Μέσα σε οχτώ σελίδες αναφέρεται το σκεπτικό της απόφασης της πειθαρχικής επιτροπής της Σουπερλίγκας, που δικαιώνει τον Άρη στην ένσταση για αντικανονική διακοπή του αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης στο 42′ από τον Τριτσώνη!
Στο σκεπτικό της απόφασης οι δύο λόγοι που επικαλείται η επιτροπή και στηρίζει το γεγονός ότι το παιχνίδι μπορούσε να γίνει είναι:
α) να βάλει τον τέταρτο διαιτητή και να παίξει αυτός ως βοηθός στη θέση της Κουρομπύλια
β) και το δεύτερο είναι ότι ο τραυματισμός της βοηθού δεν ήταν τέτοιος που να μην της επιτρέπει να βοηθήσει.
Αναλυτικά το σκεπτικό της απόφασης όπως δημοσιεύθηκε στο επίσημο σάιτ της διοργανώτριας αρχής:
“Αριθμός Απόφασης 142/2012
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
SUPER LEAGUΕ ΕΛΛΑΔΑ
Αποτελούμενη από τον Χαρίλαο Κλουκίνα, τ. Εφέτη, ως Πρόεδρο και τους Στέφανο Στεφανόπουλο τ. Εφέτη – Εισηγητή και Γεώργιο Στεφανάκη, Δικηγόρο Αθηνών, ως μέλη και από το γραμματέα Στυλιανό Βασιλειάδη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό της στις 10 Απριλίου 2012 και ώρα 15:00 για να δικάσει επί των αναφερομένων : α) στην υπ’ αριθ. πρωτ. 165/9-4-2012 κλήση προς απολογία κατά της ΠΑΕ ΑΡΗΣ για παράβαση των άρθρων 1 επ., 15 του Π.Κ. της ΕΠΟ και 1επ. και 21 του Κ.Α.Π. της ΕΠΟ και β) στην υπ’ αριθ. πρωτ. 3134/ 9-4-2012 ένσταση της ΠΑΕ ΑΡΗΣ περί αντικανονικής διακοπής του ποδοσφαιρικού αγώνα μεταξύ των ΠΑΕ ΑΡΗΣ και ΠΑΕ ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ.
Η ΠΑΕ ΑΡΗΣ εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Βασίλειο Κοντοβαζαινίτη.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την υπό κρίση ένστασή της η ΠΑΕ ΑΡΗΣ παραπονείται για αντικανονική διακοπή του αγώνα της 8-4-2012 μεταξύ των ομάδων ΠΑΕ ΑΡΗΣ – ΠΑΕ ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ για το πρωτάθλημα της Super League Ελλάδα (28η αγωνιστική). Η ένσταση αυτή υποβλήθηκε με έγγραφο υπόμνημα εντός της προθεσμίας των δύο (2) εργασίμων ημερών από την ημέρα τέλεσης του αγώνα, συνεπώς κατατέθηκε νομίμως και εμπροθέσμως στη Διοργανώτρια Αρχή κατ’ άρθρ. 23 §§ 2 εδ. α ́και 5 εδ. α ́ Κ.Α.Π. (αριθ. πρωτ. Super League Ελλάδας 3143/9-4-2012) και είναι παραδεκτή, εφόσον κατατέθηκε το νόμιμο παράβολο για την άσκησή της (βλ. την 1077/9-4-2012 απόδειξη είσπραξης του “Σουπερλίγκ Ελλάδας Συν.Π.Ε.”).
Περαιτέρω, τόσο η πιο πάνω πειθαρχική δίωξη, όσο και η υπό κρίση ένσταση αφορούν γεγονότα που έλαβαν χώρα στον ίδιο ποδοσφαιρικό αγώνα και η ΠΑΕ ΑΡΗΣ είναι πειθαρχικώς εγκαλούμενη στην πρώτη (πειθαρχική δίωξη) και ενιστάμενη στη δεύτερη. Πρέπει λοιπόν οι δύο αυτές πειθαρχικές υποθέσεις να ενωθούν και να συνεκδικασθούν, κατ’ αναλογική εφαρμογή του άρθρου 246 Κ.Πολ.Δ, λόγω της προφανούς συνάφειάς τους.
Σύμφωνα με το άρθρο 23 παρ. 1 περ. α ́ του Κ.Α.Π. της Ε.Π.Ο, ενστάσεις επιτρέπεται να υποβάλλονται μόνο από τις διαγωνιζόμενες ομάδες στους μεταξύ τους αγώνες, για τους παρακάτω αποκλειστικά λόγους:
α) Για αντικανονική διακοπή αγώνα, που οφείλεται σε αναιτιολόγητη και αντίθετη με τους Κανονισμούς απόφαση του διαιτητή. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι η απόφαση του διαιτητή περί οριστικής διακοπής ενός ποδοσφαιρικού αγώνα πρέπει αφ’ ενός μεν να ερείδεται στους κανονισμούς και αφ’ ετέρου να είναι πλήρως και σαφώς αιτιολογημένη. Ενώ από τον συνδυασμό των άρθρων 23 παρ. 11 και 21 παρ. 2 εδ. δ ́ του ιδίου Κανονισμού (ΚΑΠ), προκύπτει ότι σε περίπτωση που γίνει δεκτή ένσταση αντικανονικής διακοπής του αγώνα, ο αγώνας επανορίζεται και συνεχίζεται για το υπολειπόμενο της διακοπής χρονικό διάστημα με τους ίδιους όρους που υπήρχαν κατά τη διακοπή (π.χ. αριθμός τερμάτων, αριθμός ποδοσφαιριστών).
Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ. 3 του ΚΑΠ : α) Στους αγώνες Α ́, Β ́, Γ ́ Εθνικής κατηγορίας σε περίπτωση μη προσέλευσης, τραυματισμού ή εν γένει αδυναμίας του διαιτητή του αγώνα, είτε των βοηθών του, χρέη διαιτητή αγώνα ή βοηθού αγώνα αναλαμβάνει ο ορισμένος τέταρτος διαιτητής. Ο τέταρτος διαιτητής αναλαμβάνει κατά σειρά προτεραιότητας χρέη διαιτητή αγώνα ή βοηθού διαιτητή.
β) Η κατά την ανωτέρω παράγραφο 3 α, μετά την έναρξη του αγώνα ή και προ, εμφανισθείσα αδυναμία του διαιτητή ή βοηθού διαιτητή να συνεχίσει τον αγώνα λόγω τραυματισμού του ή ασκήσεως σωματικής βίας, οφειλόμενη σε υπαιτιότητα των προσώπων της μιας ή και των δύο ομάδων, αποτελεί λόγο διακοπής ή μη έναρξης του αγώνα και εφαρμόζονται οι κυρώσεις που ορίζει το άρθρο 21 παρ. 3 α του Κ.Α.Π.
Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 15 παρ. 3 του Π.Κ. της ΕΠΟ η ρίψη πάσης φύσεως αντικειμένου στον κυρίως χώρο του γηπέδου ή από μια κερκίδα σε άλλη, ιδιαίτερα πυρσών, φωτοβολίδων, κροτίδων, βεγγαλικών, πυροτεχνημάτων και οποιουδήποτε εν γένει εύφλεκτου υλικού, επιφέρει τις ακόλουθες πειθαρχικές ποινές:
α) Εάν δεν είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή διακοπή του αγώνα εκ μέρους του διαιτητή, τιμωρείται με χρηματική ποινή τριάντα πέντε χιλιάδων (35.000) ευρώ.
β) Εάν είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή διακοπή του αγώνα εκ μέρους του διαιτητή, τιμωρείται με χρηματική ποινή πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ.
γ) Εάν μετά την επανέναρξη του αγώνα επαναληφθεί η κατά τα ως άνω ρίψη αντικειμένων και υπάρξει προσωρινή διακοπή του αγώνα άνω των δεκαπέντε (15) λεπτών, τιμωρείται με χρηματική ποινή εβδομήντα πέντε χιλιάδων ευρώ (75.000) και ποινή διεξαγωγής αγώνα χωρίς θεατές μίας (1) έως δύο (2) αγωνιστικών.
Οι εν λόγω διατάξεις στο βαθμό που δεν θεσπίζουν ένα πλαίσιο χρηματικής ποινής, δηλαδή ένα ελάχιστο και ένα μέγιστο ποσό μεταξύ των οποίων το εκάστοτε δικαιοδοτικό όργανο θα έχει την ευχέρεια, με βάση τις περιστάσεις που συντρέχουν σε κάθε περίπτωση, να επιλέξει την προσήκουσα χρηματική ποινή, αλλά προβλέπουν, ανεξαρτήτως της βαρύτητας της πειθαρχικής παραβάσεως, την επιβολή ενός συγκεκριμένου ποσού ως χρηματικής ποινής και μάλιστα αρκετά υψηλού για τις τρέχουσες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, παραβιάζουν ευθέως την αρχή της αναλογικότητας, η οποία ως γενική αρχή του δικαίου αναγνωρίζεται παγίως από τη νομολογία των δικαστηρίων, ως απορρέουσα από τις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος, αλλά και των άρθρων 6 παρ. 1, 8 παρ. 2, 9 παρ. 2 και 10 παρ. 2 της ΕΣΔΑ και διέπει όλη τη δημόσια δράση, δεσμεύουσα, μεταξύ άλλων, και τον εκάστοτε εφαρμοστή του δικαίου, άρα και την παρούσα πειθαρχική επιτροπή.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η επιτροπή αυτή έχει την εξουσία με βάση την αρχή της αναλογικότητας, αντί κάποιας από τις παραπάνω αναφερόμενες ανελαστικές χρηματικές ποινές, που είναι βαρύτατες και εξοντωτικές για την πειθαρχικώς ελεγχόμενη ΠΑΕ, να επιβάλει μία άλλη μικρότερη χρηματική ποινή, η οποία, κατά την κρίση της, είναι εξίσου αποτελεσματική και ανάλογη με την απαξία της πειθαρχικής παραβάσεως.
Στην υπό κρίση υπόθεση, από το Φ.Α., την έκθεση του παρατηρητή του αγώνα και τα διαμειφθέντα κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο αποδείχθηκαν τα εξής :
στις 8-4-2012 και ώρα 19:00, στο πλαίσιο της 28ης αγωνιστικής του Πρωταθλήματος SUPER LEAGUE ΕΛΛΑΔΑ, διεξήχθη στο γήπεδο «Κλεάνθης Βικελίδης» της πόλης της Θεσσαλονίκης, ο ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ των ομάδων ΠΑΕ ΑΡΗΣ – ΠΑΕ ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ, με γηπεδούχο την ομάδα της πρώτης από τις δύο διαγωνισθείσες ΠΑΕ. Στο 42ο λεπτό και ενώ η ομάδα της φιλοξενούμενης ΠΑΕ είχε ήδη πετύχει ένα (1) τέρμα έναντι μηδενός (0) της εγκαλουμένης – ενιστάμενης ΠΑΕ, σημειώθηκε ρίψη μικροαντικειμένων από φιλάθλους της εγκαλουμένης από τη θύρα 2 προς το μέρος της β ́ βοηθού διαιτητή. Έγινε προσωρινή διακοπή του αγώνα διάρκειας ενός (1) λεπτού και στη συνέχεια έγιναν συστάσεις από τα μεγάφωνα του γηπέδου.
Κατά την επιστροφή της β ́ βοηθού στην θέση της για την επανέναρξη του αγώνα ένας φίλαθλος από τη θύρα 2 έριξε ένα (1) μπουκάλι νερού το οποίο την κτύπησε στη δεξιά κοιλιακή χώρα.
Τότε ο διαιτητής κάλεσε τους βοηθούς και τον 4ο διαιτητή και αποχώρησαν στα αποδυτήρια. Εκεί ο διαιτητής ανακοίνωσε αρχικά την προσωρινή διακοπή του αγώνα και η διοίκηση της εγκαλούμενης – ενιστάμενης ΠΑΕ με επικεφαλής τον πρόεδρο του Δ.Σ αυτής. Κ. Αθανασιάδη δεσμεύτηκαν να εκκενωθεί από θεατές όλη η θύρα 2, ώστε να επαναρχίσει ο αγώνας, πράγμα το οποίο πέτυχαν μετά από συνεχείς εκκλήσεις και επιτόπιες προσπάθειες (βλ. έκθεση παρατηρητή της Διοργανώτριας).
Παρά ταύτα όμως, και ενώ είχε περάσει χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δεκαπέντε (15) λεπτών από την ως άνω προσωρινή διακοπή του αγώνα και την απόσυρση της διαιτητικής τετράδας στα αποδυτήρια του γηπέδου, ο διαιτητής κάλεσε εκ νέου τον παρατηρητή του αγώνα και τον αστυνομικό διευθυντή και τους ανακοίνωσε την οριστική διακοπή του αγώνα.
Σχετικώς με τη εν λόγω οριστική διακοπή, ο διαιτητής αναφέρει στο Φ.Α. τα εξής :
«2) Μετά το παραπάνω γεγονός μεταφερθήκαμε στα αποδυτήρια όπου και πήραμε τη απόφαση για οριστική διακοπή του αγώνα, λόγω τραυματισμού της β ́ βοηθού, αλλά και της κακής ψυχολογικής κατάστασης, πίεσης και φόρτισης που προκλήθηκε από τον τραυματισμό της».
Αυτή όμως η διαιτητική απόφαση περί οριστικής διακοπής του παραπάνω αγώνα, μολονότι αναφέρει τον τραυματισμό της βοηθού, ο οποίος θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να αποτελέσει λόγο διακοπής, σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ. 3 εδ. β ́ του ΚΑΠ, εντούτοις δεν είναι πλήρως και επαρκώς αιτιολογημένη διότι :
α) ουδέν διαλαμβάνει περί της σοβαρότητας του τραυματισμού της βοηθού, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί η ορθότητα ή μη της σχετικής αποφάσεως και
β) δεν αναφέρει το λόγο για τον οποίο η τραυματισθείσα βοηθός δεν μπορούσε να αντικατασταθεί από τον 4ο διαιτητή, σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ. 3 εδ. α ́ του ΚΑΠ και να συνεχιστεί ο αγώνας.
Υπέρ του ότι δεν επρόκειτο εν προκειμένω περί τραυματισμού που δεν επέτρεπε στη βοηθό διαιτητή να αναλάβει και να φέρει εις πέρας το έργο της, συνηγορούν τα αναγραφόμενα στην έκθεση του παρατηρητή της διοργανώτριας, σύμφωνα με τα οποία ο ιατρός του αγώνα Αθανάσιος Γιαννούλης τον ενημέρωσε ότι η εξέταση της β ́ βοηθού έδειξε «Μετατραυματική ευαισθησία στην δεξιά κοιλιακή χώρα και αντικειμενική εξέταση χωρίς παθολογικά ευρήματα».
Αυτό επιβεβαιώνεται τόσο από την προσκομισθείσα από 10-4-2012 Ιατρική Βεβαίωση του ιδίου ιατρού στην οποία σημειώνει επί λέξει : «… η επόπτης μου ανέφερε για άλγος στην ίδια περιοχή χωρίς να προκύψουν από την εξέταση αντικειμενικά ευρήματα.», όσο και από την επίσης προσκομισθείσα από 10-4-2012 Ιατρική Βεβαίωση – Γνωμάτευση του Σάββα Φ. Ραφαηλίδη, χειρουργού του Γ.Ν.Θ. «Ιπποκράτειο», από την οποία προκύπτει ότι η ως άνω β ́ βοηθός διαιτητή Χρυσούλα Κουρουμπύλια, εξεστασθείσα στα Εξωτερικά Ιατρεία του πιο πάνω δημόσιου Νοσοκομείου αν και ανέφερε «κάκωση (ΔΕ) πλάγιας κοιλιακής χώρας» δεν προέκυψε ότι «έφερε εμφανείς εξωτερικές κακώσεις».
Επομένως, η απόφαση του διαιτητή περί οριστικής διακοπής του ένδικου αγώνα δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη και πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση ένσταση περί αντικανονικής διακοπής και να επανοριστεί ο διακοπείς αγώνας, ο οποίος πρέπει να συνεχιστεί για το υπολειπόμενο της διακοπής χρονικό διάστημα, δηλαδή από το 42ο λεπτό, με τους ίδιους όρους που υπήρχαν κατά τη διακοπή (ιδίως αριθμός τερμάτων, αριθμός ποδοσφαιριστών).
Ταυτόχρονα όμως, η πιο πάνω ρίψη του μπουκαλιού από την οποία προκλήθηκε ελαφρύς τραυματισμός της παραπάνω βοηθού διαιτητή, δεν μπορεί να είναι ανεκτή από την αθλητική έννομη τάξη και πρέπει για την πράξη αυτή η εγκαλουμένη – ενιστάμενη ΠΑΕ θα κριθεί πειθαρχικώς ελεγκτέα ως αντικειμενικώς υπεύθυνη, και να τις επιβληθούν οι εξής πειθαρχικές ποινές : χρηματική ποινή πενήντα πέντε χιλιάδων (55.000) ευρώ και ποινή διεξαγωγής ενός (1) αγώνα χωρίς θεατές.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει την ένσταση και την παραπάνω πειθαρχική δίωξη.
Δέχεται την ένσταση περί αντικανονικής διακοπής του ποδοσφαιρικού αγώνα μεταξύ των ομάδων ΠΑΕ ΑΡΗΣ – ΠΑΕ ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ που διεξήχθη στις 8-4-2012, στο πλαίσιο της 28ης αγωνιστικής του Πρωταθλήματος SUPER LEAGUE ΕΛΛΑΔΑ, στο γήπεδο «Κλεάνθης Βικελίδης» της Θεσσαλονίκης και διεκόπη οριστικά στο 42ο λεπτό.
Διατάσσει τον επανορισμό του διακοπέντος αγώνα από την αρμόδια διοργανώτρια αρχή και τη συνέχισή του για το υπολειπόμενο της διακοπής χρονικό διάστημα, δηλαδή από το 42ο λεπτό, με τους ίδιους όρους που υπήρχαν κατά τη διακοπή ιδίως ως προς τον αριθμό των τερμάτων και τον αριθμό των ποδοσφαιριστών.
Δέχεται ότι εγκαλουμένη τέλεσε τις αποδοθείσες σε αυτήν πειθαρχικές παραβάσεις.
Επιβάλλει στην εγκαλουμένη χρηματική ποινή πενήντα πέντε χιλιάδων (55.000) ευρώ και ποινή διεξαγωγής ενός (1) αγώνα χωρίς θεατές.
Διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου στην ενιστάμενη ΠΑΕ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίασή της στις 10-4-2012.
O ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ”
