο σχεδόν αμέσως, η σχέση του με τον Άρη επισκιάστηκε από την κόντρα του με τον Τάκη Ανδριά, τον άνθρωπο του Γιάννη Ζαχουδάνη που διαχειρίζονταν την ΠΑΕ. Οι δύο άντρες ήρθαν πολύ συχνά σε ρήξη, για την προετοιμασία, για τις μεταγραφές που ήρθανε, για τους παίκτες που ήταν να φύγουν. Η ρήξη αυτή μάλλον οφείλονταν στο γεγονός πως ο Ανρί ήταν επιλογή του Κοντομηνά και όχι της νέας διοίκησης, και οδήγησε τελικά στην παραίτηση του Γάλλου, τέσσερις μόλις μήνες μετά την παρουσίαση του στον Άρη, στο τελευταίο δεκαήμερο του Οκτώβρη. Η ομάδα είχε κάνει μόλις τέσσερα παιχνίδια πρωταθλήματος, μετρώντας μια νίκη και τρεις ισοπαλίες.
Ο Ανρί φεύγοντας κατήγγειλε τη διοίκηση για το ότι είχε αποφασίσει την περίοδο των Χριστουγένων να διώξει από την ομάδα τον Ίλια Ίβιτς, που ήταν και αυτός επιλογή του Κοντομηνά, και να πουλήσει τον Άγγελο Χαριστέα, χωρίς να τον συμβουλευτεί, ενώ την κατηγόρησε για μεταγραφές που δεν εισηγήθηκε και που δεν θα μπορούσαν να βοηθήσουν την ομάδα, απλά θα έδιναν χρήματα σε κάποιους μεσάζοντες. Η άλλη πλευρά τον κατηγόρησε πως αυτός από την πλευρά του έφερε παίκτες με σκοπό να γεμίσει την τσέπη του, όπως ο Μαροκινός Τσίμπα, που ωστόσο ήταν διεθνής με την εθνική ομάδα της χώρας του και μεγάλο όνομα.
Ο Τάκης Ανδριάς και το “μεγάλο αστέρι” Ιρανίλντο που έφερε η διοίκηση Ζαχουδάνη. Ζαχουδάνης και Ανδριάς είναι δύο ονόματα που ο αρειανός δεν πρέπει να λησμονήσει ποτέ, για το “καλό” που έκαναν στην ομάδα μας.
Φεύγοντας ο Γαλλος, μας άφησε παρακαταθήκη τον βοηθό του, Ρισάρ Ταρντί, ο οποίος παρότι δεν είχε κάνει ποτέ του προπονητής πρώτης ομάδας, κράτησε το τιμόνι του Άρη για τρεις ακόμη μήνες.
Ο Ανρί ανέλαβε την εθνική ομάδα της Τυνησίας, και μέχρι σήμερα έχει καθίσει στον πάγκο πολλών κυρίως αφρικανικών εθνικών ομάδων, με αρκετή επιτυχία.
Ο Γάλλος ήταν ακόμη μια περίπτωση καταξιωμένου τεχνικού που δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει το έργο του στον Άρη. Φαίνεται πως το καλό συστατικό για μια καλή ομάδα δεν είναι ο άξιος προπονητής, αλλά η διοικητική σταθερότητα, πράγμα που εδώ και πολλά χρόνια ο Άρης δεν έχει…
πηγές: Aris.re, Aris History Channel
