Οδήγησε τη Λέστερ στην κατάκτηση του τίτλου στην Πρέμιερ Λιγκ, απολύθηκε λίγο πριν την ρίξει κατηγορία και το περασμένο καλοκαίρι ο Κλαούντιο Ρανιέρι πήρε το… ραβδάκι του για να συνεχίσει τα θαύματα στη Ναντ.
Ακόμα και αν ο Ιταλός τεχνικός θυμίζει για πάντα στους Έλληνες μερικές από τις πιο ταπεινωτικές εμφανίσεις στην ιστορία της εθνικής ομάδας, θα είναι επίσης αυτός που (υπ)έγραψε ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά έπη στη σύγχρονη εποχή του αθλήματος.
Ο Ρανιέρι απολύθηκε από τη Λέστερ εννέα μήνες μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος στην Αγγλία, αλλά εξαρχής είχε ξεκαθαρίσει ότι ουδεμία πρόθεση είχε να βγει στη σύνταξη.
Η ευκαιρία για την επιστροφή στους πάγκους δεν άργησε να έρθει. Ο Σέρτζιο Κονσεϊσάο αποφάσισε να αποχωρήσει από τον πάγκο της Ναντ για να «δοκιμαστεί» σε αυτόν της Πόρτο και ο γαλλικός σύλλογος αναζήτησε τον αντικαταστάτη του Πορτογάλου, ο οποίος τα πήγε μια χαρά όσο καιρό έμεινε στην τεχνική ηγεσία της ομάδας.
Και κάπως έτσι ο Ρανιέρι κατέληξε στο τιμόνι της Ναντ, μιας ομάδας σίγουρα επιτυχημένης βάσει ονόματος, αλλά και τίτλων, παρά το γεγονός ότι ο τελευταίος εξ αυτών χρονολογείται τη σεζόν 2000-01.
Από τότε μέχρι σήμερα, η γαλλική ομάδα «πάλευε» μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης κατηγορίας του πρωταθλήματος και δεν θα ήταν υπερβολή να πει κάποιος ότι χρειαζόταν ένα… θαύμα για να καταφέρει να επιστρέψει στις παλιές δόξες της.
Ο Κονσεϊσάο έκανε εξαιρετικά σημαντική δουλειά και έτσι ο Ρανιέρι παρέλαβε μια ομάδα αρκετά δουλεμένη, με παίκτες οι οποίοι πίστευαν στους εαυτούς και είχαν την αυτοπεποίθηση για να… χτυπήσουν τους μεγάλους.
Η ομάδα πούλησε στη Σάλκε τον εξαιρετικά ταλαντούχο μέσο Αμίν Χαρίτ και με τα χρήματα που πήρε αγόρασε τέσσερις παίκτες. Ουδείς από αυτούς ήταν για πρωτοσέλιδους τίτλους, αλλά ήταν οικονομικές μεταγραφές.
Κάθε αρχή και δύσκολη και έτσι την πρώτη αγωνιστική της Ligue 1, η Ναντ ηττήθηκε με 3-0 από τη Λιλ του Μαρσέλο Μπιέλσα. Και άρχισε κιόλας η μουρμούρα για τον Ρανιέρι, η οποία έγινε εντονότερη μετά τη δεύτερη αγωνιστική και την εντός έδρας ήττα με 1-0 από τη Μαρσέιγ.
Ο 65χρονος προπονητής άκουγε τις επικρίσεις και έδειξε ταχύτατα αντανακλαστικά. Άλλαξε το σύστημα της ομάδας σε 4-2-3-1 (χρησιμοποιούσε το 4-4-2, το οποίο είχε βγει πέρυσι στον Κονσεϊσάο) με τον Εμιλιάνο Σάλα μοναδικό προωθημένο και τα αποτελέσματα ήρθαν αμέσως. Νίκη επί της Μονπελιέ και της Καέν και κατόπιν θετικά αποτελέσματα απέναντι σε Στρασμπούργκ και Μετζ. Σε αυτούς τους τέσσερις αγώνες, η Ναντ δέχθηκε μόλις ένα γκολ.
Ακολούθησε ισοπαλία με την μεγάλη αντίπαλο Μπορντό και οι οπαδοί της ομάδας κάνουν ήδη όνειρα για έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ, μόλις τέσσερα χρόνια μετά την επιστροφή της ομάδας στην μεγάλη κατηγορία.
Όταν ο Ρανιέρι ρωτήθηκε αν οι νίκες ήταν αποτέλεσμα… τύχης, υπερασπίστηκε την ομάδα του λέγοντας: «Όχι, είναι δουλειά. Και θα δουλέψουμε ακόμα περισσότερο, διότι η ομάδα δεν παίζει ακόμα όπως θα ήθελα. Είναι σημαντικό τώρα να παίρνουμε τους βαθμούς, αλλά έχουμε περιθώριο βελτίωσης».
Bέβαια τα δύσκολα είναι μπροστά για τη Ναντ, που μέχρι την 9η αγωνιστική έχει παίξει με τις μικρομεσαίες ομάδες του πρωταθλήματος και ακολουθούν παιχνίδια με τη Μπορντό, τη Γκινγκάμπ, τη Ρεν, την Παρί Σεν Ζερμέν και τη Μονακό.
Η ιστορία, λόιπόν, είναι πάρα πολύ ωραία μέχρι εδώ και αν συνεχιστούν τα θετικά αποτελέσματα μπορεί να αρχίσει να θυμίζει… Λέστερ, τηρουμένων των αναλογιών.
